Kort & Krachtig

Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.

Humanitaire ramp in Britse ziekenhuizen

Gelezen op deredactie.be op 7 januari: “De overbevolking in tal van Britse ziekenhuizen veroorzaakt een ware “humanitaire crisis” in het Verenigd Koninkrijk. Dat zegt het Britse Rode Kruis. De organisatie vraagt de Britse overheid dringend meer geld in gezondheidszorg en nazorg te pompen. (…) Grootste probleem is de overbevolking in talloze ziekenhuizen, stelt het Rode Kruis. “De voorbije 24 uur hebben we van 14 spoeddiensten meldingen van overbevolking gekregen”, zegt het in een mededeling. Als oorzaak van deze toeloop stipt de organisatie de vertraging aan waarmee veel ziekenhuizen patiënten ontslaan. Dit heeft dan weer alles te maken met een tekort aan middelen voor nazorg. “Veel patiënten zijn fysiek in orde om naar huis te gaan, maar kunnen dat niet doen omdat de juiste steun en zorg thuis niet beschikbaar is. Het resultaat is dat veel mensen vastzitten in ziekenhuisbedden die nodig zijn voor nieuwe patiënten.” (…) Het Rode Kruis wijst de huidige en vorige Conservatieve regeringen met de vinger omdat die flink hebben bespaard in de National Health Service (NHS). De organisatie vraagt de overheid dan ook met aandrang dringend in de gezondheidszorg te investeren, zowel om de noden op de korte termijn te lenigen als om structureel tot een evenwichtig nieuw model te komen op de lange termijn.” Ondertussen in België: Bart De Wever pleit voor nog meer besparingen op de sociale zekerheid…

Op 7 januari lazen we in de krant: “Bierprijs stijgt vier keer zo snel als inflatie.” Het Nieuwsblad meldde dat een cafébaas 1,4 cent extra moet betalen voor een pintje dat van AB InBev komt. In de winkel stijgt de prijs met 1,5 cent per pintje en 37 cent voor een bak. De Standaard schreef: “Voor één keer haalt AB InBev niet de gestegen grondstoffenprijzen aan als reden. Volgens de biergigant is de prijsstijging nodig om te kunnen innoveren. ‘Recente innovaties zoals Jupiler 0,0 procent, de Hoegaarden Radlers en het hoppige Leffe Royale zijn daar voorbeelden van.’ Bier is de voorbije jaren opmerkelijk duurder geworden. Het gerstenat was eind vorig jaar gemiddeld 16 procent duurder dan in begin 2013. Dat is vier keer meer dan de stijging van de levensduurte, die over die periode 4 procent bedroeg.” Eén van de redenen voor de prijsverhoging werd niet vermeld. Op de site leuvenactueel.be lazen we immers: “AB InBev-families De Mévius en De Spoelberch hebben zichzelf 193 miljoen euro aan superdividend gegeven als eindejaarsgeschenk. Deze uitbetaling gebeurde via holding Rayvax, zo meldde de website Derijkstebelgen.be en dat werd niet ontkend in de jaarrekening van Rayvax.”

De Waalse intercommunale Publifin, het vroegere Tecteo, betaalde bijzonder hoge vergoedingen aan politici die vergaderingen zonder veel inhoud bijwoonden (of zelfs niet bijwoonden). 24 verkozenen van PS, MR en CDH kregen gedurende 3,5 jaar tussen de 1.340 en 2.871 euro per maand kregen zonder daar veel voor te moeten doen. Deelname aan een vergadering die louter consultatief was volstond. Meer nog: ook wie niet aanwezig was, kreeg het geld. De CDH, de Franstalige christendemocraten, kwamen maandag naar buiten met een brief waarin de eigen mandatarissen gevraagd werd om de onterecht betaalde vergoedingen terug te storten. Een dag later in Le Soir: “Wat de Luikse CDH vergat te zeggen…” Het persbericht waarin de mandatarissen werd gevraag om onterecht betaalde vergoedingen terug te storten, was ondertekend door Vinciane Pirmolin. Die zit zelf in het energiecomité van Publifin en kreeg voor een deelname aan zeven vergaderingen in totaal 67.000 euro of gemiddeld 98 euro per minuut. Vergoedingen aan mandatarissen die wel aanwezig waren op de vergaderingen, kunnen voor CDH wel. Een anonieme CDH’er zei dinsdag in Le Soir: “We keuren dus een vergoeding van 5.880 euro per uur goed. Zijn er dan geen grenzen en is alles toegelaten?”

In De Morgen schreef Paul De Grauwe deze week een column over ongelijkheid. “Op nieuwjaarsdag stierf Tony Atkinson (1944-2017), één van de belangrijkste Britse economen van de laatste halve eeuw. Toen de meeste economen de studie van ongelijkheid in het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw de rug toekeerden, bleef Atkinson het thema koppig onderzoeken. Hij moest door een intellectuele woestijn omdat veel collega-economen de studie van inkomens- en vermogensongelijkheid als een oubollige bedoening beschouwden. Ik moet toegeven dat ik ook tot de economen behoorde die de studie van ongelijkheid niet echt belangrijk vonden. (…) Dertig jaar later moeten we toegeven dat de voorspellingen (…) niet zijn uitgekomen. (…) De spectaculaire toename van het inkomen van de top 1 procent van de bevolking heeft geen waarneembaar positieve invloed uitgeoefend op de economische groei. De toename van de ongelijkheid heeft wel aan een kleine groep mensen met fenomenale inkomens en vermogens veel politieke invloed gegeven en het beleid gestuurd in een richting die hen goed uitkwam. In zijn laatste boek Inequality: what can be done? trekt Atkinson de nodige beleidsconclusies. Aangezien de ongelijkheid zo sterk is toegenomen en de trickle down-theorie vals blijkt te zijn, volgt daar dan niet uit dat de belastingen op inkomens en vermogens weer progressiever moeten gemaakt worden? Hoelang zal de politieke elite die vraag blijven ontwijken?”

De MR is boos op Bernard De Vos, Algemeen Afgevaardigde van de Franse Gemeenschap voor de rechten van het kind (België). De Vos had het gewaagd om radicalisering onder jongeren in ons land toe te schrijven aan socio-economische factoren of toch te stellen dat deze factoren een impact hebben op het radicaliseringsproces. Voor Alain Destexhe en zijn liberale partijgenoten is dat onaanvaardbaar. Ze stellen dat De Vos uit zijn rol trad. Wie radicalisering niet louter ziet als een religieus fenomeen, ligt blijkbaar onder vuur. Françoise Bertieaux (MR) stelde zelfs dat De Vos met zijn standpunt radicaliserende jongeren als slachtoffer voorstelt en daarmee “daders van aanslagen goedpraat.”

Gazet van Antwerpen schreef vrijdag: “Staatsbedrijf bpost zegt de contracten op met een tweehondertal zelfstandige informatici en verkast hun jobs naar India. “Schandalig”, klinkt het bij de vakbonden. “Om Post.nl te kopen hadden ze wel geld. Konden ze die jobs nu echt niet in eigen bedrijf houden?” schrijft het ACV aan zijn personeel. “Dit is echt de schaamte voorbij.” Bpost heeft contracten ondertekend met de Indiase informaticabedrijven Infosys en Tata Consultancy. Dat blijkt uit een personeelsmededeling van Informaticadirecteur Nico Cools die via de spreekwoordelijke gunstige wind bij de redactie van uw krant raakte. Woordvoerster Barbara Van Speybroeck bevestigde gisteravond de operatie. De vakbonden bij bpost zijn zeer verbolgen. “Een overheidsbedrijf dat zich een bod van 2,55 miljard euro op Post.nl kan veroorloven, maar daarentegen het grootste deel van zijn ICT-departement uitbesteedt naar een lageloonland, dat is voor ons de schaamte voorbij”, schrijft de bond in een personeelsmededeling. “We hebben dit niet kunnen tegen houden”, zegt woordvoerder Jean-Pierre Nyns van ACOD. “We wilden die jobs liever in het eigen bedrijf houden, of toch in eigen land. Maar men zei ons dat dit onmogelijk was.” Volgens Nyns heeft hij wel nog voorwaarden kunnen bedingen op gebied van loon- er arbeidsvoorwaarden. Op de ICT-afdeling van bpost in het Muntcentrum werken in totaal vierhonderd mensen. Enkel de circa tweehonderd zelfstandigen zijn hierdoor getroffen. Zij zijn er nu aan de slag via een Belgisch bedrijf dat AGS heet. Hun contracten zijn of worden stopgezet. Komende maandag al begint de overschakeling naar de Indiase bedrijven.” Het begint met uitbestedingen aan private bedrijven en het eindigt met delokalisaties. Misschien hadden de vakbonden die uitbestedingen nooit mogen toelaten?

Deze week vertelde Siegfried Bracke op VTM immers: “Als de Gentenaars me roepen, dan stop ik onmiddellijk als Kamervoorzitter en neem ik mijn verantwoordelijkheid op.” Shht! Vooral niet roepen! Waag het zelfs niet om nog maar te fluisteren.

We zagen het al snel aankomen: die paringsdans tussen Verhofstadt en Beppe Grillo was gedoemd om te mislukken. Sommigen wijzen daarvoor naar de politieke standpunten die te ver uiteen liggen – Verhofstadt is de grote pro-Europese liberaal terwijl Grillo inspeelt op het algemene ongenoegen tegen het establishment. Wij hielden daar geen rekening mee, we weten immers hoe opportunistisch beiden kunnen zijn. Neen, de reden voor het mislukken van de samenwerking is veel evidenter: twee clowns in één fractie, dat is er één teveel!

Dolgelukkig waren ze bij het Vlaams Belang. Eindelijk mochten ze eens openlijk zeggen dat ze Adolf steunen! Het ging daarbij niet om een Duitse politicus uit de vorige eeuw, maar om een onfortuinlijke Borgerhoutenaar. De auto van Adolf Goossens (92 jaar) werd eind december beschadigd door een molotovcocktail, ‘collateral dammage’ bij een afrekening in het drugsmilieu. Buren haalden meteen meer dan 1200 euro op om de man uit de nood te helpen. Maar ook zijn eigen partij doet een duit in het zakje. Op de nieuwjaarsreceptie van het Vlaams Belang, in discotheek The Villa (die twee dagen later moest aankondigen dat de deuren tijdelijk gesloten worden wegens problemen met de veiligheid…), kreeg Adolf van zijn partijleider Dewinter een cheque van 1.000 euro. Of het vooral zijn voornaam was die daarvoor had gezorgd, werd er niet bij vermeld.