Solidariteit met de vervolgde kameraden: vrijdag 13 april om 8u aan het justitiepaleis te Antwerpen (Bolivarplaats)
Tijdens een staking in juni 2016 haalden de autoriteiten de grote middelen boven om enkele stakersposten te breken. Het doel was om de blokkades op de Antwerpse Scheldelaan weg te krijgen. De repressie van toen krijgt nu een staartje: twee ABVV-militanten, waaronder de voorzitter van ABVV Antwerpen, Bruno Verlaeckt, moeten voor de rechter verschijnen. De tenlastelegging: ‘kwaadwillig belemmeren van het verkeer.’
De politieke verantwoordelijkheid voor het politie-optreden, de repressie en de daaropvolgende vervolging ligt bij het door de N-VA gedomineerde stadsbestuur. De voorbije dagen kwam de rechtse N-VA nog in de media met een voorstel om partijen die tegen mensenrechten ingaan te kunnen verbieden. De partij is evenwel selectief in de keuze van mensenrechten die aanvaard worden: het democratisch recht op collectieve actie, een internationaal erkend mensenrecht, hoort er duidelijk niet bij. Europese rechtspraak bevestigt dat het plaatsen van stakersposten onderdeel van dat democratisch recht is. In bepaalde gevallen omvat het recht ook het opwerpen van wegblokkades. Deze sociale rechten, afgedwongen door strijd van de werkende bevolking, liggen onder vuur. De rechtse regering met de N-VA van De Wever op kop wil elk verzet tegen het asociale besparingsbeleid de mond snoeren. Dat is de context van het politie-optreden op 24 juni 2016.
Als het van de N-VA afhangt, is protest tegen het gevoerde beleid enkel mogelijk indien niemand het opmerkt. Als er toch zichtbaar protest is, volgt harde repressie. Een land waar de voorzitter van een vakbond die staakt tegen het regeringsbeleid wordt opgepakt, doet eerder aan een dictatuur denken. Dat een sociaal conflict, mogelijk op aansturen van dezelfde regeringspartijen waartegen geprotesteerd werd, bovendien als een strafrechtelijke zaak wordt behandeld, is nog een stap verder. Het betekent dat protest tegen deze regering gecriminaliseerd wordt. Al wie het niet eens is met de verhoging van de pensioenleeftijd, het onderuit halen van onze lonen door de indexsprong en bijkomende taksen, de aanvallen op pensioenen en sociale zekerheid, het gebrek aan publieke investeringen in infrastructuur, zorg en onderwijs, … moet maar zwijgen en ja-knikken als het van de bende van De Wever afhangt.
Bij de repressieve operatie van 24 juni 2016 werden twee ABVV’ers opgepakt, waaronder de Antwerpse voorzitter Bruno Verlaeckt. Ze werden in februari 2018 – anderhalf jaar later – opgeroepen om komende vrijdag voor de correctionele rechtbank te verschijnen. De tenlastelegging luidt als volgt: “Kwaadwillig het verkeer op de spoorweg, de weg, de binnenwateren of op zee te hebben belemmerd.” Er wordt aan toegevoegd dat dit gebeurde “bij wijze van vakbondsactie” met het “organiseren van en deelnemen aan niet-toegelaten wegblokkades op de grote toegangswegen tot de Antwerpse haven.” Er wordt verwezen naar een artikel uit het Strafwetboek dat valt onder een hoofdstuk over opzettelijk doden en toebrengen van lichamelijke letsels. Een eerdere poging om dit artikel te gebruiken tegen een vakbondsactie werd afgewezen door het Antwerpse Hof van Beroep.
De afgelopen jaren werd de havenzone in Antwerpen meermaals afgezet in het kader van collectieve acties. Dit gebeurde door personeel dat opgeleid is om de veiligheid in deze industriezone te garanderen. De blokkades worden dermate opgesteld dat het verkeer ongehinderd rechtsomkeer kan maken waardoor er geen files ontstaan. Op 24 juni 2016 ontstonden er pas grote verkeersproblemen toen de politie met het oog op de repressieve aanpak van de stakersposten deze organisatie van het verkeer onmogelijk maakte. Door het optreden van de politie ontstonden lange files. Om het verkeer was het dus niet te doen, enkel om het breken van het stakingsrecht.
Deze methode van repressie tegen sociaal verzet is niet nieuw of modern. Het doet eerder denken aan de wijze waarop 125 jaar geleden tegen de beweging voor stemrecht werd opgetreden. Op 18 april 1893 werd de haven afgezet door rijkswacht en leger en werd vervolgens in Borgerhout op stakende arbeiders geschoten waarbij vijf doden vielen.
Met de huidige vervolging van onder meer de Antwerpse ABVV-voorzitter Bruno Verlaeckt wordt een provocatieve aanval ingezet op het stakingsrecht en het recht op actieve oppositie in het algemeen. Hierop reageren we best met mobilisatie en solidariteit. Al onze democratische rechten zijn afgedwongen door strijd en solidariteit. Dat is ook hoe we ze zullen verdedigen. Een eerste afspraak is komende vrijdag om 8u aan het Justitiepaleis aan de Bolivarplaats.
