Op 22 mei betoogden 20.000 mensen in Brussel, met delegaties uit verschillende sectoren. Er was eindelijk een nationale betogingsoproep gelanceerd als reactie op de schandalige aanval op de arbeidsvoorwaarden en lonen, en ter verdediging van de vakbondsvrijheden. Het plan van het management was begin maart aangekondigd! De mobilisatie illustreerde het potentieel en er is veel, veel meer mogelijk. Het gevoel van solidariteit met het personeel van Delhaize is wijdverspreid. Maar er is nog steeds geen duidelijk perspectief voor de strijd en voor het mobiliseren van dit reservoir van steun in actie.
door een correspondent
Delhaize is een testcase, de bazen willen verder gaan. Daar maken ze geen geheim van. Dominique Michel, van de werkgeversorganisatie Comeos, zei dat winkels flexibeler moeten zijn omdat de sector onder druk staat. “De marges dalen en de buitenlandse concurrentie neemt toe.” Maar als de marges onder druk staan, komt dat omdat de ketens doorgaan met het openen van supermarkten in hun concurrentiestrijd om nieuwkomers op de markt tegen te houden. Er komen voortdurend nieuwe winkels bij en de concurrentie is hevig. Het personeel wordt gevraagd om daarvoor op te draaien. In de praktijk verdedigt Comeos het Nederlandse model, waar de winkels afhankelijk zijn van studenten van soms amper 13 of 14 jaar oud die voor of na de school enkele uren werken aan minder dan 5 euro per uur. Dit is een terugkeer naar de 19de eeuwse kinderarbeid!
Opbouwend en escalerend actieplan nodig met vooraf bekende data
Het personeel van Delhaize heeft zich de voorbije maanden goed geweerd en kreeg te maken met een ongekende repressie van politie en justitie. De directie van Delhaize wil de arbeidsomstandigheden aanvallen en alsof dat nog niet genoeg is, wil ze ook het stakingsrecht terugsturen naar de 19e eeuw!
Een antwoord in verhouding tot de inzet, laat echter op zich wachten. Ruim een maand na de succesvolle betoging van 22 mei was er nog geen vervolg aangekondigd. Delegaties en activisten worden aan hun lot overgelaten. Het intrekken van het piketverbod is een belangrijke juridische overwinning, maar we zijn er niet veel mee als er geen plan is om de acties te organiseren en op te voeren. Er is een opbouwend en escalerend actieplan nodig om een zo groot mogelijke solidariteit bij de actie te betrekken en van elke winkel een actiecentrum te maken.
De zomermaanden kunnen gebruikt worden om personeelsleden van Delhaize uit te nodigen voor vergaderingen van vakbondsdelegaties en om bijeenkomsten te organiseren om de huidige fase van de strijd te evalueren, mobilisatiemateriaal zoals petities en pamfletten te ontwikkelen en een campagne om die te verspreiden onder klanten, in de buurt en in de hele sector.
Een offensief actieplan zou een reeks regionale stakingen aan het begin van de herfst kunnen omvatten die opbouwen naar een sterke staking van de hele sector die ook gedekt is door een interprofessionele stakingsaanzegging om de deelname van zoveel mogelijk mensen te verzekeren. De steuncomités voor de stakers die opgestart werden door de dynamiek van het Brusselse solidariteitscomité staan nog in de kinderschoenen, maar kunnen een belangrijke rol spelen in het verhogen van de druk in deze richting. Solidariteit met het personeel van Delhaize – hun strijd gaat ons allen aan!