Wordt Luik binnenkort de eerste “Gastvrije gemeente” voor migranten? In elk geval zal er een werkgroep aangesteld worden om de opvang voor migranten op het grondgebied Luik te onderzoeken. Die aankondiging kwam als reactie op een tussenkomst van een burgerinitiatief in de gemeenteraad van 2 oktober laatstleden. Het initiatief kadert in de campagne van “Gastvrije Gemeenten” opgestart door 11.11.11.
Die avond was er veel volk aan het stadhuis. Er waren tussenkomsten van verschillende burgerinitiatieven. Tientallen mensen kwamen steun geven aan tussenkomsten voor een “gastvrije gemeente”, voor de “Stem van mensen zonder papieren” en het toekomstperspectief dat zij hebben op de arbeidsmarkt, voor de afschaffing van het reglement over bedelen, en ook een collectief van bewoners van de zone Ry-poney die zich verzetten tegen een vastgoedproject. Die goede mobilisatie heeft uiteraard meegespeeld in de beslissing van burgemeester Willy Demeyer (PS) om een dergelijke werkgroep over de migratiekwestie in Luik op te zetten. Het is ook niet ondenkbaar dat de recente en zeer goede peilingen voor de PVDA en Ecolo het bestuur dwingen om wat gevoeliger te zijn voor sociale mobilisaties.
De campagne eist onder andere dat de stad Luik “betaalbare en aangepaste woningen” voorziet voor migrantengezinnen, maar ook voor iedereen die er nood aan heeft. Ze eist ook de steun van de stad voor de mensen-zonder-papieren die gebouwen bezetten; dat de politie in Luik niet overgaat tot arrestaties van gezinnen die zich in een illegale situatie bevinden; en ook dat “niemand die hier onwettig verblijft, maar klacht indient voor misbruik of geweld” het bevel kan krijgen om het grondgebied te verlaten.
Een hele reeks andere maatregelen wordt ook geëist. Zo willen ze garantie van het recht van mensen-zonder-papieren op OCMW-hulp, degelijke informatie over rechten en verdediging, toegang tot gezondheidszorg, lessen Frans of onderwijs in het algemeen (in het bijzonder voor onbegeleide minderjarigen).
Die campagne beperkt zich niet tot Luik. In september vonden er op dezelfde dag acties plaats in 53 gemeenten. Dat is toch 1/5 van de Franstalige gemeenten.
Eerst en vooral waakzaam blijven en de druk op de gemeenteraad aanhouden zodat de werkgroep er zich niet met symbolische kruimels van afmaakt. In het pamflet dat LSP uitdeelde op 2 oktober schreven we: “Ons aantal bepaalt de doeltreffendheid van de druk die we leggen op het bestuur (…) De verschillende mobilisaties zouden hun eisenbundels op elkaar kunnen afstemmen en verbinden met de belangen van de Luikse bevolking in haar geheel. (…) Migranten moeten toegang krijgen tot woningen, maar alle Luikenaren hebben belang bij een stad die investeert in massale bouw van kwaliteitsvolle en betaalbare woningen, net zoals ze er belang bij hebben dat de stad de wet op de vordering van leegstaande woningen toepast. Op dezelfde manier heeft het geen zin om van de gemeentepolitie te eisen dat er geen aanhoudingen gebeuren op basis van onwetmatig verblijf op het grondgebied, als er ondertussen daklozen en bedelaars worden gecriminaliseerd.”
We besloten in het pamflet dat “het verbinden van de eisen, het verenigen van de actiepunten solidariteitsbanden schept en de mobilisatie kan doen groeien opdat ze allemaal afgedwongen kunnen worden. Het is tegelijkertijd de manier om ook op andere plaatsen een strijd te voeren die een sociaal vooruitstrevende agenda op de orde van de dag plaatst. In plaats van geïsoleerd te staan, zou Luik dan een springplank kunnen zijn om de mobilisatie naar andere plaatsen te doen overslaan.”
De beste manier om een einde te maken aan de racistische politiek van onze regering is door deze regering te doen vallen. Die mogelijkheid bestond met het syndicaal actieplan in de herfst van 2014 dat zijn hoogtepunt kende met de algemene staking van 15 december 2014. Maar die mogelijkheid werd niet aangegrepen. De campagne voor “gastvrije steden” biedt het potentieel om een lokale politiek te voeren die breekt met het federale beleid. Op minder dan een jaar van de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 zou dit het debat stimuleren over het type van progressieve politiek dat nodig is en over de manier waarop we een eventueel netwerk van progressieve gemeentes kunnen uitbouwen om de sociale strijd tegen de federale en Waalse regering te begeleiden.
