De afgelopen maanden was er geen overkoepelend algemeen protest tegen de rechtse regering. Acties in onder meer de zorgsector of recent nog in de chemiesector toonden wel aan dat het ongenoegen nog springlevend is. Meer nog: na jaren van besparingsbeleid is het enkel toegenomen. Alle acties overtroffen de verwachtingen. Maar een strijdplan om allemaal samen opbouwende acties te ondernemen om de rechtse regering weg te krijgen, was er niet. Dat leidt onvermijdelijk tot elementen van ontgoocheling en hier en daar wat frustratie. Maar het potentieel van sociaal verzet blijft ondertussen bestaan. Dit werd opnieuw bevestigd met de Grote Parade van Hart boven Hard en Tout Autre Chose.
De organisatoren spreken van 10.000 aanwezigen. Er was inderdaad een mooie opkomst. De gevestigde media zullen mogelijk vooral vergelijken met de aantallen op de vorige parades, maar uiteraard moet rekening gehouden worden met de context van afwezigheid van een veralgemeende beweging. Bovendien was de mobilisatie vooral langs Nederlandstalige kant gevoerd, een meer zichtbare campagne langs Franstalige kant had het aantal betogers ongetwijfeld verder de hoogte ingestuwd.
Het concept van de Parade bestond uit een optocht die eindigde aan een lange tafel waarover gestapt werd en nadien op geklopt werd. Dat werd gekoppeld aan een verklaring waarin het asociale beleid aangeklaagd werd. Er werd gewezen op de vele alternatieven van de betogers. Dit bleef allemaal vaag, maar we merkten onder de aanwezigen een grote openheid tot discussie.
Dit systeem laat zich niet temmen, het zorgt voor een steeds grotere ongelijkheid. Een breuk met het kapitalisme is nodig: wij pleiten voor een socialistisch alternatief. LSP was aanwezig met een groep militanten die goed onthaald werden. We verkochten 45 exemplaren van ons maandblad en haalden 109 euro strijdfonds op met badges.
Foto’s door Jean-Marie Versyp:
Foto’s door Liesbeth (Antwerpen):
