Op woensdag 24 mei vond in het HIVT te Antwerpen een debat plaats onder de noemer “Een andere politiek is nodig en mogelijk”. Een comité van delegees organiseerde dit debat. Onder de sprekers:Jef Sleeckx, Bruno Verlaeckt (voorzitter AC Antwerpen/Waasland), Gert Wenselaers (secretaris van BBTK en lid van SP.a-Rood) en Ferre Wyckmans (voorzitter LBC-NVK). Er waren een 100-tal aanwezigen op het debat.
Door een militant van ACOD-onderwijs
Het was belangrijk dat zowel sprekers uit ABVV-hoek als uit ACV-hoek aan bod kwamen. Vanuit het comité werd er op gewezen dat het nodig is om meer aandacht te hebben voor het betrekken van activisten uit de christelijke arbeidersbeweging.
Het debat was interessant. Zeker ook omdat de sprekers verschillende standpunten hadden. Ze waren het er zowat allemaal over eens dat een andere politiek nodig is. Maar of dit mogelijk is en of ze er zelf een rol in willen spelen, zijn andere vragen.
Twee sprekers stonden nogal afwijzend tegenover een reëel politiek alternatief. Gert Wenselaers sprak namens Sp.a-Rood en meende ten onrechte dat alle formaties buiten de sociaal-democratie historisch bewezen hadden dat een dergelijk initiatief op voorhand gedoemd is om te mislukken. Hij dacht dat het nog mogelijk zou zijn om de SP.a te verlinksen…
Nochtans werd door Bruno Verlaeckt eerder reeds gewezen op de rol van de SP.a in de IPA-onderhandelingen eind 2004, begin 2005. Verlaeckt verwees tevens naar de houding van de SP.a-leiding inzake het Generatiepact. De eerste ontwerpnota rond de brugpensioenhervorming, Actief Ouder Worden, ging veel verder dan het Generatiepact en was van de hand van Freya Van den Bossche (SP.a).
Jef Sleeckx ging in op de enorme woede en frustratie tegenover de zogenaamd “bevoorrechte partner” van het ABVV. Hij stelde dat hij doorheen de vele discussies die hij de afgelopen maanden voerde, begrepen heeft dat er ruimte is voor een initiatief links van de sociaal-democratie en de groenen.
Ferre Wijckmans van het LBC kon wel bevestigen dat hij het eens was over de noodzaak van een ‘andere politiek’. De traditionele partijen laten ons langer werken, willen een nieuwe loonmatiging opleggen, vallen onze pensioenen aan,… Daartegen moet iets gedaan worden.
Maar Wijckmans speelde op veilig. Hij stelde dat het niet de taak van vakbonden is om een politiek instrument te creëren. LBC staat al langer onafhankelijk tegenover de CD&V, maar zal zelf geen initiatieven nemen op politiek vlak.
Anderzijds kan niet ontkend worden dat een vakbond zonder politiek verlengstuk zwakker staat. Een politiek neutrale opstelling van een vakbond is een illusie. Met één hand op de rug vastgebonden, is het immers moeilijker om terug te vechten. Ook Wijckmans erkent de noodzaak van een politiek kanaal om syndicale eisen naar voor te brengen. Hij stelt echter tegelijk dat dit geen “politieke arm” van de vakbonden moet zijn.
Bruno Verlaeckt stelde dat er nood is aan een geloofwaardig alternatief links van SP.a. In een verlinksing van die partij gelooft hij niet. De kleine linkse partijen hebben geen electorale impact. Daarom stelt Verlaeckt dat er een eenheidsalternatief nodig is. Hij voegde er aan toe dat heel wat syndicalisten bekommerd zijn over deze kwestie. Jef Sleeckx sloot zich daarbij aan. “Er moet iets nieuw komen, een politiek verlengstuk voor de arbeidersbeweging”.
Uit de discussie met de zaal bleek de vraag naar eenheid bij de opbouw van een nieuw politiek alternatief. Er zijn op dit ogenblik verschillende initiatieven rond een andere politiek. Naast de beweging opgezet door Jef Sleeckx, Lode Van Outrive en Georges Debunne, was er recent ook een syndicale oproep in de vorm van de “15 december-beweging”. Dat geeft aan dat er op verschillende plaatsen nagedacht wordt over politieke alternatieven. Er zijn verschillende standpunten en verschillende stromingen, maar het moet mogelijk zijn om tot een initiatief te komen rond een beperkt programma waarover we het allen eens zijn.
Vanuit de zaal werd ook verwezen naar het Duitse voorbeeld. De Linkspartei toont er aan dat een politiek alternatief als verlengstuk kan dienen voor de syndicale strijd. Bij de vorige verkiezingen haalde de Linkspartei 8,7% van de stemmen.
Vanuit zaal werd ook door LSP-leden gewezen op de noodzaak van een politiek alternatief. Duizenden arbeiders kwamen in actie tegen het Generatiepact, maar geen enkele partij in het parlement verdedigde hun eisen. Bij de onderhandelingen over de lonen in het najaar, zullen de arbeiders en hun gezinnen een vuist moeten maken. Dat kan versterkt worden door de vorming van een politieke formatie die strijdbare militanten bijeenbrengt en organiseert.
Op het debat werden er weinig concrete afspraken gemaakt. Maar heel wat deelnemers lieten hun contactgegevens achter om mee te werken aan dit project. Dat was ook de uitdaging van de organisatoren. Vanuit een groep van strijdbare syndicalisten in de AC, BBTK, CMB, ACOD werd dit debat georganiseerd om het terrein wat af te tasten. Na het debat kunnen we de discussie met een grotere groep verderzetten.
LSP steunt dit initiatief volledig en zal niet aarzelen om actief steun te verlenen aan de uitbouw van een nieuwe formatie. We zullen blijven opkomen voor een nieuwe arbeiderspartij, want een politiek instrument is een krachtig wapen in de strijd tegen de neoliberale waanzin die ons wordt opgedrongen.
Een eerstvolgende afspraak is alvast 21 juni. Dan is er een nieuwe vergadering van het comité voor een andere politiek. Afspraak om 19u30 in café Multatuli te Antwerpen!
