Interview met Fortunat Kabwebeya, woordvoerder van het Comité van werknemers zonder papieren van ACV-Brussel
Sinds 14 december 2020 is het Comité van werknemers zonder papieren van ACV-Brussel een campagne gestart om mensen-zonder-papieren toegang tot een werkvergunning te verlenen. Op 9 juni 2021 organiseert het comité een actie voor het Brusselse parlement. Daarmee eisen ze de regularisatie van alle mensen-zonder-papieren en een echte aanpak van sociale dumping. Wij steunen deze eisen in het kader van een strijd voor werk en degelijke lonen voor iedereen.
Interview door Pietro (Brussel) uit maandblad De Linkse Socialist
Hoe zie je de strijd tegen sociale dumping?
“Om sociale dumping en concurrentie tussen werknemers te bestrijden, moeten we ons verenigen en betere arbeids- en levensomstandigheden voor iedereen eisen. Migranten zonder papieren zijn in de eerste plaats arbeiders. Om te overleven, worden we gedwongen om goedkoop te werken, en vandaag zonder bescherming. Tijdens de lockdown bleven we doorwerken in de frontlinie. Sloop- en renovatiewerkzaamheden werden niet stil gelegd. We ontfermden ons ook over de bejaarden die niet in het ziekenhuis werden behandeld, of maakten bedrijven en ziekenhuizen schoon.”
“De regularisatie van het werk van de 100.000 migranten zonder papieren in België zou elke maand netto 65 miljoen euro rechtstreeks bijdragen aan het socialezekerheidsstelsel. In Brussel zijn er bijvoorbeeld ongeveer 80.000 vacatures voor knelpuntberoepen, in heel België zijn dat er 140.000. De gezondheidscrisis vestigde de aandacht op het belang van essentiële jobs, onder meer inzake persoonlijke verzorging (huishoudelijk werk, thuiszorg, werk in verpleeghuizen en ziekenhuizen), waar heel wat mensen-zonder-papieren werken. We steunen dan ook het protest van het zorgpersoneel en al wie door de crisis vergeten is. We zullen er zijn op de zorgbetoging van 29 mei.”
Welke eisen verdedigt het comité tegen de uitbuiting van werkenden zonder papieren?
“Zodra een werknemer klacht indient of zodra een controle van de sociale inspectie werkenden-zonder-papieren aantreft, moet het informeel werk geregulariseerd worden. Dat vereist een eenmalige werkvergunning, zoals dat ook in Frankrijk, Zwitserland of Italië gebeurt. Het economisch herstelplan voor 2020-2030 houdt echter geen rekening met het advies van de sociaaleconomische raad van het Brussels Gewest van 2016, een advies dat er op initiatief van ons comité kwam. In dit advies werd erop aangedrongen om wie een klacht indient gedurende de hele procedure een verblijfsvergunning te verstrekken.”
“Om onze uitbuiting te bestrijden en om uiteindelijk sociale dumping te stoppen, moeten de bazen die misbruik maken bestraft worden. Dat kan enkel als de werkenden beschermd worden. We hebben een campagne onder de titel ‘Moeten We Sterven Om Papieren Te Krijgen?’ Hoeveel mensen-zonder-papieren zijn na een arbeidsongeval niet gewoon aan hun lot overgelaten? Hoeveel huishoudhulpen zijn lastig gevallen of werden door hun opdrachtgevers vastgehouden in de lockdown-periode?”
“We eisen ook het recht op een opleiding. We voeren een campagne gericht op Actiris in Brussel. Het directiecomité van Actiris heeft in januari 2019 een nota geschreven waarin de hypothese wordt onderzocht om mensen zonder verblijfsvergunning toegang te geven tot beroepsopleidingen voor jobs waar een tekort aan is. Dat is wat wij willen! We zijn van mening dat de lijst van knelpuntberoepen moet worden herzien in het kader van de gezondheidscrisis en de essentiële noden, waarbij de vaardigheden van mensen-zonder-papieren moeten erkend worden.”
“Tenslotte hebben we een campagne “Werkvergunning nu!”. De EU-richtlijn betreffende een gecombineerde vergunning verplicht de lidstaten één enkele procedure (werk en verblijf) in te voeren voor onderdanen van derde landen. Wij stellen voor deze flexibeler te maken, zodat ook mensen-zonder-papieren toegang krijgen. Om het advies van de Economische en Sociale Raad van het Brusselse Gewest over te nemen, dat door ons werd geïnitieerd, moet de door het Gewest afgegeven arbeidsvergunning rechtstreeks het recht op verblijf bevatten.”
“De regularisatie van mensen-zonder-papieren blijft onze belangrijkste eis. Dit is een bevoegdheid van de federale regering, maar de gewesten zijn niet machteloos, zoals blijkt uit de thema’s van onze drie campagnes. Wij nodigen je uit om onze eisen te steunen op 9 juni om 12u voor het Brussels parlement op het Sint-Jansplein.”
