Op 8 juni verjaagde de politie een dertigtal daklozen uit de voetgangers- en fietserstunnel onder de spoorwegen tussen Sint-Gillis en Anderlecht. De toegang tot de tunnel werd vervolgens afgesloten. Er volgde een protestactie en een interpellatie op de gemeenteraad. Anja Deschoemacker, lijsttrekker van Gauches Communes in Sint-Gillis, was bij het protest aanwezig.
Van waar deze actie?
De organisatoren protesteerden tegen het feit dat de daklozen werden verjaagd, maar ook tegen de gevolgen van de afsluiting van de tunnel voor voetgangers en fietsers die voortaan door de tunnel voor auto’s moeten.
Het gemeentebestuur verdedigde de afsluiting van de tunnel met het argument dat er klachten van buurtbewoners waren over hinder door de aanwezigheid van daklozen. Deze maatregel verplaatst slechts het probleem, de daklozen blijven immers op straat. Om de dakloosheid aan te pakken, moet er in de eerste plaats opgekomen worden voor meer betaalbare huisvesting.
Zitbanken verdwijnen of worden vervangen door banken waarop elke zitplaats door een metalen armsteun wordt afgebakend zodat daklozen er niet kunnen liggen. Dat is de strategie van het gemeentebestuur van Sint-Gillis en de traditionele partijen in Brussel: de dakloosheid willen ze oplossen door de daklozen weg te jagen. Resultaat: het aantal daklozen in het Brusselse Gewest is tussen 2008 en 2016 bijna verdubbeld.
Burgemeester Charles Picqué (PS) stelt zich op populistische wijze voor als iemand die de belangen van de bewoners verdedigt en hinder in de openbare ruimte wegneemt. Hij gebruikt de omwonenden en hun klacht om een asociaal beleid te voeren: de armen verjagen en het aantrekken van tweeverdieners. Die omwonenden behoren ongetwijfeld ook tot die helft van de inwoners van Sint-Gillis die voldoen aan de voorwaarden om recht te hebben op sociale huisvesting. Dakloosheid is slechts het topje van de ijsberg van het tekort aan betaalbaar wonen in Sint-Gillis.
Dit alles geeft aan dat we ons niet mogen beperken tot de eis om enkel de tunnel te heropenen. We moeten ingaan tegen de verdeeldheid en opkomen voor betere levensvoorwaarden voor iedereen in onze wijken. Een van die buurtbewoners kwam naar de actie en was het meteen eens met ons voorstel om samen te strijden voor meer sociale huisvesting als echte oplossing voor dakloosheid.
Wat stelt Gauches Communes voor?
Het aantal leegstaande woningen in Sint-Gillis wordt op 800 geschat. De gemeente weigert de mogelijkheid van de wet-Onkelinx uit 1993 rond de opeising van leegstaande gebouwen toe te passen. Opeisingen zouden kunnen gebruikt worden om degelijke huisvesting te creëren voor daklozen, maar ook voor opvang van vrouwen die het slachtoffer zijn van huiselijk geweld of LGBTQI+ jongeren die door hun ouders het huis uitgezet zijn, of nog voor comités van mensen-zonder-papieren zodat de gemeente niet enkel in woorden maar ook in daden gastvrij is.
Wij eisen in Sint-Gillis 3.000 bijkomende sociale wooneenheden, als eerste stap naar 20% sociale huisvesting. Dat is het minimum om een reële neerwaartse druk te zetten op alle huurprijzen. Verdeeldheid als gevolg van tekorten beantwoorden we best door samen te strijden voor de noden van iedereen.
