We spraken met een postman over de arbeidsvoorwaarden bij Bpost. Op 13 juni was er een staking. Er is veel ongenoegen door een reeks onopgeloste dossiers. Daarbovenop kwamen de geheime onderhandelingen met PostNL die afsprongen, maar onder het personeel wel leidden tot de vrees voor een verdere afbouw van het statuut en de werkomstandigheden.
Interview door Christophe (Keerbergen) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Hoe is het om vandaag voor Bpost te werken?
“Ik werk al 43 jaar voor de post. Het is vandaag zeer stressvol. Er is een hoge werkdruk die steeds toeneemt wegens het gebrek aan personeel. Veel mensen die met pensioen gaan, worden niet vervangen. Nieuwe mensen krijgen onvoldoende opleiding. Daarenboven zijn er veel interimmers, met contracten variërend van een week of zelfs van 1 dag. Hierdoor gaat de kwaliteit van het werk achteruit en verhoogt nogmaals de werkdruk van het overgebleven meer ervaren postpersoneel. Het postpersoneel moet zich zowel bezighouden met het eigen werk als met het steeds opnieuw opleiden van interimmers. De dienstverlening leidt hier dubbel onder. Er gaat veel ervaring verloren.”
Hoelang duurt het vooraleer een nieuw personeelslid het werk goed kent en efficiënt kan werken?
“Dit kan een paar maanden duren. Het werk is variërend tussen gewone brieven, platte stukken (grote enveloppen) en pakjes. Er zijn daarenboven ook wekelijkse kranten en folders. In het begin kennen de mensen de rondes niet. Hierdoor gaat het sorteren van de poststukken zeer langzaam met veel fouten, want er zijn immers verschillende uitzonderingen zoals postbussen, firma’s, speciale beroepen, … Het duurt verschillende weken vooraleer ze een beetje ingewerkt zijn en hun ronde beginnen te kennen, zodat ze niet op lijsten alles moeten opzoeken om te weten in welk vak de post moet maar automatisch steeds sneller sorteren. Dit gaat natuurlijk niet indien men werkt met dag- of weekcontracten. Daarenboven verwacht men steeds meer flexibiliteit en verschuift men het personeel steeds vaker tussen verschillende rondes – en zelfs bureaus – om het vele werk op te vangen. Maar hierdoor leren ze moeilijk tot zelden een bureau of ronde goed kennen waardoor het rendement veel minder is.”
Worden de brieven tegenwoordig niet met machines automatisch dan gesorteerd?
“Ja, er worden veel brieven en stukken automatisch gesorteerd. Maar er zijn ook heel veel stukken die de machines “rejecten” (= niet herkennen). Dit moet dan manueel opgevangen worden door de postmensen die niet voorzien zijn in de verdeling van de taken. In theorie zouden de machines 99% van de post kunnen sorteren, in de praktijk moet 1/3 nog steeds met de hand gesorteerd worden.”
Is er door e-mail en zo niet veel minder post vandaag?
“Er is inderdaad een daling van het aantal gewone brieven, maar er zijn veel meer reclamefolders en pakjes bij internetwinkelen. Pakjes komen bovendien in allerlei vormen, maten en gewichten, waardoor de machines moeilijkheden kennen bij het sorteren. Het aantal reclamefolders dat huis aan huis wordt bezorgd, neemt toe en dus ook het gewicht voor de postbode. De rondes zijn bovendien veel uitgebreider met meer brievenbussen waardoor de toename van gewicht nog groter is. Veel postbodes werken enkele uren per week gratis om toch maar hun ronde af te krijgen.”
Vroeger had de postbode nog een sociale functie, blijft daar nog iets van over?
“Vroeger betaalden de postbodes de pensioenen uit waardoor er sociaal contact was en op tijd problemen konden opgemerkt worden. Nu worden de pensioenen enkel aan de invaliden uitbetaald, de rest wordt op de rekening gestort. Ook wordt deze uitbetaling aan invaliden in seconden gemeten met de georoute, een gechronometreerd managementsysteem. Om nog een voorbeeld te geven: vroeger waren postbodes de referentie voor mensen die de weg vroegen, vandaag is daar geen tijd meer voor. Het gaat bovendien vaak om interimmers die zelf de weg niet goed kennen.”
De job is vandaag dus minder aantrekkelijk dan toen jij begon?
“Zelf heb ik nog geluk dat ik benoemde ambtenaar ben, die het werk met voldoening wil uitvoeren. Als ambtenaar heb ik nog verschillende voordelen. Nieuwe aangeworvenen zoals de hulppostbodes, doen hetzelfde werk als wij maar aan veel lagere lonen en minder voordelen. Het management maakt een soep van alle verschillende statuten om toch maar steeds goedkoper en flexibeler te werken. Zo zijn er 4 categorieën: de klassieke ambtenaren, de baremieke contractuelen (=contract van onbepaalde duur), de niet-baremieke contractuelen en hulppostmannen. Vier verschillende categorieën van postpersoneel die identiek werk doen, maar niet aan hetzelfde loon of dezelfde voordelen. Het management holt op deze manier trapsgewijs steeds verder de contracten uit. Feitelijk zijn interimmers de vijfde categorie, omdat deze steeds vaker en meer systematisch worden ingezet. Hoe precairder het contract, hoe banger het personeel is om de dagdagelijkse problemen aan te kaarten bij hun oversten.”
Reacties zijn gesloten.