De liberalisering van de productie en verkoop van elektriciteit en gas in 2008 heeft de gemeenten een jaarlijks verlies aan dividenden van ongeveer 200 miljoen euro gekost. De winsten gingen naar private energieleveranciers zoals Electrabel, Lampiris/Total of Luminus. Om de tekorten te compenseren eisten de gemeenten steeds meer inkomsten van de intercommunales die het distributienetwerk van elektriciteit en aardas op hun grondgebied beheren.
Artikel door Julien (Brussel) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Intercommunales zijn samenwerkingen tussen gemeenten om diensten aan te bieden. Zo is er de intercommunale SIBELGA die instaat voor de distributie in de 19 Brusselse gemeenten en volledig in handen van de gemeenten is. Om de inkomsten van de gemeenten op te trekken, stegen de kosten voor de gebruikers. Zo betaalde een inwoner van Sint-Gillis tussen 2008 en 2012 gemiddeld 110 euro per jaar aan verdoken belastingen via de energiefractuur.
Dat is geen uitzondering, maar eerder de regel. Bij een andere intercommunale, Vivaqua (het vroegere intercommunale waterbedrijf in Brussel), stegen de tarieven op tien jaar met maar liefst 60%! Ondanks die prijsstijgingen wordt niet geïnvesteerd in de waterleidingen die nog uit gietijzer van meer dan een eeuw oud bestaan! Dit leidde al tot heel wat lekken en zinkgaten. Ondertussen vulden zowel de privé als de politici hun zakken met hun systeem van persoonlijke verrijking op de kap van de gebruikers en het personeel van de openbare diensten.
Brutele
De meerderheid van PS, SP.a en MR in Sint-Gillis wil een andere intercommunale, Brutele, privatiseren. De gemeente neemt met 5 andere Brusselse en 24 Waalse gemeenten deel aan Brutele en haalt daar jaarlijks 200.000 euro inkomsten uit. Brutele baat samen met het Luikse privébedrijf Nethys het telecommerk VOO uit. Dat was goed voor een omzet van 116 miljoen euro in 2016.
Volgens onze politici moet dit winstgevend bedrijf absoluut geprivatiseerd worden. Een jaar geleden, in augustus 2017, kondigden de Brusselse gemeenten die in Brutele zitten aan dat ze het aan de meest biedende willen verkopen. De waarde van Brutele wordt op 300 miljoen euro geschat.
In juni 2018 stelde Telenet dat het bereid was om Brutele over te nemen bij een privatisering. Op die manier zou Telenet de enige aanbieder van teledistributie in Brussel worden en zou het in een betere positie zijn om VOO over te nemen van Brutele en Nethys.
Nethys haalde de voorpagina’s van de kranten tijdens het Publifin-schandaal in 2016-17. Toen raakte bekend dat Nethys het jaar voordien 4,4 miljoen euro had uitgedeeld aan tien bestuurders, waaronder verschillende PS-vertegenwoordigers. De spil van het schandaal was Stéphane Moreau, afgevaardigd bestuurder van Nethys en PS-burgemeester in Ans.
In plaats van de middelen te gebruiken om een sociaal beleid te voeren, gedragen de politici zich als kapitalistische aasgieren. Zowel Telenet als Stéphane Moreau zien Brutele slechts als een middel om een groter marktaandeel te veroveren waarmee ze veel geld kunnen verdienen.
Stop de afbouw van openbare diensten
De liberalisering van de energiemarkt doet de Belgische gemeenten bloeden. Electrabel daarentegen heeft de zakken van de aandeelhouders gevuld, de consumenten hebben ervoor betaald. De politieke verantwoordelijken voor dit debacle leggen vandaag een besparingsbeleid op met het argument dat er geen middelen zijn. De privatisering van Brutele en andere intercommunales zal een zelfde effect hebben. Na jaren van onderinvesteringen zijn de diensten en de publieke infrastructuur in slechte staat en het personeel staat onder druk. Vervolgens wordt het gebrek aan middelen aangegrepen om de liberalisering voor te bereiden.
Gauches Communes in Sint-Gillis stelt dat intercommunales in dienst van de gemeenschap moeten staan. We steunen de oproep van ACOD-LRB (Lokale en Regionale Besturen) dat in Brussel een pamflet verspreidt onder de titel: “Geen middelen? Geen geld? … Dat hangt ervan af voor wie.” De vakbond eist dat “dit systeem van persoonlijke verrijking op de kap van de gebruikers en het personeel van de openbare diensten onmiddellijk stopt.” En nog: “Het gaat om dezelfde mensen die tijdens onderhandelingen durven zeggen dat er geen geld is om onze arbeidsvoorwaarden te verbeteren.”
Wat we niet bezitten, kunnen we niet controleren
Om de dictatuur van de financiële wereld te breken, moeten we opkomen voor een financiële sector in publieke handen. Om de praktijken van Moreau en co te stoppen, moeten we ervoor strijden dat de publieke instanties effectief opkomen voor de belangen van de gemeenschap en publieke diensten niet beheren als private bedrijven waar de rol van de overheden beperkt is tot die van aandeelhouder. Publieke diensten en intercommunales moeten gecontroleerd en beheerd worden door de overheden, het personeel en de gebruikers.
Vertegenwoordigers mogen geen voorrechten genieten en moeten op elk ogenblik afzetbaar zijn door de bevolking. Dat is een principe dat Gauches Communes hoog in het vaandel voert: als we verkozenen behalen, zullen die aan het gemiddeld loon van een werknemer leven.
Gauches Commune komt op voor de hernationalisatie van geprivatiseerde sectoren. De middelen moeten ten dienste van de gemeenschap staan, om een radicaal plan van publieke investeringen te financieren zodat er eindelijk werk gemaakt wordt van nieuwe sociale huisvesting, kinderopvang, scholen, …
Gauches Communes is een gemeenschappelijke lijst die in Saint-Gilles werknemers, vakbondsleden, jongeren, gepensioneerden, uitkeringsgerechtigden, feministen, pacifisten, antiracisten en verschillende linkse stromingen die zich verzetten tegen het besparingsbeleid verenigt. Samen willen we een werkelijk links politiek verlengstuk uitbouwen. Gauches Communes wordt ondersteund door de Linkse Socialistische Partij (LSP-PSL), Humanistische Partij (PH-HP) en Campagne ROSA.
