Op dinsdag 25 januari betoogden zo’n 3.000 militanten en sympathisanten van het ABVV in Charleroi om te protesteren tegen de aanval op het stakingsrecht zoals we die zien bij AGC Automotive (Splintex). Daar zette het patronaat een eenzijdig verzoekschrift in om dwangsommen te eisen tegen de stakers. De gerechtelijke beslissing werd afgedwongen met een politietussenkomst tegen het stakingspikket. Hiertegen werd gisteren regionaal betoogd.
De betoging kwam er na meer dan 50 dagen van staking bij Splintex in Fleurus (vlakbij Charleroi). De arbeiders van Splintex gingen in staking om te protesteren tegen de aankondiging van de directie om 284 van de zowat 800 werknemers te ontslaan. In 2000 werden ook reeds zo’n 300 jobs geschrapt bij Splintex.
Tegenover de staking zagen we een enorme patronale agressie. In de media werd begin december gesteld dat de werknemers de directie "gijzelden", terwijl de werknemers gegijzeld werden door de afdankingen en de agressieve tussenkomst van het patronaat. Zo werden de werknemers één voor één opgebeld om het werk te hervatten en werd een "grijze lijst" aangelegd van stakers die zeker het bedrijf buiten moeten.
Er werd zelfs naar het gerecht gestapt met een eenzijdig verzoekschrift waardoor de afgevaardigden van de werknemers niet in de gerechtelijke procedure gehoord werden. Voor de rechtbank kwam enkel de versie van de werkgever aan bod, waarbij door de gekozen methode van het eenzijdig verzoekschrift expliciet vermeden werd dat de werknemers zouden aan bod komen in de procedure. Op basis van deze procedure werden dwangsommen gevraagd en bekomen tegenover de staking. Deze gerechtelijke beslissing werd in de praktijk omgezet met een politietussenkomst waarbij er een waterkanon en helicopters werden ingezet om het pikket te verwijderen.
Tegenover de patronale agressie is er een enorme solidariteit vanuit heel het land. In december was er reeds een regionale betoging met zo’n 6.000 deelnemers en op het stakingspikket van 17 januari waren er meer dan 400 aanwezigen vanuit heel het land. Op 18 januari was er een algemene personeelsvergadering met 450 aanwezigen waarop beslist werd om de herstructureringen af te wijzen en de staking verder te zetten. Enkel die algemene vergadering was legitiem. Er was een referendum waarbij duidelijk is dat dit personeelsreferendum werd gemanipuleerd.
De strijdbaarheid en de bereidheid om de strijd te winnen is enorm. Op een solidariteitsavond op 19 januari werd bijvoorbeeld door een afgevaardigde van Sonaca opgeroepen om een interprofessionele mobilisatie op te zetten. We hopen alvast dat dit ook in actie zal omgezet worden. Op dit ogenblik werd door de syndicale delegaties van Glaverbel al opgeroepen om te komen tot een 24-urenstaking.
Zoals Silvio Marra, voormalige delegee van Forges de Clabecq, op de solidariteitsavond stelde: "Een strijd moet resultaat opleveren". Om te vermijden dat de enorme inspanningen voor de strijd verloren gaan, moeten resultaten geboekt worden. De arbeiders van Splintex spelen een belangrijke rol in het versterken van strijdbewegingen in de bedrijven en dit zal de komende periode verder ontwikkelen. We moeten er nu voor zorgen dat deze strijd resultaat oplevert. Zoniet dreigen de stakingsmoeheid, de financiële en familiale druk de overhand te krijgen. Hiertoe is er nood aan een stakingscomité en een regionale algemene staking om de druk op het patronaat op te voeren.
Die staking moet georganiseerd en gepland worden met een grote betrokkenheid van de arbeiders van Splintex. Een overwinning daar zou een immense impact hebben in heel de regio en zelfs nationaal. Maar de staking moet ook verder gaan: het gaat ook om syndicale rechten waaronder het stakingsrecht dat nu bedreigd wordt door het gerecht en de politie. Het zijn verworvenheden van alle arbeiders die vandaag aangevallen worden. Daartegenover is een verzet van syndicale militanten en arbeiders uit heel het land noodzakelijk. Bovendien zou een mobilisatie de mogelijkheid bieden om te eisen dat er meer komt uit de interprofessionele onderhandelingen en dat een beter akkoord afgedwongen wordt dan wat nu voorligt. Het huidige ontwerp van Interprofessioneel Akkoord zal leiden tot nog meer ontslagen en het opdrijven van de flexibiliteit.
De actiebereidheid is aanwezig, de vakbondsleiding moet deze nu ook inzetten. Er is een regionaal actieplan nodig om de strijd te winnen.
> Geen enkele afdanking bij AGC Automotive
> Stop de aanvallen op de syndicale rechten, een aan de "grijze lijste", neen aan de dwangsommen
> Neen aan de voorwaarden van het ontwerp van interprofessioneel akkoord: geen opdrijven van de flexibiliteit, maar een 32-urenweek zonder loonsverlies en met bijkomende aanwervingen en een degelijk loon voor iedereen
