Stop het bloedbad in Gaza

Voor een massabeweging tegen de belegering, bezetting, imperialisme en kapitalisme

• Solidariteit met alle slachtoffers.
• Internationale mobilisaties tegen het bloedbad in Gaza
• Stop de wapenleveringen aan Israël

Van internationale solidariteitsboodschappen tot het opbouwen van een krachtsverhouding

Palestijnen worden dag en nacht geconfronteerd met gruwel. Wereldwijd proberen mensen hun afschuw en solidariteit uit te drukken, op straat en op sociale media. Wereldwijd zijn we verbonden in onze verontwaardiging en wil om iets te veranderen. We zagen het eerder met de feministische beweging, Black Lives Matter en klimaatstakingen. Jongeren en werkenden lieten onmiddellijk hun solidariteit blijken met de onderdrukte Palestijnen en met alle slachtoffers van staatsterreur en terreur.

Westerse regeringen steunden en rechtvaardigden daarentegen de bombardementen op Gaza. In Frankrijk werden zelfs solidariteitsbetogingen verboden. De gruwel van de blinde moordpartij in Gaza en de groeiende protesten zorgen nu wel voor de eerste barsten in hun discours. Er wordt opgeroepen tot “respect voor het internationaal recht” en om “rekening te houden met humanitaire noden” … alsof de Palestijnse massa’s niet al slachtoffer waren van wrede onderdrukking voordat het Israëlische offensief begon …

De kracht van de werkende klasse gebruiken tegen de hypocrisie

CD&V, ECOLO/GROEN, Vooruit en de PS spreken zich uit voor een boycot van producten uit de bezette gebieden. Maar ze weten heel goed dat er daar geen parlementaire meerderheid voor bestaat. Wel zou de minister-president van het Waals Gewest, Elio Di Rupo (PS), in een handomdraai kunnen beslissen om de wapenexport van FN-Herstal (100% eigendom van het Gewest) naar Israël stop te zetten. Maar zodra het erop aankomt om meer te doen dan enkel electorale retoriek, is er radiostilte.

We moeten niet wachten op die hypocrieten! Een gemeenschappelijk front van de transportvakbonden ACV Puls, BTB, BBTK en ACV-Transcom riep op tot een stop van het laden en lossen van militair materieel bestemd voor Israël op de luchthavens van het land. De havenarbeiders van Catalonië hebben hetzelfde gedaan. Hiermee reageren ze op de belangrijke internationale oproep van Palestijnse vakbonden om te weigeren wapens te produceren of te vervoeren die bestemd zijn voor Israël. Vakbonden in andere sectoren moeten dit voorbeeld volgen!

Zelfs wanneer ze onder druk staan, denken kapitalistische regeringen eerst aan geopolitieke belangen en het verdedigen van de belangen van hun geldschieters die de economische macht in handen hebben.

Verzet tegen het bloedbad in Gaza kan worden georganiseerd met collega’s. Door het organiseren van vergaderingen waar op democratische manier moties van steun aan de oproepen van Palestijnse vakbonden kunnen gestemd worden, door als vakbondsdelegatie deelname aan anti-oorlogsdemonstraties te organiseren (met spandoeken en pancartes) of door het verspreiden van oproepen tot actie, enzovoort. Solidariteit is het instrument bij uitstek van de werkende klasse en jongeren.

Zulke eerste stappen kunnen snel genomen worden en als basis dienen voor een internationale massabeweging opgebouwd uit democratische actiecomités in buurten, op het werk, op scholen en universiteiten. In 2019 hadden we schoolstakingen op scholen … dus waarom zouden we geen stakingen organiseren tegen de bezetting en het offensief tegen Gaza? Dat is hoe we het beste, van lokaal tot internationaal, wereldwijde druk kunnen uitoefenen op de Israëlische moordmachine en een einde kunnen maken aan de bezetting, de hoofdoorzaak van al deze ellende.

Zelforganisatie en klassensolidariteit

Een dergelijke beweging zou de Palestijnse werkende klasse, armen en onderdrukten versterken. Het zou de nadruk leggen op methoden die ze al kennen uit de strijd voor nationale en sociale emancipatie: stakingen en massademonstraties, zoals tijdens de eerste Intifada (1987-1993) of tijdens de recente Waardigheidstaking in mei 2021.

Net als toen kunnen democratisch gekozen volkscomités worden opgericht. Die kunnen de veiligheidsmaatregelen en zelfverdediging van de beweging op zich nemen tijdens betogingen tegen bombardementen, bezetting en de nederzettingen. Het is ook de basis voor een strijd om de middelen die nodig zijn voor een waardig recht op terugkeer voor alle vluchtelingen, voor de wederopbouw van verwoeste wijken, voor medische en psychologische hulp voor alle slachtoffers van het conflict …

Zo’n collectieve strijd is een noodzakelijk alternatief voor de uitzichtloze methode van arbitrair geweld ter vervanging van actie en zelforganisatie van de massa’s. De strategie van Hamas van blind en wanhopig geweld biedt geen uitweg. Dat geweld gebruiken ze overigens ook tegen de Palestijnse massa’s: nog niet zo lang geleden onderdrukte Hamas nog demonstraties in Gaza tegen de energiecrisis en de hoge prijzen, net zoals de Palestijnse Autoriteit betogingen op de Westelijke Jordaanoever tegen het Israëlische offensief in Gaza onderdrukte

Voor oorlog lijken de middelen onuitputtelijk. Het toont wat er allemaal bestaat om het welzijn van alle mensen in de regio te garanderen wanneer de gigantische winsten van de oorlog en de banksector onteigend zouden worden en in publiek bezit onder democratische controle en beheer geplaatst.

Voor een strijd tegen kapitalisme en imperialisme

Onder Palestijnen kan steun voor Hamas de overhand krijgen, ingegeven door een gerechtvaardigd verlangen om verzet te bieden tegen de gruwel van het Israëlische offensief. Onder Israëliërs kan de roep om wraak voor het bloedbad van 7 oktober overheersen. Dit verschil in bewustzijn vraagt om een gevoelige benadering die rekening houdt met de geleden schade en trauma’s, die een vooruitzicht biedt op veiligheid en welvaart voor alle gemeenschappen, die het recht op zelfbeschikking erkent en realiseert op een manier die voor beide gemeenschappen aanvaardbaar en aantrekkelijk is.

Elke gelegenheid moet worden aangegrepen om de cyclus van haat en geweld te doorbreken. De Linkse Socialistische Partij / Parti Socialiste de Lutte (PSL/ LSP) is de Belgische afdeling van International Socialist Alternative, die een afdeling heeft in Palestina-Israël: de Socialistische Strijd Beweging (SSM). Onze leden daar zijn bijvoorbeeld actief betrokken bij verzet op Israëlische campussen tegen pogingen van extreemrechts om diegenen die steun betuigen aan de Palestijnen van de universiteiten te verdrijven. In een oorlogssituatie nemen de hoge kosten van levensonderhoud altijd voelbaar toe, net zoals de winsten van een kleine kliek van kapitalistische parasieten (grote wapenbedrijven, distributie, enz.): dit helpt om te begrijpen wat de werkelijke mechanismen achter deze logica van bezetting en bloedbad zijn.

De Israëlische werkende klasse heeft een belangrijke rol te spelen die vandaag soms moeilijk te vatten is. De oorlogs- en bezettingspropaganda is een hoeksteen van de Israëlische klassensamenleving. Die verdeel-en-heersmethode stelt de belangen van de kapitalistische klasse veilig en biedt imperialistische machten en multinationals controle over de regio.

Daarom is de strijd voor vrijheid voor Palestina ook een strijd tegen imperialisme, kapitalisme en de klassensamenleving. Strijd kan sociale overwinningen opleveren binnen het kapitalisme, maar er is een socialistische transformatie van de samenleving nodig om de levensstandaard van de Palestijnse en Israëlische arbeiders te verhogen tot boven de best mogelijke omstandigheden onder het kapitalisme. Om eenheid te vormen in de strijd voor socialistische transformatie is het cruciaal om het recht op zelfbeschikking van alle volkeren te erkennen. Alleen op die basis zal het mogelijk zijn om totale gelijkheid van rechten op alle gebieden te bereiken en te zorgen voor een onafhankelijk socialistisch Palestina met zijn hoofdstad in Oost-Jeruzalem. Met een socialistische transformatie in Israël in een vrijwillige socialistische confederatie van het Midden-Oosten met een garantie van gelijke rechten voor alle naties en minderheden.