VN-top in Kopenhagen
In december is er in het Deense Kopenhagen een bijeenkomst van de Verenigde Naties over de klimaatverandering. Dat is volgens de Europese commissaris van milieu de “laatste kans om de klimaatveranderingen een halt toe te roepen vooraleer ze onomkeerbaar zijn”. Nochtans wordt al lang gediscussieerd, in 1992 was er al een klimaatconferentie in Rio. Intussen is er geen verbetering in zicht.
Op de conferentie zullen de leiders van 190 landen discussiëren over een opvolger voor het Kyoto-verdrag dat slechts tot 2012 loopt. Het minste dat kon worden gezegd, was dat Kyoto beperkte doelstellingen naar voor bracht. En toch is er amper iets van de doelstellingen in huis gekomen. Om de opwarming van het klimaat onder de kritische grens van 2% (tegenover het pré-industriële tijdperk) te houden, zou de CO2-uitstoot in 2050 nog maar de helft mogen bedragen van deze in 1990. Kyoto had als “ambitie” om de uitstoot te verminderen met 5,2% tegen 2012. Intussen blijft de uitstoot sneller toenemen dan voorzien.
Kyoto volgde de neoliberale logica en voerde ook mogelijkheden in om een markt van uitstootgassen mogelijk te maken: emissierechten in het ene land werden opgekocht door andere landen. Intussen veranderde er niets. De neoliberale logica toont vandaag wat het waard is. Er is geen zelfregulering of een “onzichtbare hand” die alles onder controle houdt, maar wel crisis en chaos. Dit geldt ook voor het milieu.
De handel in emissierechten zorgt ervoor dat een bedrijf dat haar uitstoot vermindert, de rest kan verkopen aan een ander land of bedrijf dat de doelstellingen niet bereikt. Volgens de Wereldbank is de waarde van emissierechten het afgelopen jaar verdubbeld. Een specialist van de universiteit van Oxford, Adam Bumpus, concludeert: “deze regeling moet vooral de markt aanmoedigen. Het gaat niet om het beperken van de uitstoot, het gaat vooral over het verdienen van geld.” Dat biedt meteen een antwoord op wie zoals de Groene partijen illusies had in Kyoto. Ecolo-topman Deleuze verklaarde destijds een “beperkt akkoord” te verkiezen boven “geen akkoord”. Het resultaat blijkt evenwel hetzelfde te zijn.
Eén van de eerste ervaringen met dat soort handel in “vervuilersrechten” had als doel om alle benzine loodvrij te maken. En vandaag rijden auto’s inderdaad met loodvrije benzine. Alleen heeft dat wel 23 jaar geduurd! Aan een dergelijk ritme zal de mens kieuwen nodig hebben om te ademen vooraleer een effect merkbaar is op de klimaatveranderingen. Tijdens de top in Kopenhagen zullen er ook diverse betogingen plaatsvinden. LSP zal daaraan deelnemen als onderdeel van een internationale delegatie van het CWI. Daarnaast is er op 5 december een klimaatbetoging in Brussel. Op deze acties zullen we duidelijk maken dat wij geen enkel vertrouwen hebben in allerhande praatbarakken die bevolkt worden door vertegenwoordigers van het kapitalistische systeem dat leidt tot verspilling en vernietiging van ons leefmilieu. Doorheen de mobilisaties willen we de discussie aangaan over een echt antwoord op de ecologische ramp.
Enkel in een economisch stelsel waarbij de sleutelsectoren van de economie onder gemeenschapscontrole worden geplaatst, is het mogelijk om een controle uit te oefenen op hoe er met het milieu wordt omgesprongen. De economie moet daartoe beheerd en gecontroleerd worden door de arbeiders en er is nood aan een democratische planning van de productie. Onder het kapitalisme wordt geen rekening gehouden met de belangen van de arbeiders en van ons leefmilieu, enkel de winsten van de aandeelhouders tellen.
Het is noodzakelijk om de strijd voor ons milieu te verbinden aan de strijd voor de rechten en belangen van de arbeiders en hun gezinnen. Enkel met methoden van massastrijd zoals stakingen, bedrijfsbezettingen,… kan de kapitalistische economie worden plat gelegd en is het mogelijk om de discussie over een ander systeem op een grotere schaal te voeren. Het vormt een eerste stap om de controle op de economie en de samenleving uit de handen van een kleine kapitalistische elite te halen en over te dragen aan de gemeenschap. Wij noemen dat socialisme.
