De verpletterende overwinning van Andres Manuel López Obrador, ofte AMLO, in de Mexicaanse presidentsverkiezingen van 1 juli vormt een keerpunt. Na decennia van tirannie door de heersende partij PRI, militair en politiegeweld, privatisering van strategische sectoren van de economie en reactionaire hervormingen van de arbeidswetgeving en het onderwijs, hebben miljoenen werkenden, jongeren, inheemse volkeren en vrouwen een overwinning behaald die enkel mogelijk was door decennia van strijd. AMLO en de beweging Morena (Beweging voor nationale heropbouw) haalden deze overwinning op basis van de vastberaden strijd van de onderdrukten om tot een andere samenleving te komen en een einde te maken aan de nachtmerrie van het Mexicaanse kapitalisme.
Eerste reactie door Carla Torres, Izquierda Revolucionaria (Mexico)
De eerste resultaten bevestigden het verpletterende karakter van de overwinning van AMLO die meer dan 50% van de stemmen haalde, het hoogste aantal ooit in Mexicaanse presidentsverkiezingen. Ricardo Anaya van de neoliberale PAN haalde 22% en Jose Antonio Meade van de heersende PRI 16%. Voor de gevestigde partijen was dit een rampzalig resultaat.
AMLO moet woord houden!
Het is moeilijk om te beschrijven hoe euforisch de massa’s zijn. Dit maakt het des te belangrijker voor linkse krachten, de arbeidersbeweging en sociale bewegingen om te begrijpen welke druk het kapitalisme, imperialisme en het staatsapparaat nu op de nieuwe president zullen uitoefenen.
Tijdens de campagne probeerde AMLO de Mexicaanse en internationale heersende klasse gerust te stellen. Hij verklaarde dat ze niets te vrezen hadden en dat hij niet zal overgaan tot nationalisaties of inbeslagnames. Het idee dat een meer ‘menselijk’ kapitalisme mogelijk is omdat de bazen en speculanten ermee instemmen om een deel van hun winsten te delen en de uitbuiting te verminderen, is echter een illusie en kan enkel tot rampen leiden. Hetzelfde geldt voor de strijd tegen corruptie die niet mogelijk is zonder in te gaan tegen de fundamenten van het kapitalisme. De ervaringen in andere Latijns-Amerikaanse landen – Bolivia, Brazilië, Venezuela, Argentinië, …- maar ook in Europa met Syriza in Griekenland, leren ons belangrijke lessen.
De bazen waarin AMLO vertrouwen stelt en die hij uitnodigt om zijn project te ondersteunen, zullen op dezelfde wijze reageren als hun tegenhangers elders: ze zullen zeggen dat een economisch beleid in hun belang moet gevoerd worden. De enige keuze die ze laten is of dit vrijwillig gebeurt of niet.
De overwinning van AMLO is een historische ontwikkeling, maar op zich geen garantie om een einde te maken aan uitbuiting en het gebrek aan democratie. De Mexicaanse heersende klasse is niet enkel corrupt en brutaal, maar heeft ook een geschiedenis van bloedige repressie bij ernstige bedreigingen. Deze overwinning zal enkel tot echte verandering leiden als het gevolgd wordt door een massastrijd voor een socialistisch programma.
We moeten AMLO aan zijn woord houden en aantonen dat actie nodig is om een einde te maken aan de privileges van enkele superrijken. Er is nood aan een socialistisch programma.
- Intrekking van de neoliberale hervormingen
- Hernationalisatie van geprivatiseerde openbare diensten
- Invoering collectieve loonakkoorden. Voor een minimumloon van 12.000 pesos per maand
- Intrekking van alle ontslagen in het onderwijs als gevolg van de ‘hervorming’. Voor stabiele jobs in het onderwijs
- Voor het recht op gratis en degelijke sociale diensten.
- Stop de feminicides! Voor volledige democratische rechten voor de LGBTQI+gemeenschap
- Voor een programma van publieke investeringen in kinderopvang en kantines voor arme gezinnen
- Nationalisatie onder arbeiderscontrole van de banken en strategische sectoren van de economie om iedereen welvaart te garanderen.
