De bevolking van Pakistan en Kasjmir heeft bijzonder snel gereageerd om de slachtoffers van de aardbeving bij te staan. In heel wat regio’s voorzagen de arbeiders zelf in hulp en werd geprobeerd om nog slachtoffers vanonder het puin te halen, zelfs vooraleer het leger ter plaatse was. Vrijwilligers vanuit het hele land kwamen naar de getroffen gebieden, waar het Pakistaanse leger nog steeds niet op volle krachten draait. Vakbonden in Pakistan en Kasjmir hebben grote giften gedaan. Maar er zijn ook een aantal politieke groeperingen die proberen van de hulpoperaties gebruik te maken voor politiek gewin.
Azad Qadri en Khalid Bhatti, Trade Union Rights Campaign, Pakistan
Islamitische partijen en groeperingen gebruiken hulpoperaties om steun te krijgen in de lokale gemeenschappen. De gewapende reactionaire islamitische groepen opereren publiekelijk in een poging om zichzelf voor te doen als de beste hulpverleners. Deze gewapende groepen hebben een verleden van gewelddadig optreden en zelfs van het vermoorden van linkse politieke activisten, vakbondsmilitanten en studenten. Hun openlijke activiteiten in Kasjmir en de Noordwestelijke Grensprovincie (NWFP) vormen een enorme bedreiging voor linkse politieke activisten en studenten. Verboden groeperingen zoals Lashkar-e-Taibah (nu omgedoopt tot Jamat al Dawah, een extremistische Wahabistische groepering) en Albadar Mujahideen (een gewapende groepering verbonden met Jamat-e-Islami) proberen zoveel mogelijk publiciteit te krijen voor hun hulpoperaties.
De partijen van de heersende klasse in Kasjmir en Pakistan proberen ook van de gelegenheid gebruik te maken door politieke steun op te kopen.
De afgelopen dagen zagen we een bedekte verkiezingscampagne in de getroffen regio. Het regime van Musharraf in Pakistan probeert het imago van het leger op te krikken en daarom gaan de officiële televisiezenders en de media over tot een propagandacampagne waarbij de wensen van Musharraf worden ingewilligd. Het regime heeft niets geleerd van de tragedie en probeert het zelfde beleid verder te zetten met haar poging om het leger de hulpverlening volledig te laten controleren. De nationale commissaris voor hulpverlening is een generaal en die heeft een andere generaal aangesteld om een huisvestingsprogramma op te maken voor de getroffen regio. Dit gebeurt ondanks het feit dat de legerleiding er niet slaagde om efficiënt te reageren vlak na de aardbeving.
Generaal Musharraf gaf dit toe in zijn toespraak van 12 oktober toen hij stelde dat het leger en de administratie 72 cruciale uren hadden verloren bij hun reactie op de ramp.
De generaals willen nu de indruk geven dat ze eerlijk, betrouwbaar en efficiënt zijn. Er wordt geprobeerd om het leger als enige betrouwbare instelling voor te stellen die dan maar door iedereen blindelings moet vertrouwd worden.
Wellicht zijn er spanningen tussen de generaals en de heersende elite van Kasjmir over het aanwenden van de hulp. Er zijn al spanningen tussen de provinciale regering van NWFP (geleid door een alliantie van islamitische partijen, de MMA) en de regering van Musharraf. De provinciale regering eiste 50% van de hulp op. Dit soort spanningen kan het nationalisme in Kasjmir en de NWFP versterken en leiden tot een grotere steun voor onafhankelijkheid. De heersende elites in deze regio’s zullen gebruik maken van nationalistische gevoelens bij de bevolking.
Er zijn volgend jaar verkiezingen in het door Pakistan bezette deel van Kasjmir en in 2007 ook in Pakistan. Het prestige en de macht van alle grote partijen staat op het spel. Alle grote partijen willen het maximum halen uit hun hulpoperaties. Jamat-e-Islami in Kashmir en de Noordwestelijke Grensprovincie is daarbij erg actief. Ze hebben heel wat hulp gestuurd om electorale steun te krijgen. Deze partijen vormen echter geen alternatief op het kapitalisme en de greep van de feodale heersers. Ze concentreren zich vooral op Bagh omdat ze daar eerder een zetel wonnen, hun enige zetel ooit in Kasjmir. De leiders van de Pakistan People’s Party (PPP) in Kasjmir sturen ook hulp om stemmen te winnen. Ze hebben een deel van de hulp achtergehouden om later de politieke populariteit te kunnen versterken.
Oppositie tegen de gewapende groepen
Leden van de Trade Union Rights Campaign Pakistan en Kasjmir zijn op vier plaatsen tussengekomen om gewapende troepen van een religieuze groepering tegen te houden toen die in Bagh aankwamen. Ze wilden hulp verspreiden en stelden dat het hun ‘hulp aan de bevolking’ was. De camions waren bestemd voor landelijke gebieden. Toen wij de camions tegenhielden, kwamen er ook veel mensen van de lokale bevolking zien. Samen met hen slaagden we erin om de gewapende groepen weg te jagen.
Heel wat partijen en religieuze groepen verdelen hun hulp niet op een eerlijke manier. Ze geven enkel steun aan hun aanhangers en geven bijzonder weinig aan arme boeren of arbeiders. De gewapende islamitische groepen maken bovendien gebruik van het feit dat er geen staat of regeringsadministratie meer is in deze gebieden.
Er is nood aan een alternatief van de arbeiders om in te gaan tegen het systeem van uitbuiting. Het kapitalisme leidt tot vernielingen en miserie, wat versterkt wordt door de corruptie. Een kleine elite wordt steeds rijker op de kap van de meerderheid van de bevolking. Deze aardbeving is een natuurlijke ramp, maar heeft tegelijk de horror van het kapitalisme blootgelegd. Deze ramp toont eens te meer de noodzaak aan om dit systeem te veranderen en te vervangen door socialisme.
