Een Franstalig lid van ACOD-Spoor in Brussel kreeg een aangetekend schrijven van een deurwaarder waarin hem meegedeeld werd dat hij een dwangsom moet betalen naar aanleiding van de spoorstaking van 6 en 7 januari.
Tijdens die staking was de politie met deurwaarders aanwezig. Toen de staking begon en er zowat 300 aanwezigen aan het piket waren, keken politie en deurwaarders werkloos toe. Toen de aanwezigheid beperkter was, werd wel opgetreden. Enkele weken later kreeg een militant van ACOD-Spoor een dwangsom opgelegd, met kosten erbij een boete van maar liefst 1.700 euro. Het eenzijdig verzoekschrift werd tijdens de actie niet aan de militant betekend en ook de politie vroeg geen identificatie. De syndicalist oefende het recht op collectieve actie uit, een recht dat ook het vormen van een stakerspost omvat. De deurwaarder oordeelde dat een discussie voeren met een directeur van Infrabel neerkwam op het verhinderen van de toegang.
Philippe Dubois van ACOD-Spoor in Brussel verklaarde in de media: “Dit is een aanslag op het stakingsrecht en het recht om een piket te organiseren. Het doel is om het spoorpersoneel angst aan te jagen. Dit is niet erg slim van de verantwoordelijken van Infrabel op het ogenblik dat de sociale dialoog in de groep wordt hervat. We zullen ons alleszins niet laten doen.”
Verzet tegen dit soort maatregelen is noodzakelijk. Een beroep voor de rechtbank kan nuttig zijn, maar er is meer nodig. De bonden moeten gaan voor een solidariteitsbeweging die duidelijk maakt dat we deze aanval op het recht op actievoeren niet aanvaarden. Vandaag is het tegen het spoorpersoneel, morgen volgt al de rest en voor we het goed beseffen is er geen recht op collectieve actie meer.
