De voorzitter van de liberale vakbond Jan Vercamst liet verstaan dat er mogelijk een akkoord komt tussen werkgevers en werknemersorganisaties over de sociale verkiezingen. De politieke crisis bij de regeringsvorming zorgt ervoor dat de omzetting van de internationale en nationale richtlijnen en wetten op zich laat wachten en de sociale verkiezingen zelf in het gedrang brengen.
Een uitstel van de sociale verkiezingen van mei 2008 zou heel wat moeilijkheden met zich meebrengen. De zomerperiode zou sowieso niet goed geschikt zijn en een jaar uitstel is wel erg lang. Zeker indien de optie open wordt gehouden om alle politieke verkiezingen in 2009 te laten samenvallen, wordt het dan ook wel wat veel. Bijkomend, maar zeker niet het minst belangrijke, probleem is natuurlijk de bescherming van de nu reeds verkozen delegees in de tussenperiode van 2008 tot 2009. Daarnaast wordt vanuit werkgevershoek natuurlijk ook gevreesd dat CAO-onderhandelingen die te dicht bij de sociale verkiezingen vallen, bijzonder moeilijk zouden kunnen worden.
Er is dus wel wat druk op effectief tot sociale verkiezingen in mei 2008 te komen en daarom zal de Groep van Tien (de toponderhandelaars van werknemers- en werkgeversorganisaties) overleg plegen om zelf tot een oplossing te komen zodat de sociale verkiezingen in mei 2008 kunnen plaatsvinden. Struikelblok is de installatie van een ondernemingsraad in bedrijven vanaf 50 werknemers in plaats van 100 zoals nu het geval is. De wet voorziet dat er vanaf 50 werknemers een ondernemingsraad moet worden ingesteld en vanuit Europa werd ons land reeds veroordeeld omdat het de richtlijnen over syndicale aanwezigheid in KMO’s niet toepast.
De vakbonden organiseerden reeds protestacties om de toepassing te eisen van de wettelijke regels en de Europese richtlijn en aldus een syndicale stem te geven aan de werknemers in bedrijven tussen 50 en 100 werknemers. Met de toename van het aantal KMO’s is deze kwestie natuurlijk ook van groeiend belang. Een groeiend aantal werknemers heeft nu geen afdoende vertegenwoordiging op syndicaal vlak.
Nu zou er gewerkt worden aan een “compromis”. De werkgeversfederaties lieten echter niets aan de onduidelijkheid over toen ze stelden dat er van een ondernemingsraad vanaf 50 werknemers geen sprake kan zijn. Het lijkt erop dat de vakbondsleidingen nu zullen toegeven op dit punt, ondanks de eerdere acties en de juridisch erg sterke basis voor hun eis. Luc Cortebeeck, voorzitter van het ACV, stelde volgens De Standaard dat een verlaging van de grens tot 50 werknemers juridisch-organisatorisch niet meer haalbaar is voor mei 2008. Daarom zou hij de vakbondseis beperken tot de vraag voor garanties dat er een “werknemersinspraak” zou komen in KMO’s, wat dat ook moge betekenen.
Dat is geen “compromis”, het is gewoon toegeven aan de patronale eisen. Dat mogen we niet zomaar laten passeren. Als de te vormen regering en de daarbij betrokken partijen samen met de werkgevers in de problemen komen omdat ze weigeren de wet toe te passen, dan is dat hun verantwoordelijkheid. Waarom zouden de werknemers in KMO’s daar nu voor moeten opdraaien?
