Het kwam als een donderslag bij heldere hemel voor veel arbeiders. Nadat Renault de deuren sloot en 3.000 arbeiders op straat zette, was nu Ford Genk aan de beurt. Eerder werd een reeks ontslagen aanvaard door het personeel omdat extra investeringen werden beloofd. Investeringen waarbij de regering nog extra geld op tafel zou leggen: een extraatje voor de patroon. Om toch alleszins die extra investering binnen te krijgen, gingen de vakbonden akkoord met een doorgedreven flexibilisering. De fabriek in Genk is zowat de meest flexibele fabriek van Ford in Europa.
En toch moeten 3.000 van de 9.000 jobs verdwijnen! Waarom? Omwille van de loonkost zoals door het patronaat gesuggereerd wordt? Omwille van de Belgische houding ten aanzien van de oorlog in Irak, zoals door de hevigste voorstanders van die oorlog wordt gesuggereerd? Neen. De reden waarom afgedankt wordt, is de overproductie die kenmerkend is voor dit systeem. Ford heeft een overschot van wagens in Europa en moet afdanken omdat het personeel te productief is. Omdat er te snel teveel auto’s gemaakt worden, komen 3.000 mensen in Limburg in de werkloosheid terecht. Uit cijfers blijkt dat de Belgische autoproductie vandaag even uitgebreid is als een aantal jaren geleden. Nochtans werden sindsdien zowat één op de vier arbeiders afgedankt!
De aankondiging van 3.000 ontslagen geeft aan dat alle aankondigingen na Renault niets uitgehaald hebben. Bij Ford wordt nu wel de Wet-Renault toegepast waarbij de ondernemingsraad op de hoogte gebracht werd van het "voornemen" om 3.000 ontslagen door te voeren. Formeel kunnen de werknemers alternatieve voorstellen doen om dit te vermijden, maar de uitkomst van de discussie daarover staat voor de directie nu al vast.
De directie van Ford speelt een verdeel-en-heers spel waarin het ook de regering en politieke partijen betrekt. Door de dreiging van de terugtrekking van de Mondeo uit Genk te laten sluimeren, hoopt het op toegevelijkheid van de regering en verdeeldheid onder de arbeiders. Stevaert kondigde al aan dat de overheidssteun voor Ford niet zomaar mag stopgezet worden omdat aan de overblijvende jobs moet gedacht worden.
De houding van de regering versterkt de positie van de directie om verdeeldheid in de hand te werken. Aan die verdeeldheid hebben de ontslagen werknemers geen boodschap.
Om de massa-ontslagen tegen te gaan is een strijdbare vakbeweging nodig die in staat is om een actieplan op te maken om nationaal en internationaal de strijd te organiseren tegen de plannen van Ford. Het is immers niet met allerhande wettelijke procedures dat de ontslagen kunnen gestopt worden. Waarop wachten de vakbonden op enkele maanden voor de sociale verkiezingen? Waarop wachten ze om het bedrijf volledig te bezetten en zelf de productie in handen te nemen?
Daarnaast toont Ford aan hoe het huidig systeem niet leidt tot welvaart voor iedereen. Integendeel, een groeiende groep valt uit de boot. De ontslagen bij Ford zijn een gevolg van de "marktlogica" van het kapitalisme dat leidt tot overproductie. Om een einde te maken aan de massa-ontslagen en bijhorende sociale onzekerheid, moeten we opkomen tegen het kapitalisme en opkomen voor een socialistisch alternatief.
Daartoe zal een politiek instrument noodzakelijk zijn. Geen enkele traditionele partij heeft een antwoord op massa-ontslagen. Er is nood aan een nieuwe arbeiderspartij die vanuit strijdbewegingen een alternatief biedt. LSP wil daaraan meebouwen. Help ons daarbij en sluit aan.
