Stem op 14 oktober op PVDA. Wil je actief worden in de strijd? Sluit aan bij LSP!

LSP-kandidaten in Sint-Gillis (Gauches Communes) en Keerbergen (Consequent Links). Elders roepen we op om voor PVDA te stemmen

Peter Mertens op 1 mei in Antwerpen. (foto: Liesbeth)

In het meinummer van de Linkse Socialist schreven we over het op til zijnde gesprek tussen PVDA en LSP over de gemeenteraadsverkiezingen. Volgens LSP kan de uitbouw van het verzet tegen de rechtse politiek op 14 oktober een belangrijke duw in de rug krijgen. Een sterk resultaat voor een consequent links alternatief zal een noodzakelijke boost van vertrouwen geven op lokaal vlak, maar ook het verzet op regionaal en federaal niveau versterken. Op het terrein van de steden en gemeenten heeft het neoliberalisme lelijk huis gehouden. Woningprijzen swingen de pan uit, er is een gebrekkige infrastructuur van wegen, scholen, crèches en openbaar vervoer, duurder wordende diensten en wachtlijsten alom.

Edito door Bart Vandersteene, woordvoerder LSP

Alle klassieke partijen nemen deel aan de overdracht van gemeentemiddelen naar rijke immobiliënspeculanten en bouwpromotoren ten koste van sociaal beleid en degelijke openbare dienstverlening. Er is een grote ruimte voor een links alternatief, zeker wanneer dit gepaard zou gaan met actieve campagnes en het samenbrengen van de diverse consequente linkerzijde. LSP heeft de PVDA haar hulp aangeboden om bij te dragen aan een zo sterk mogelijk resultaat op 14 oktober. Helaas vielen onze argumenten bij de PVDA opnieuw in dovemansoren.

PVDA gaat niet in op voorstel tot samenwerking

Het gesprek met Benjamin Pestieau, vertegenwoordiger van het partijbureau van de PVDA, vond uiteindelijk plaats op vrijdag 27 april, exact elf maanden nadat we de nationale leiding van de PVDA hadden aangeschreven en na het versturen van tien herinneringsmails. Dat de PVDA niet overliep van enthousiasme om met ons samen te zitten of samen te werken was zelfs voor de meest optimistische LSP-leden ondertussen wel duidelijk. Toch vonden we het belangrijk dat het gesprek doorging, al was het maar om de politieke analyse en redenering van de PVDA beter te leren kennen. Wat de PVDA ons heeft duidelijk gemaakt in het gesprek is dat ze:

– op dit moment niet geïnteresseerd is om overal het best mogelijke resultaat bij de gemeenteraadsverkiezingen te halen,

– enkel geïnteresseerd is in die scores die voor de PVDA het best uitkomen,

– vindt dat het sociale verzet botst op een gebrek aan wil tot verzet aan de basis en een gebrek aan socialistisch bewustzijn,

– vindt dat daarom een radicale breuk met de kapitalistische logica op korte of middellange termijn niet mogelijk is,

– daarom een langetermijnplan hanteert om zich in te planten,

– denkt dat er geen vertrouwensbasis is tussen onze beide partijen voor samenwerking.

Een vertrouwensbasis is nodig vooraleer de PVDA LSP-kandidaten op haar lijsten wil overwegen. Benjamin moest nochtans erkennen dat de feedback van PVDA-leden aangeeft dat samenwerking mogelijk is. Basisleden van de PVDA vertellen hun leiding dat op het terrein, in werkplaatsen, sectoren of vakbondsafdelingen, … dikwijls heel goed samengewerkt wordt met LSP-leden. Dat is geen toeval: strijdbare militanten weten dat ze sterker staan als ze samenwerken met respect voor elkaars eigenheid. We hebben de indruk dat de PVDA-leiding samenwerking bij de verkiezingen weigert uit politieke berekening, terwijl ze zich zou moeten laten leiden door de wens om het verzet, de beweging, de consequente linkerzijde, zo sterk mogelijk op te bouwen.

Om een zo sterk mogelijk resultaat neer te zetten, zou de PVDA als veruit grootste speler de verantwoordelijkheid moeten opnemen om de brede linkerzijde te verenigen in een dynamische, rebelse en ambitieuze campagne. We hebben begrepen dat de PVDA een zekere controle op haar electorale ontwikkeling wil behouden, maar dat betekent niet dat andere krachten ter linkerzijde geen interessante inhoudelijke en energieke bijdragen zouden kunnen leveren. De benadering van Mélenchon die er alles aan doet om een zo inclusief mogelijk front in actieve strijd uit te bouwen (zie pagina 12), zou volgens ons de slagkracht van het verzet, zowel op sociaal als electoraal vlak, versterken. Dat ondermijnt Mélenchon’s positie niet, maar versterkt ze nog.

Geen andere belangen dan die van de arbeidersklasse

Op een congres in 2008 verkondigde de PVDA dat ze afstand nam van het dogmatisme en sectarisme: de partij zette in op concrete oplossingen voor concrete problemen. De PVDA kreeg een nieuwe verpakking voor het brede publiek en ontwikkelde electorale ambities die meer en meer het programma begonnen te sturen. Ze gooide, zo beweerde ze zelf, de partij open. Maar haar oude methodes, waardoor de partij een negatief imago had bij veel linkse activisten en de brede bevolking, zijn helaas nog niet verdwenen.

Wat waren die methodes? Onder andere de brutale houding tegenover andere stromingen in de arbeidersbeweging, de weigering om te erkennen dat er allerlei strekkingen bestaan binnen de arbeidersbeweging en het beschouwen van de eigen partij als verheven boven de werkende klasse. De PVDA had die visie overgenomen van wat toen nog ‘het reëel bestaande socialisme’ (het stalinisme en haar maoïstische varianten) heette. Die benadering staat in schril contrast tot die van Karl Marx en Friedrich Engels in het Communistisch Manifest. Het tweede hoofdstuk van dat manifest start met de vraag hoe de communisten staan tegenover de arbeiders. “De communisten zijn geen bijzondere partij tegenover de andere arbeidersbewegingen. Zij hebben geen belangen die gescheiden zijn van de belangen van de gehele arbeidersklasse.”

In de huidige context zou een sterke electorale groei van de PVDA bijzonder positief zijn voor de positie van de werkende klasse. Het werk van Raoul Hedebouw en Marco Van Hees in het federaal parlement trekt het politieke debat naar links en dat heeft op zijn beurt een effect op het vertrouwen om de sociale strijd aan te gaan. Wij roepen dan ook op om PVDA te stemmen. Enkel in de Brusselse gemeente St-Gillis en in Keerbergen nemen LSP-leden deel aan andere radicaal linkse eenheidslijsten: Gauches Communes en Consequent Links. Dat biedt ons de kans een programma te verdedigen dat echt tegemoet komt aan de reële behoeften en gekoppeld is aan concrete actie, zonder een echt gevaar te vormen voor het behalen van PVDA-verkozenen.

Wij zijn enthousiast over de mogelijke doorbraak van PVDA, maar het was nog beter geweest indien PVDA alles in het werk had gesteld om het sterkst mogelijke resultaat voor consequent links te behalen.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie