In N-VA-kringen wordt de VRT soms nog de ‘BRT’ genoemd, waarbij de letters al eens ingevuld worden als ‘Belgisch, Rood en Tendentieus’. De ‘rode staatszender’ valt onder de bevoegdheid van Vlaamse regeringen waar de N-VA sinds 2004 deel van uitmaakt. Veel ‘rood’ valt er dan ook niet op te merken aan de VRT. De laatste propagandareeks over voorzitter De Wever bevestigt dit nogmaals.
Het opzet van de driedelige reeks ‘BDW’ is dat de N-VA-voorzitter gevolgd wordt waarbij de camera enkel registreert. Het doet denken aan wat eerder al vertoond is, onder meer door Paul Jambers. We krijgen te horen en te zien wat we al wisten met een grote nadruk op het persoonlijke leven van De Wever, een persoonlijk leven dat met de regelmaat van een klok in alle boekjes en andere media aan bod komt. We hoorden ondertussen al meer details over het dieet van De Wever dan over het dieet waarop de zorgsector, waaronder de woonzorgcentra, geplaatst is onder die 15 jaar van Vlaamse regeringen waar de N-VA inzat.
Vanuit politiek oogpunt zijn er twee vaststellingen te maken: ten eerste dat zowel de VRT als de N-VA het nuttig vonden om een dergelijke propagandareeks te maken en ten tweede dat politieke inhoud zoveel mogelijk uit de weg werd gegaan. De regeringsvorming wordt louter voorgesteld als een tactisch spel met enkele straffe uitspraken van De Wever over zijn politieke tegenstanders, in het bijzonder de PS en Open Vld. Politiek wordt door De Wever als iets narcistisch voorgesteld, wat onze tweede vaststelling meteen terugbrengt tot de eerste.
Wat niet aan bod kwam: een analyse van de redenen waarom de N-VA na vijf jaar rechtse regering verloor in de verkiezingen van 2019, de voorstellen van N-VA in de onderhandelingen met het Vlaams Belang op het niveau van de Vlaamse regeringsvorming, inhoudelijke kritieken op de regering-De Croo … Het protest tegen de besparingen van de Vlaamse regering eind 2019, onder meer in de sociale sector maar ook op vlak van cultuur en de VRT, is eveneens compleet afwezig. De blunders van de regering-Jambon-Beke in de aanpak van de Covid-19-crisis? Niet het vermelden waard, of het moet zijn dat het in de twee volgende afleveringen van de documentaire aan bod komt.
Naar aanleiding van de discussie over hoe Open VLD middelen besteedde aan de verkiezingscampagne van Sihame El Kaouakibi werd algemeen gepleit voor meer transparantie. Vreemd genoeg vroeg VLD-voorzitter Lachaert dat die transparantie van El Kaouakibi zou komen en niet van zijn eigen partij-instanties die beslisten om dat geld te geven (en dus eigenlijk om een ‘wit konijn’ in te kopen). De traditionele partijen zijn financieel volledig afhankelijk van de stroom van publieke middelen en gebruiken dit onder meer voor financiële beleggingen. In de discussie over de financiering van verkiezingscampagnes mag ook het gebruik van de VRT voor propaganda wel eens aan bod komen. De Vlaamse regering is verantwoordelijk voor de VRT en maakt er gebruik van om de voorzitter van de grootste regeringspartij in de schijnwerpers te zetten, zonder dat ook maar één kritische opmerking of vraag aan bod komt.
