Na bijna 3 maanden van heldhaftig massaal verzet tegen de staatsgreep, zet het leger van Myanmar, de Tatmadaw, zijn schrikbewind voort. De junta is meedogenloos in haar onderdrukking van de beweging. Officiële schattingen spreken van 739 doden en meer dan 3300 gearresteerden en een memo van 11 april gaf de militaire troepen de opdracht de demonstranten “te vernietigen”.
Artikel door Campagne ROSA
In de afgelopen weken heeft het systematische geweld van het leger tegen vrouwen, met name seksueel geweld, tot een uitbarsting van woede geleid. Op de sociale media circuleerden foto’s van twee vrouwen, Ma Khin Nyein Thu, 31 jaar, en Ma Hsu Linn Htet, 19 jaar, waarop te zien is welke afschuwelijke verwondingen het leger hen heeft toegebracht tijdens hun gevangenschap. De 17-jarige anti-regime demonstrante Ma Shwe Yamin Htet, die een cel deelde met Ma Khin Nyein Thu, sprak zich moedig uit over de martelingen en het seksueel geweld van de militairen tegen haar celgenoot. Seksueel geweld en seksistische marteling en vernedering zijn wijdverbreid. Een paar dagen geleden sleepten de militairen 10 mensen uit hun huizen in Yangon omdat ze op potten en pannen hadden geslagen uit protest tegen de staatsgreep. Soldaten dwongen hen vervolgens om op de potten en pannen te blijven slaan en lieten twee vrouwen twee uur lang in hun pyjama op straat dansen.
Deze vrouwenhaat en het brute seksuele geweld van de militairen is niet nieuw. Het geweld van de Tatmadaw tegen vrouwen is berucht, in het bijzonder de verkrachting van Rohingya-vrouwen en vrouwen van andere etnische minderheden. Seksueel geweld gaat over het demonstreren en uitoefenen van macht. In elke oorlog en contrarevolutie worden verkrachting en geweld tegen vrouwen gebruikt om revolutionaire opstanden van de arbeidersklasse te demoraliseren en neer te slaan, in het bijzonder vrouwen uit de arbeidersklasse, die vaak in de voorste gelederen van de strijd staan.
Vrouwen van de arbeidersklasse, vooral jonge vrouwen, hebben in de frontlinie gestaan van de strijd tegen het uiterst reactionaire en patriarchale militaire regime. Veel van de “martelaressen” van de beweging zijn jonge vrouwen. Het eerste bekende dodelijke slachtoffer van de staatsgreep was de 20-jarige studente Mya Thwate Khaing. Een van de bekendste slachtoffers is de 19-jarige Angel Kyal Sin, die werd vermoord terwijl ze een t-shirt droeg met de slogan: “Alles komt goed.” Dit zijn slechts twee voorbeelden van de talloze vrouwen die hun leven hebben opgeofferd in deze heroïsche strijd tegen de repressie.
Vrouwelijke arbeiders hebben de afgelopen jaren het voortouw genomen in de stakingsbeweging en in de arbeidersstrijd in belangrijke sectoren. Het was zorgpersoneel dat als eerste in staking ging na de staatsgreep en zo de beweging van burgerlijke ongehoorzaamheid op gang bracht. Kort daarna kwamen daar personeelsleden uit het onderwijs bij. Dit is onderdeel van een wereldwijde trend van radicalisering van vrouwelijke arbeiders, in het bijzonder in de gezondheidszorg en het onderwijs. Stakingen van textielarbeiders, die voor het merendeel uit vrouwen bestaan, zijn ook een belangrijke factor in de strijd tegen de staatsgreep.
Naast hun belangrijke rol op de werkvloer en op straat, hebben vrouwen zich tegen de junta verzet door seksistische taboes op hun kop te zetten. Het opvallendste voorbeeld hiervan is de “longyi” of sarong revolutie, waarbij demonstranten het traditionele “htamein” kledingstuk van vrouwen, ondergoed en soms zelfs maandverband als “barricades” hebben opgehangen om de militairen te vertragen, die niet onder de kleding door kunnen. Dit is gebaseerd op het bijgeloof dat vrouwenkleding onder het middel de energie van mannen kan aantasten. De htamein is aangenomen als symbool van verzet en wordt gebruikt als vlag. Op de Internationale Vrouwendag mobiliseerden vrouwen onder de slogan “onze htamein, ons vaandel, onze overwinning”. Sommige mannen in de beweging hebben op de sociale media foto’s van zichzelf geplaatst waarop ze de htamein op hun hoofd dragen, waarmee ze seksistische opvattingen over het lichaam van vrouwen verwerpen.
Vrouwen in de revolutie strijden moedig voor hun democratische rechten en tegen onderdrukking, maar ook tegen gendergeweld en vrouwenhatende taboes. Socialistische feministen over de hele wereld van International Socialist Alternative en Rosa International Socialist Feminists zijn solidair met de arbeidersklasse, de armen en de onderdrukte vrouwen in Myanmar en met de massabeweging tegen de staatsgreep. Wij veroordelen de gruwelijke daden van seksueel geweld door de Tatmadaw en staan achter jullie in de strijd voor een wereld zonder gendergeweld, onderdrukking of uitbuiting.
