Niet wachten op de verkiezingen van 2024, ons niet beperken tot uitstel van besparingen!
Pamflet van LSP/PSL op de betoging van het Franstalig onderwijspersoneel vandaag
Aan de vooravond van de cruciale staking en betoging van het Franstalig onderwijs lijkt minister Caroline Désir de maatregelen af te zwakken. Ze beloofde de uitvoering van het onderdeel ‘sancties’ van de evaluatiehervorming uit te stellen. We verzetten ons al maanden tegen dat onderdeel. We weten uiteraard dat ‘uitstel’ niet hetzelfde is als ‘afstel’. De minister hoopt ons te sussen, we mogen dat niet aanvaarden!
En hoe zit het met de rest van het beleid? Hoe zit het met onze overvolle klaslokalen, de administratieve druk van de doelcontracten en de stuurplannen, het gebrek aan personeel en middelen, onze ongezonde werkplekken? Hoe zit het met onze eenzaamheid en uitputting binnen deze instelling, die al jaren onze arbeidsomstandigheden slechter maakt en van ons oplossingen eist om de tekortkomingen van het beleid op te vangen? Wat te denken van de voortschrijdende privatisering van het onderwijs en de voortdurende toename van de sociale ongelijkheid? Wanneer zullen alle jongeren in goede omstandigheden kunnen studeren?
Het Excellentiepact is eigenlijk slechts een afleiding van de objectieve behoeften van onze sector. Het heeft slechts één motto: het onderwijs draaiende houden tegen lagere kosten, met de schuldenlast van de Franstalige Gemeenschap als achterliggend argument. We blijven vechten omdat we weten dat het ergste nog moet komen. Het hele Excellentiepact blijft op de agenda staan en de minister beroept zich trots op haar ‘stappenplan’ dat ze tot het einde wil volgen. De tijd zal niets veranderen, net zomin als de volgende verkiezingen in 2024: dit stappenplan komt in handen van de volgende minister.
Ze rekenen erop dat we moe zijn, maar stoppen is geen optie!
Het terrein van de strijd (of zelfs van het beroep op zich!) opgeven is iets waar we allemaal minstens één keer aan gedacht hebben tijdens deze 441 dagen van strijd. Wat heeft het voor zin om door te gaan, tegenover een regering die doof blijft? Ze willen ons doen geloven dat de publieke opinie ons niet steunt. Het tegendeel is waar, maar de leugens kunnen ons afmatten.
De minister rekent nu op onze ontmoediging. De strijd hier staken is echter geen optie: om het hoofd te bieden aan wat ons te wachten staat, moeten we onze krachtsverhouding tegenover de regering handhaven en versterken. Ondanks onze vermoeidheid staan we sterk.
Deze beweging is de uitdrukking van een diepe malaise, die tot uiting komt in de sterkste mobilisatie in de sector sinds de jaren negentig.
Sinds de eerste staking in gemeenschappelijk vakbondsfront in februari 2022 hebben duizenden werkenden uit de sector zich gemobiliseerd in de straten van Brussel, Luik, Bergen, Namen, maar ook op onze werkplekken en overal waar we kunnen. Maand na maand, zonder in aantal af te nemen, dankzij de vastberadenheid van de basis binnen alle vakbonden. De druk op de regering is gehandhaafd, maar sinds de betoging in Namen in oktober jongstleden is deze afgenomen.
Vanaf het begin van het schooljaar gaan voor een opbouwend actieplan dat iedereen betrekt in strijd
De betoging vandaag is cruciaal. Het is een keerpunt voor al het onderwijspersoneel: we kunnen niet wachten tot alle beslissingen na de verkiezingen van 2024 (opnieuw) zonder onze instemming worden genomen! We moeten ons engagement verdiepen en de strijd voortzetten.
Onze dorst naar actie is groot, het gaat verder dan wat onze vakbonden ons nu bieden. In Brussel organiseren scholen zich om samen te strijden. In Luik trotseren delegaties de instructies van hun vakbonden om zich te verenigen met andere werknemers. Daarom vragen we onze vakbonden om ons te steunen door zo snel mogelijk een nieuw actieplan op lange termijn aan te kondigen, besproken en besloten in algemene vergaderingen, een actieplan dat vanaf september moet worden uitgevoerd. Dit betekent dat er tussenstappen nodig zijn om vanaf september stevig door te gaan totdat we winnen.
De problemen zijn niet anders in het Vlaams onderwijs, waar een geschat tekort is van 10.000 voltijdse leerkrachten. Ook hier verstoort het gebrek aan middelen het curriculum en brengt het de kwaliteit van het onderwijs in gevaar. Als alle beroepsgroepen in de sector samen over de gemeenschapsgrenzen heen zouden strijden, zouden we des te sterker staan!
Goed onderwijs komt iedereen ten goede! Daarom roepen wij alle werkenden, ouders en studenten op om de strijd van het onderwijspersoneel te versterken. Een zieke maatschappij, gebaseerd op winst en niet op onze behoeften, kan alleen maar leiden tot mislukking van het onderwijs. In elke school kan solidariteit worden ontwikkeld om de piketten en acties te versterken en om mee te doen aan alle acties. Samen kunnen we deze strijd winnen!
Er is geld nodig…
De kosten voor het renoveren of bouwen van fatsoenlijke infrastructuur alleen al worden geschat op 8 miljard euro, en de geplande steun zal slechts één tot twee miljard bedragen. En dan hebben we het nog niet eens over onze andere eisen, die allemaal een massale publieke investering vereisen:
- Massale publieke investeringen in de sector om echt gratis en kwalitatief goed onderwijs te hebben!
- Onmiddellijke afschaffing van het beoordelingssysteem van het personeel dat het gemakkelijker maakt om personeel te ontslaan!
- Onmiddellijke intrekking van alle managementhervormingen die scholen met elkaar laten concurreren en steeds meer taken op de leerkrachten af te wentelen!
- Kwaliteitsonderwijs in een gezonde omgeving: maximaal 15 leerlingen per klas!
- Massale aanwerving van personeel!
- Alles wordt duurder, maar onze lonen volgen niet! Breng de laagste loonschalen in overeenstemming met de hoogste en maak een einde aan onzekere contracten!
- Goede en gezonde infrastructuur: voor de bouw van nieuwe scholen en de renovatie van bestaande!
Er is geld!
De schuld van de Franstalige Gemeenschap is hoog? Het is een schuld waarvoor wij niet verantwoordelijk zijn, en terugbetaald wordt aan de speculanten. Het onderwijs financieren in de mate die nodig is, is mogelijk, zolang we de middelen maar halen waar ze zijn: zo is de nettowinst van BNP Paribas in 2022 met 7,5% gestegen tot een record van 10,2 miljard euro! De dividenden aan de aandeelhouders zullen naar verwachting vier jaar lang met meer dan 12% stijgen!
We begrijpen het belang van miljonairstaks, maar we moeten ons bewust zijn van het risico van kapitaalvlucht. Deze maatregel op zich is dus niet voldoende! Om onze scholen structureel te financieren, moeten we opkomen voor de nationalisatie van de hele financiële sector. Dat zou toegang geven tot de nodige middelen om te investeren in onze openbare diensten, onder beheer en controle van het personeel, de vakbonden en de gemeenschap. Dit vereist de actieve betrokkenheid van de arbeidersklasse in elke fase in het kader van een rationele en ecologische planning van de economie. Daarom hebben we een verandering van systeem nodig: kom met ons op voor een democratische socialistische samenleving!
