De nieuwe videobeelden van Britse soldaten die ongewapende Irakese tieners slaan en schoppen en nieuwe beelden van Irakese gevangenen in de gevangenis van Abu Ghraib in 2003, komen niet als een verrassing voor wie ooit betoogde tegen de oorlog in Irak. Het is ongetwijfeld één van de factoren waardoor een meerderheid van Irakezen in iedere peiling opnieuw stelt dat de VS-bezetting meer kwaad dan goed doet en zich uitspreekt voor een onmiddellijke terugtrekking.
Dave Carr
Bush en Blair beweerden dat ze Irak zouden bevrijden, democratie invoeren en de economie zouden heropbouwen. In werkelijkheid is er een enorme vrees voor aanvallen door de bezettingstroepen, sectaire confrontaties en opstanden. Sinds het begin van de oorlog in maart 2003 zijn naar schatting ruim 100.000 Irakezen omgekomen.
Er is een massale werkloosheid en armoede in Irak. De olieproductie en de elektriciteitsvoorziening halen niet het niveau van voor de oorlog. Een groot deel van de infrastructuur in het land is kapot terwijl het grootste deel van het budget voor de heropbouw gaat naar de “veiligheid”. Een aanzienlijk deel van het geld verdwijnt in de zakken van corrupte ambtenaren in Irak.
Een rapport van de VS-inspecteur voor de heropbouw van Irak, stelde dat er een breed verspreide “fraude, incompetentie en verwarring” heerst inzake het geld dat de Amerikaanse bezetters overmaken aan de Irakese regering met het oog op de heropbouw van het land.
En er zijn natuurlijk Amerikaanse bedrijven zoals Haliburton (dat vroeger werd geleid door VS vice-president en scherpschutter Dick Cheney) die een graantje komen meepikken. De VS-regering lijkt zich nu op te maken om de financiële steun voor de heropbouw van Irak terug te schroeven.
Waar staat het met de democratie? De resultaten van de parlementsverkiezingen van vorige maand tonen aan dat het land verdeeld is tussen de Sjietische, Soennietische en Koerdische regio’s.
“Religieuze fundamentalisten halen de bovenhand… De verkiezingen tonen het finale falen aan van de Amerikaanse en Britse hoop op de vestiging van een pro-Westerse seculiere democratie in een verenigd Irak.” (The Independent 21 december 2005).
Bovendien hebben Bush en co het over het verspreiden van democratie in heel de region van het Midden-Oosten. Maar ze blijven intussen wel steun geven aan reactionaire regimes in Saoedi-Arabië of Egypte. Volgens de International Herald Tribune “bespreken de VS en Israël een strategie om een nieuwe Hamas-regering in Palestina te destabiliseren” (14 februari). Daarbij zou het budget van de Palestijnse Autoriteit worden bevroren.
Het falen van het imperialisme ondermijnt de positie van de regering-Bush en versterkt het toenemende verzet in de VS tegenover het beleid dat enkel gericht is op de belangen van de rijken en de grote bedrijven. Ook de Britse premier Blair moet afrekenen met oppositie tegenover een beleid dat op basis van leugens meestapte in het militaire avontuur van Bush.
We moeten verder campagne voeren tegen de imperialistische bezetting van Irak en voor de opbouw van een echte arbeidersbeweging in Irak om tot socialistische verandering te kunnen komen.
