Het bestuur onder leiding van De Wever voert een beleid van afbraak van sociale diensten. Tegelijk wordt de hardwerkende Antwerpenaar in de portemonnee gepakt door het belastingbestuur van N-VA dat niet over een meerderheid beschikte en daarom CD&V en VLD als schaamlapjes aan boord moest halen. De belastingverhoging voor het water zal een gemiddeld Antwerps gezin 3 euro per maand extra kosten.
De beslissing komt er na een doorlichting van de riolen. Omwille van de slechte staat van deze riolen zijn er dringend investeringen nodig. Het vorige gemeentebestuur stelde dat een verhoging van de zogenaamde ‘saneringsbijdrage’ noodzakelijk was. Het nieuwe bestuur hield dit aanvankelijk tegen en stelde dat een belastingverhoging niet kon. Wat in mei dit jaar volgens schepen Van Campenhout (N-VA en ex-VLD) een belastingverhoging was, zou het nu niet meer zijn. De terminologie is misschien belangrijk voor de reclamemensen van zijn partij, maar voor de gewone Antwerpenaar maakt het niets uit hoe die 3 euro extra per maand of 36 euro per jaar (zonder BTW!) genoemd wordt.
De verhoging van de ‘saneringsbijdrage’ van 0,78 tot 1,35 euro zorgt ervoor dat een kubieke meter water nu 3,55 euro zal kosten. De beslissing daartoe is genomen door de Antwerpse Waterwerken, maar kon pas uitgevoerd worden na goedkeuring door het schepencollege en vervolgens de gemeenteraad. Het schepencollege steunt de belastingverhoging. Schepen Van Campenhout stelde in de media: “De saneringsbijdrage in Antwerpen was vrij laag. Nu schakelen we de bijdrage gelijk met het gemiddelde in Vlaanderen. Gemiddeld gaat het om een stijging van drie euro per gezin per maand.”
Een verhoging van onze belastingen is geen probleem als het gemiddelde hoger ligt, voor pakweg de diamantsector hanteren De Wever en co andere normen. Overigens moet opgemerkt worden dat de belasting niet verhoogd wordt tot het gemiddelde, maar tot het wettelijke maximum. Misschien moeten we maar eens alle grote bedrijven in de Antwerpse haven het wettelijke tarief van 33,99% vennootschapsbelasting laten betalen. Dan zouden de middelen niet bij de gewone Antwerpenaar moeten gezocht worden…
Een belastingverhoging van 3 euro per maand kan misschien beperkt lijken, maar het komt wel degelijk hard aan bovenop alle andere prijsverhogingen. Hiermee wordt de Antwerpenaar gevraagd om te betalen voor een jarenlang wanbeheer van de Antwerpse riolen. De kostprijs voor het onderhoud van de riolen ging onder meer de hoogte in omdat de districten de kosten voor wegenaanleg graag naar Rio-Link, dat instaat voor het onderhoud van de riolen, doorschoven. Het tekort aan middelen op het ene niveau werd doorgeschoven naar een ander niveau waardoor uiteindelijk de Antwerpenaar meer moet betalen. Het opvangen van de tekorten door meer publieke middelen voor investeringen in degelijke infrastructuur is uiteraard niet aan de orde voor dit stadsbestuur (en al evenmin voor het vorige).
De gevestigde partijen hebben geen alternatief op een beleid van belastingverhogingen en besparingen voor de werkende bevolking, ze zitten immers vast in de budgettaire logica van tekorten zoals deze opgelegd wordt door het huidige systeem. Zelfs Groen stelde dat een verhoging van de saneringsbijdrage begrijpelijk was, ook al spreekt de partij terecht van een belastingverhoging. PVDA sprak zich wel uit tegen deze nieuwe belastingverhoging. Die verwerping moet gekoppeld worden aan een alternatief op het besparingsbeleid, een actieve campagne en strijd voor extra publieke middelen is aan de orde. Zoniet kunnen we bij iedere nieuwe maatregel verontwaardigd het hoofd schudden en wachten op de volgende aanval.
