President Obama heeft een van zijn beloften inzake klimaat en milieu overboord gegooid toen hij uiteindelijk toestemming gaf aan oliemultinational Shell om op de Noordpool naar olie te zoeken. Eind april plaatsen milieu-activisten een advertentie in het magazine USA Today: “Als Shell op de Noordpool olie gaat boren, dan is er 75% kans op ongevallen en is het 100% zeker dat het nefaste gevolgen zal hebben voor het klimaat.” Maar net zoals met andere thema’s het geval is, kiest de president ook nu weer de kant van de grote bedrijven tegen die van de gewone bevolking en het milieu.
De risico’s zijn verre van verwaarloosbaar. Zoals de site reporterre.net in juli 2012 al meldde, was het boorschip ‘Discover Noble’ van Shell vastgelopen voor de kust van de stad Unalaska. Het boorplatform Kulluk liep vast voor een eiland van Alaska. De regio is nog niet hersteld van een van de zwartste episoden uit de geschiedenis van de milieurampen. In 1989 zonk de olietanker Exxon-Valdez en kwam 40 miljoen liter olie in de zee terecht. Daarbij werd 1300 kilometer kust geraakt.
De operaties van Shell op de Noordpool zouden vertrekken vanuit Seattle. Het bedrijf wil zes offshore platformen in de zee tussen Alaska en Rusland plaatsen. Afgelopen weekend werd hiertegen geprotesteerd. Honderden militanten kwamen bijeen in Seattle om het platform ‘Polar Pioneer’ te blokkeren. In april voerden activisten van Greenpeace ook al actie in de haven van Seattle.
Zodra de komst van ‘Polar Pioneer’ naar Seattle afgelopen donderdag bekend raakte, ging een groep van een dertigtal activisten, waaronder leden van Socialist Alternative zoals gemeenteraadslid Kshama Sawant, over tot een protestactie. Ze plaatsten een spandoek met de slogan: “Boringen op de Noordpool zorgen voor klimaatchaos.” Zaterdagochtend werd een vloot van honderden kajaks gevormd om te protesteren. Duizenden betogers trokken voor terminal 5, de uitvalsbasis voor ‘Polar Pioneer’.
Massabeweging tegen Shell uitbouwen
Zodra geweten was dat de haven van Seattle als uitvalsbasis voor Shell zou dienen, werd alles in het werk gesteld om de bevolking ervan te overtuigen dat elk verzet zinloos was omdat het contract nu eenmaal ondertekend was. Dezelfde boodschap werd gegeven bij Keystone XL, de vierde fase van de pijpleiding Keystone waarmee olie over een afstand van 3.461 kilomter van Canada naar de Golf van Mexico zou gebracht worden. Vier jaar later is dit project nog verre van zeker. Het actieve verzet zorgt voor heel wat vertraging.
In Seattle ontstaat een beweging tegen Shell waarbij verschillend tactieken worden aangewend. Er zijn gerechtelijke vervolgingen, er wordt druk gezet op het stadsbestuur en er zijn directe acties. Deze beweging kon de lokale politieke agenda omver gooien. Van de eerste publieke meeting rond dit thema was gemeenteraadslid Kshama Sawant er al bij met de slogan “Shell No!” Dit kan van de andere verkozenen niet gezegd worden. Maar de beweging dwong het politieke establishment wel tot het innemen van een standpunt.
De gemeenteraad besliste unaniem om een resolutie goed te keuren waarin de haven werd gevraagd om het akkoord met Shell te herbekijken. Burgemeester ed Murray verklaarde dat de grote platformen en logistieke boten van Shell die nodig zijn om de operatie te ondersteunen niet in het kader van de huidige toelating passen. De raad van bestuur van de haven vroeg Shell om te wachten met de komst van de boorplatformen en er wordt een juridisch onderzoek naar de ontginning van de olie gevraagd. Shell heeft nog geen dergelijk onderzoek kunnen voorleggen.
De strijd is nog verre van gestreden, maar afgelopen weekend werd duidelijk dat Shell op heel wat tegenstand botst en dat dit verzet nog van zich zal laten horen.
Shell en de grote oliebedrijven plaatsen hun winsten centraal en dit ten koste van de mensen en het milieu. Ze aarzelen niet om te boren naar elke druppel olie waar ze winst mee kunnen maken. We zullen hen moeten stoppen, maar wat we niet bezitten kunnen we niet controleren. Deze bedrijven die ons milieu bedreigen moeten uit de handen van hun aandeelhouders en CEO’s gehaald worden om ze onder publiek bezit en democratische controle van de gemeenschap te plaatsen. We kunnen de beschikbare middelen dan inzetten voor een snelle overgang naar propere energie, wat overigens ook miljoenen degelijke jobs kan opleveren.
Seattle kan vooraan staan inzake milieu. Daartoe bouwen we aan een sterke beweging van onderuit om de operaties van Shell in het Noordpoolgebied te stoppen en investeringen in propere energie te eisen.
In Seattle eist de campagne voor de herverkiezing van Kshama Sawant:
- Neen aan de platformen en boten voor olieboringen in het Noordpoolgebied. De haven van Seattle mag niet bijdragen aan de ecologische ramp van deze olieboringen!
- Degelijke jobs in Terminal 5 van de haven, jobs die ons milieu niet bedreigen. Verdedig het havenpersoneel!
- Moratorium op olie- en steenkooltreinen die door Seattle passeren
- Jobcreatie door een massale investering en uitbreiding van het publiek goederenverkeer en een rechtvaardige overgang van het personeel in de fossiele brandstofindustrie naar andere jobs.
Jess Spear van Socialist Alternative over deze beweging:
