Kort & Krachtig

Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.

De N-VA worstelt met de vele aandacht die naar de rechtse rakker Donald Trump gaat. Hij kopieert van Theo Francken de brutale twitter-politiek: een maatregel is niet verder doorgedacht dan de komende 140 tekens, waarin bovendien minstens een paar bevolkingsgroepen moeten geviseerd worden. Hij gaat lopen met het racistische beleid van het Vlaams Belang dat de N-VA zelf in een zogenaamde ‘lightversie’ (alsof ‘racisme light’ zou bestaan…) wilde kopiëren. En dus heeft de partij regels opgesteld om op Trump te reageren. “De eerste stelregel is dat we geen reactie geven op Trump vooraleer we correcte informatie hebben.” Op zich niet slecht, zouden ze wat de situatie in ons land betreft beter ook doen! “De tweede stelregel is dat we eerder reageren op de stijl van de man dan de inhoud, tenzij beslissingen van Trump rechtstreeks gevolgen hebben voor het federale of Vlaamse niveau.” Als er op de stijl van N-VA-politici wordt gereageerd, is het kot te klein (denk maar aan de hysterische reactie van De Wever op de reproductie van een foto van een N-VA-burgemeester uit P-Magazine…). Maar om de discussie over inhoud te vermijden, zijn alle methoden blijkbaar goed. Waar N-VA’ers van de partij wel ongestoord en oeverloos over mogen doordrammen is de onvermijdelijke “morele hypocrisie van links.” Het is maar dat er over de eigen hypocrisie zou gezwegen worden…

Neoliberale politici zijn sterk in het faken van aanklachten van morele hypocrisie. We kregen nog een voorbeeld van Roland Duchâtelet, die van geneeskunde evenveel lijkt af te weten als van voetbal. Hij verklaarde in de krant: “Ik zie grotendeels fake burn-outs. Ik zie fake invaliditeit. Gewoon omdat mensen liever op de ziektekas terugvallen dan op werkloosheidssteun. Ze zijn dan ook goed op de hoogte van ons sociaal stelsel, horen het van vrienden en lezen het op het internet. Ze shoppen voor het best mogelijke statuut. Dat neem ik ze niet kwalijk, hoor. Als de buren en vrienden het ook doen, waarom zouden zij het dan zelf niet doen?.” De toename van het aantal burn-outs heeft wel degelijk te maken met het opvoeren van de werkdruk – die ook blijkt uit de steeds stijgende productiviteit – en andere druk die op gewone werkenden wordt gelegd. Voor een superrijke zakenman valt dat misschien niet op, maar dat hij er dan ook over zwijgt. Ons vragen ze in de krant toch ook niet naar onze mening over het leven als multimiljonair?

Er zijn wel meer zaken waar Duchâtelet niets van afweet, maar waarover hij toch uitgebreid spreekt met de media. Vorig weekend publiceerde De Standaard een interview met de man. Daarin stelde hij onder meer: “Ik vind dat het basisinkomen verbonden moet worden aan de nationaliteit. Bovendien mag je maar één nationaliteit hebben. Wil je er twee? Sorry. Ofwel ben je Belg – en dan hoef je trouwens ook niet gesluierd rond te lopen, en dan heb je recht op een basisinkomen. Ofwel niet.” Wie een hoofddoek draagt, hoort hier volgens Duchâtelet niet thuis. “Kijk, misschien maken we over twintig jaar geen probleem meer over de hoofddoek, maar als je ziet dat er aanslagen gepleegd worden en je door zes bataljons militairen moet om in Zaventem het vliegtuig te nemen, dan weet je toch dat er iets aan de hand is?” Misschien moet Duchâtelet eens nagaan hoeveel aanslagen gepleegd werden door vrouwen met een hoofddoek? En misschien moet hij eens in een grote stad rondwandelen om te zien dat een groot deel van de bevolking vandaag geen probleem meer maakt over een hoofddoek.

Laten we het even niet over de stijl van de rechtse regeerders in dit land hebben, maar over hun beleid.

De Belgische staatsschuld
1) stijgt sneller sinds de crisis van 2008
2) stijgt nog sneller sinds het aantreden van Michel I

Zadelt deze regering de komende generaties op met de factuur van de geschenken die ze uitdeelt aan de bevriende bedrijfswereld?

Klimaatscepticus

Terug naar de Nieuw-Trumpiaanse Alliantie. Deze week was de omstreden klimaatadviseur van Trump op een bijeenkomst in Brussel. Niet toevallig georganiseerd door de conservatieve Europese fractie waartoe ook N-VA behoort. Meer nog: ook de N-VA had een spreker op de bijeenkomst. De Standaard berichtte op 1 februari: “Een honderdtal manifestanten heeft in Brussel betoogd tegen de komst van Myron Ebell, de omstreden klimaatadviseur van de Amerikaanse president Donald Trump. Hij gaf de openingsspeech op een conferentie van Europese conservatieven. ‘Conservatieven zijn de beste natuurbeschermers’, zo stellen de organisatoren de Blue Green Summit voor. ‘Kapitalisme is de enige kracht die sterk genoeg is om ons milieu te redden.’ De conferentie wordt georganiseerd door de Alliantie van Conservatieven en Hervormers in Europa (Acre). Aan de paneldiscussies nemen verschillende experts en politici deel, onder wie Jos Delbeke, chef-klimaat bij de Europese Commissie, en N-VA-europarlementslid Anneleen Van Bossuyt. Maar vooral de aanwezigheid van Myron Ebell, een klimaatscepticus en een lobbyist voor de fossiele industrie, springt in het oog. Ebell, die net geen klimaatnegationist is, kreeg van president Donald Trump de opdracht om het Amerikaans Milieuagentschap onder handen te nemen. Hij vindt de klimaatverandering een overroepen probleem.” En wij maar denken dat het kapitalisme net de kracht was die ons tot het huidige bedreigende gevaar voor ons milieu gebracht heeft… De N-VA-spreker vond dat de Amerikaanse klimaatscepticus te ver ging in zijn standpunt, maar ondertussen zorgt de partij er wel voor dat Trumpiaanse standpunten en vertegenwoordigers hier een platform krijgen.

Wij zouden Trump niet omschrijven als een fascist. Hij is een losgeslagen rechtse populist die de zweep van de contrarevolutie hanteert (en daarmee massaal protest uitlokt). We zullen hier nog op terugkomen op deze site, maar soms wordt het ons wel heel moeilijk gemaakt om geen verwijzing naar het fascisme te maken. Deze afbeelding die op de sociale media circuleerde willen we de lezers niet onthouden…

Dinsdag schreef Het Belang van Limburg: “De taekwondoka’s Si Mohamed Ketbi en Mourad Laachraoui en hun coach Abdelkhalak Mkadmi zijn de toegang tot de Verenigde Staten geweigerd. Daardoor moesten ze zich afmelden voor de US Open, die dinsdag van start ging. Dat meldt de Franstalige Taekwondofederatie (ABFT). De US Open is het eerste grote internationale taekwondotoernooi van 2017. Si Mohamed Ketbi, vicewereldkampioen in de klasse tot 58 kilo, vertegenwoordigde België op de Olympische Spelen van vorig jaar in Rio de Janeiro. Mourad Laachraoui is de regerende Europese kampioen in de categorie tot 54 kilo. De federatie had op 4 januari de geldigheid van de paspoorten nagegaan en een ESTA-reisvergunning aangevraagd voor het drietal. Zo’n ESTA volstaat voor een Belg om naar de VS te reizen, een visum is niet nodig. De reisvergunning werd snel en zonder problemen gevalideerd door de Amerikaanse autoriteiten. De vlucht naar Las Vegas was voorzien om 7.25 uur op woensdag 25 januari, vijf dagen na de eedaflegging van Donald Trump als president van de VS. Twee uur en 29 minuten voor het opstijgen ontving de federatie een e-mail dat de ESTA-reisvergunningen alsnog geweigerd werden, zonder motivering. De twee taekwondoka’s en hun coach waren hier niet van op de hoogte. Op de luchthaven van Zaventem waren ze al ingecheckt en hadden ze de bagage- en paspoortcontrole al achter de rug. Bij het aan boord gaan kregen Ketbi, Laachraoui en Mkadmi pas te horen dat ze zonder visum niet toegelaten zouden worden in het vliegtuig.”

Mensen die uit Jemen afkomstig zijn, mogen de VS niet meer binnen. Omgekeerd stelt Donald Trump wel dat Amerikanen Jemen binnen mogen. Meer nog, ze mogen er dood en vernieling aanrichten. Afgelopen zondag was er een aanval van Amerikaanse troepen in Jemen waarbij naast een Amerikaanse soldaat minstens 13 Jemenitische doden vielen. Daaronder een 8-jarig meisje. Het meisje, Nawar al-Awlaki, was naar verluidt de dochter van een propagandist van Al-Qaeda, Anwar al-Awlaki. Die kwam in september 2011 om het leven bij een Amerikaanse drone-aanval. Al-Awlaki had de Amerikaanse nationaliteit.

Het was even schrikken om dinsdag in De Standaard bij een artikel over Spanje de volgende titel te lezen: “Eiland van politieke stabiliteit.” Hadden we iets gemist? Was de politieke crisis van meer dan een jaar al vergeten op de redactie van De Standaard? Of is zo’n crisis een ‘alternatief feit’ van politieke stabiliteit? In elk geval schrijft de krant de economische groei in Spanje toe aan de ‘politieke stabiliteit.’ Overigens: in ons land was er in die alternatieve periode van politieke stabiliteit toen er meer dan een jaar geen regering was ook sprake van economische groei die boven het gemiddelde in Europa lag. Zo komen we tot het alternatieve feit dat geen regering hebben beter is voor de economie dan wel een regering hebben.