Om te winnen van de aandeelhouders van Ahold-Delhaize, zullen we de brede steun die we hebben actief moeten mobiliseren. De directie gaat in het offensief met repressie tegen stakersposten en reclamecampagnes in de media. Wat kunnen wij daar tegenover zetten? De steun en solidariteit onder het personeel, de sector, de bredere arbeidersbeweging en de klanten. Door van alle 128 winkels actiecentra te maken met petities, pamfletten en affiches, kunnen we opbouwen naar grotere acties aan deze winkels, lokale betogingen en nationaal protest.
Juridisch weerwerk bieden is nodig en gebeurt best in gemeenschappelijk vakbondsfront. Tegelijk moeten we beseffen dat we onze sterkte niet op het terrein van de directie zullen uitspelen. Zij kiest voor een juridische strijd en kreeg meteen een Brusselse rechter zo ver om stakersposten en blokkades te verbieden, de rechter was zelfs zo enthousiast om dit verbod buiten zijn rechtsgebied op te leggen. Onze sterkte bevindt zich elders: in de steun die we genieten en de kracht van de georganiseerde arbeidersbeweging. Een solidariteitsbetoging in Luik op 7 april, op initiatief van het CSC, gaf een belangrijk voorbeeld. Met 1500 betogers van Delhaize, Mestdagh Intermarché en andere bedrijven werd de solidariteit in actie omzet.
Toen de staalarbeiders van Forges de Clabecq in 1997 met een sluiting bedreigd werden, mobiliseerden ze in alle hoeken van het land onder werkenden en jongeren. Met 70.000 betogers in Tubeke werd de solidariteit zichtbaar. Stel je voor dat we met tienduizenden betogen aan de depots van Delhaize in Zellik. De directie zou het niet wagen om deurwaarders of politie in te schakelen.
Stel je voor dat we met tienduizenden betogen aan de depots van Delhaize in Zellik. De directie zou het niet wagen om deurwaarders of politie in te schakelen.
Opbouwen naar zo’n type actie kan met sterke acties aan de winkels met zoveel mogelijk collega’s, klanten en syndicalisten uit andere bedrijven en sectoren. Daarmee kunnen we gaan naar regionale betogingen, mee voorbereid met interprofessionele militantenvergaderingen en campagnes gericht op de klanten. Het zou bovendien het perspectief van een staking van de hele sector concretiseren.
Als we de brede steun niet organiseren, zal de directie er alles aan doen om deze te ondermijnen.
Dit belangt iedereen aan!
De aanval op het personeel van Delhaize is een aanval op de hele arbeidersbeweging. Als de franchisering lukt, staan de vakbonden buitenspel en wordt flexibele en precaire arbeid de nieuwe norm. Zo wil men heel bewust evolueren naar een samenleving waarin je op zijn minst 2 jobs nodig hebt om te overleven. Dat gebeurt vandaag al met de toename van flexijobs. Zo zijn er heel wat werkenden uit andere lageloonsectoren die nog een flexijob in de distributie erbij nemen. Ze kunnen niet anders omwille van de slechte werkvoorwaarden en de hoge levenskost. Idem voor studenten om hun studies te betalen. Kortom, de deur wordt opengezet om de samenleving grondig te veranderen.
Een verandering waarbij we definitief over werkende armen spreken en waar één job niet meer volstaat! Als dit bij Delhaize lukt, waarom zouden Colruyt, Aldi of Lidl dan wel nog die hogere lonen betalen of op zondag gesloten blijven. Eens die nieuwe standaard gezet is, volgen ook andere sectoren. Als het bij de ene flexibel aan lage lonen kan, waarom niet bij de andere? In die zin was het een sterkte van de betoging in Luik dat ze niet alleen ging over de franchise van Delhaize maar een speerpunt maakte van het soort jobs dat gecreëerd wordt. Het is nu dat we de krachtsverhouding moeten versterken om Delhaize en deze nieuwe standaard in de samenleving te stoppen. Nog meer solidariteit ontwikkelen is nodig om als één tegenover deze kapitalisten te staan.
Alle werkenden betrekken in een opbouwend actieplan!
Het is mogelijk om op de werkvloer, in de volledige distributiesector én andere sectoren, de steun voor het personeel van Delhaize verder te activeren. Syndicale delegaties uit andere sectoren kunnen personeelsvergaderingen beleggen waar een delegee van Delhaize komt spreken en mobiliseren. Hetzelfde kan op interprofessionele bijeenkomsten van de vakbonden. Zo kunnen we de solidariteit mobiliseren, zowel in actie als in de ondersteuning van stakerskassen zodat het personeel de financiële slagkracht heeft om verder te staken.
We kunnen als volgende stappen bouwen naar een grote staking in de volledige distributiesector, in combinatie met lokale betogingen in alle steden! Zo wordt het duidelijk dat deze aanval niet aanvaard wordt door onze klasse. Het is een krachtmeting waarbij we duidelijk maken wie de distributiesector (en zijn winsten) mogelijk maakt. Door de staking veranderen we onze werkmiddelen in een instrument van strijd. Werkenden uit andere sectoren moeten via een stakingsaanzegging kunnen deelnemen aan alle acties die volgen. Zo kunnen we dit verzet massaal maken!
Met een opbouwend actieplan om de intrekking van het volledige plan af te dwingen, kunnen we winnen. Er zijn ordewoorden nodig voor een sectorstaking. In en rond de winkels van Delhaize kunnen we de kernen van verzet opbouwen met personeel, werkenden uit andere sectoren, klanten en buren. Zo kunnen we onze controle over de winkels versterken. Dat is de beste bescherming tegen de repressie van de directie. En het geeft het personeel het vertrouwen om de staking verder te zetten.
En als de directie toch doorgaat met de franchise, leggen we de nationalisatie van Delhaize op tafel om jobs en arbeidsomstandigheden te redden. Dit betekent dat we structureel en collectief de controle en de leiding terugnemen en de aandeelhouders die genoeg geprofiteerd hebben eruit gooien.
