Loonplafond voor CEO in vraag gesteld, jobverliezen en dure dienstverlening niet…
Proximus CEO Dominique Leroy kondigde in januari aan dat 1.900 werknemers moesten vertrekken en er 1.250 nieuwe zouden bijkomen – aan slechtere lonen en arbeidsvoorwaarden. Sindsdien leeft het personeel van Proximus in onzekerheid: de onderhandelingen verliepen erg stroef en over de precieze aard van het transformatieplan is er nog altijd veel onduidelijkheid.
Door Ruben (Gent)
Vertrek Dominique Leroy
Nadat Dominique Leroy op 5 september aankondigde Proximus te zullen verlaten voor het Nederlandse telecombedrijf KPN, braken er spontane stakingen uit. Alle vertrouwen van het personeel in de CEO om het transformatieplan in goede banen te leiden was zoek. Voor de eerste keer in de geschiedenis van het bedrijf vroegen de vakbonden om een sociaal bemiddelaar aan te stellen.
Leroy wilde eerst tot 1 december aanblijven en dit werd aanvaard door de raad van bestuur, voorgezeten door CD&V-politicus Stefaan De Clerck. Onder druk van de vakbonden en het personeel besloot de CEO uiteindelijk om reeds op 20 september te vertrekken.
Hoewel KPN officieel geen rechtstreekse concurrent is van Proximus, vrezen de vakbonden dat dit in de toekomst wel eens het geval kan worden. Daarenboven is er de schandaalsfeer rond de verkoop voor ruim 285.000 euro aan aandelen door Leroy eind juli. De beurswaakhond FSMA en het Brusselse parket hebben een onderzoek naar mogelijke handel met voorkennis ingesteld.
Beperk de loonspanning!
Terwijl langs onze kant oudere en statutaire werkenden ‘te duur’ zouden zijn, en de lonen van de nieuw aan te werven personeelsleden in 2020 naar beneden moeten om “competitief” te zijn, is een loon van 650.000€ per jaar voor een CEO – aangevuld met bonussen tot tegen het miljoen euro – “niet competitief” volgens de kapitalistische graaiers en hun politieke vertegenwoordigers.
De rechtse partijen beseffen dat er geen maatschappelijk draagvlak is voor het verhogen van de verloning van de managers van overheidsbedrijven. Ze proberen het dan maar te omzeilen via een “langetermijnbonus”, zeg maar meer verloning in een andere verpakking. De neoliberale N-VA ziet dan weer heil in het verder privatiseren van Proximus, zodat het bedrijf niet meer gebonden is aan een loonplafond. Het zijn niet de lonen van de managers in de publieke bedrijven die te laag zijn, die van de CEO’s van private bedrijven zijn te hoog. De arbeidersbeweging moet durven opkomen voor een billijke loonspanning tussen de hoogste en laagste lonen binnen een bedrijf.
Privatisering terugdraaien
De voormalige en huidige Open VLD Ministers van Telecommunicatie, Alexander De Croo en Philippe De Backer, sturen aan op de introductie van een vierde speler op de telecommarkt. Ondanks de liberalisering van de markt, zijn de prijzen voor (mobiel) internet, digitale televisie en telefonie hoog in België. Er zijn weinig redenen om aan te nemen dat een vierde telecombedrijf deze situatie fundamenteel zou veranderen.
In de 21ste-eeuwse digitale samenleving moet toegang tot betaalbare telecommunicatie een basisrecht zijn. De privatisering van Proximus moet teruggedraaid worden. Het moet een echt publiek bedrijf worden onder democratische controle van werknemers en gebruikers, met degelijke loon- en arbeidsvoorwaarden voor het personeel en goedkope en kwalitatieve dienstverlening voor de gebruikers.
