Bij de intercommunale Verko werd een week gestaakt naar aanleiding van pestgedrag en wanbeleid van een leidinggevende. Nu kwam het nieuws van een akkoord: de eisen van de stakers worden tegemoet gekomen met een degradatie van de leidinggevende die door de stakers werd aangeklaagd. De stakers kunnen zich daarin vinden: de leidinggevende zal in zijn nieuwe functie niet meer op de werkvloer komen.
Door Sander (Dendermonde)
In de media was er heel wat aandacht voor de minderheid van werkwilligen die zich achter de leidinggevende schaarden. Dat er zo’n minderheid is, was niet verwonderlijk: de leidinggevende zette het personeel tegen elkaar op en koos er beschermelingen uit. Vaste contracten en minder zware routes werden gegeven aan degenen die geen goed contact onderhielden met de vakbondsafgevaardigden en enkel naar de pijpen van de leidinggevende dansten. Sommigen aan het piket maakten zelfs notie van seksueel onaanvaardbaar gedrag door zo een beschermeling.
We spraken maandag met een vakbondsafgevaardigde die stelde dat de leidinggevende van geluk mag spreken dat zijn ontslag niet wordt geëist. Het 19 artikelen tellende arbeidsreglement werd volgens de afgevaardigde maar liefst 40 keer overtreden door de leidinggevende. Dat arbeidsreglement werd pas aangepast door de huidige lichting vakbondsafgevaardigden.
De wantoestanden begonnen niet met de huidige discussie. Het arbeidsreglement werd van meer dan 30 artikelen, naar 19 teruggedrongen. Voorheen kon iemand die voor zijn rechten opkwam zonder pardon worden ontslaan. Dit stond in het arbeidsreglement! De bazen deden er alles aan om de vakbonden zoveel mogelijk buiten te houden. Ze lieten het arbeidsreglement nooit ondertekenen door de secretaris van de vakbond, wat nochtans wettelijk verplicht is en zonder die handtekening is het reglement zelfs niet bindend. De huidige vakbondsdelegatie maakte korte metten met deze onrechtvaardigheden.
Het is duidelijk dat de degradatie van de leidinggevende een overwinning is voor de werknemers van Verko. Een eengemaakt front tussen ACV en ABVV klaarde het om een actieplan te bekomen rond het psychisch welzijn van alle werknemers, met als eerste stap het wegwerken van de leidinggevende. We zien dus dat eengemaakte acties tot resultaten leiden. Als dit kan op een schaal van één enkele intercommunale, wat zou dit dan kunnen betekenen voor de nationale strijd tegen besparingen!? Laat het een oproep aan de vakbondsleiding zijn om het voorbeeld van de strijdvaardige vertegenwoordigers en militanten bij Verko te volgen. Met een eengemaakte en strijdbare opstelling kunnen we overwinningen voor de gehele werkende bevolking bekomen! Een zeer welgemeende dank aan alle stakende werknemers om dit nog maar eens aan te tonen.
