Vandaag was er een eerste succesvolle actie aan de UGent uit protest tegen het asociale besparingsplan van het universiteitsbestuur. Er namen 300 personeelsleden aan deel, naast enkele studenten, kinderen en ouders die verbonden zijn aan de UGent via de kinderdagverblijven. Ze uitten hun ongenoegen over de geplande aanval die vooral het essentiële personeel van de UGent hard raakt.
“Een cadeau voor de rector”
Bij een van de zwaarst getroffen diensten, de kinderdagverblijven, werd daags na het uitlekken van de besparingen al overgegaan tot staking. Het personeel had zich op deze actie voorbereid door spandoeken te maken en samen met ouders en kinderen die hen steunen in betoging richting de actie te trekken. Met een 100-tal trokken ze vastberaden door de Sint Pietersnieuwstraat richting het rectoraat.
De kinderverzorgers hadden ook een ‘cadeau’ voor de rector voorbereid. Een medewerker van de rector ontving een grote papfles met de daarop geschreven de jaren dienstverlening die het personeel er al heeft opzitten bij de universiteit. Carrières van gemiddeld 20 jaar worden hier zomaar van bovenaf stopgezet. Natuurlijk kwam de rector het cadeau niet zelf in ontvangst nemen, je zou immers voor minder beschaamd zijn.
Video van de betoging naar het rectoraat:
“Als je de keuken raakt, wordt er geen eten gemaakt”
Er wordt niet begrepen waarom op het essentieel personeel bespaard wordt. Wel wordt begrepen welke gevolgen dat zal hebben. Een slogan op een pancarte vat het perfect samen: “Als je de keuken raakt wordt er geen eten gemaakt”. De coronacrisis maakte duidelijk wie deze wereld doet draaien, maar dat hebben het universiteitsbestuur en de politieke verantwoordelijken van de Vlaamse regering duidelijk niet begrepen. Hun kapitalistische denkwijze gaat er bij dit personeel niet in. “Stank voor dank” staat ook te lezen op een van de pancartes. En dat is nog een understatement. Alsof de besparingen op zich al niet genoeg waren, kwamen deze werkenden het nieuws over de besparingen via de pers te weten.
Twee kinderverzorgers getuigen dat ze ondertussen amper iets wijzer zijn geworden: “onzekerheid over je job, wat je loon zal zijn en je werkrooster” en dat midden in een pandemie terwijl de levenskost volop blijft stijgen! De kinderverzorgers vertellen dat ze op een bepaald moment toelichting kregen door de logistiek beheerder en de directeur Studentenvoorzieningen.
“Op elke vraag kregen we het antwoord: daar kunnen we nog niet op antwoorden. De beheerder beweerde open te staan om te communiceren en dat het personeel inspraak zou krijgen in de toekomst, maar toen de vraag gesteld werd naar overleg samen met de vakbond heeft hij dat geweigerd. Vandaar onze opstand nu, vandaar dat we ons willen laten horen. Dit gaat over onze kindjes, over onze ouders.”
“Al 29 jaar hebben ze met mijn voeten gespeeld, ik ga me niet meer laten doen”
De onzekerheid over wat het besparingsplan met het personeel zal doen, is het dominante gespreksonderwerp, niet alleen onder de kinderverzorgers. De schrik zit er fel in, maar de vastberadenheid domineert. Zo getuigt een personeelslid uit het restaurant.
“Waar moet ik nog naar toe? Ik werk hier al 34 jaar. Ik woon alleen. Ik moet mijn huur ook nog betalen hé. Ik heb hier 29 jaar moeten wachten op een vast contract, dat was al schandalig. 29 jaar lang hebben ze met mijn voeten al gespeeld. Ik werk hier nu 34 jaar, maar na vijf jaar een vast contract smijten ze me buiten. Schandalig, maar ik ben niet bang om te praten. Ik ga me niet laten doen na 34 jaar.”
Werkenden die al zo lang aan de universiteit werken weten waaraan ze zich mogen verwachten. De privatiseringsgolf en het asociale onderwijsbeleid slepen al veel langer aan. Zo vertelde dezelfde restaurantmedewerkster dat in het begin van haar carrière nog metsers, schilders en schoonmaakpersoneel tewerk gesteld waren door de UGent. Ondertussen zijn die diensten geprivatiseerd, die laatste wordt vandaag uitgebaat door multinational ISS, die gekend staat om zijn barslechte arbeids- en loonvoorwaarden.
Deze besparingen zijn een bewuste keuze
Tijdens de actie nemen de vakbondsverantwoordelijken voor de drie vakbonden het woord. ACOD-afgevaardigde Tim Joosen verduidelijkte dat deze besparingen asociaal zijn, maar bovenal ook een bewuste keuze voor aanvallen op de statuten van personeel en privatiseringen. “Andere hervormingen zoals statutarisering, die de Universiteit zelf overigens ook geld zou besparen, worden niet overwogen. Men kiest ervoor de aanval in te zetten op het personeel en dus ook op de kwaliteit van het onderwijs. Het gaat hier om een politieke keuze volledig in lijn met het kabinet van Vlaams onderwijsminister Ben Weyts. Dat is de reden waarom wij vandaag zeggen: stop de besparingen.”
Volgende afspraak 23 februari
De aanwezigen en de vakbondsverantwoordelijken zijn blij met het succes van deze eerste actie. De volgende afspraak is een betoging op 23 februari, waarvoor al het personeel en de studenten opgeroepen worden om mee te betogen tegen besparingen aan de UGent. Verschillende personeelsleden wezen er ons op dat deze besparingen ook de studenten raken. “Jullie gaan er ook onder lijden, laat jullie daarom horen, en geef ons steun via de betoging op 23 februari,” zegt Cynthia van de kinderdagverblijven.
Actief Linkse Studenten, Campagne ROSA en LSP zullen volop mobiliseren naar de betoging van 23 februari. De strijd voor kwaliteitsvol onderwijs moet gevoerd worden. Er is geld genoeg, dat maken de mega winsten van de miljardairs tijdens de afgelopen pandemie duidelijk. Hervormingen aan de UGent zijn welkom, maar dan wel hervormingen met massale investeringen in beter onderwijs en bijhorende dienstverlening. Meer personeel, meer loon, meer middelen en meer onderwijskwaliteit. Gratis en kwalitatief onderwijs voor iedereen! Wie mee wilt doen met de campagne kan ons contacteren via de sociale media of onze websites.
