Volwaardig werk voor iedereen!
DE OPROEPEN van de patroons om de aanval in te zetten op onze verworvenheden klinken steeds luider en luider. Onder de oppervlakte gist een enorme woede. In 2003 beloofde de paarse regering, bij haar aantreden, de creatie van 200.000 jobs tegen 2007. Wat is daar concreet van geworden? De crisis zet zich voort en doet het ongenoegen toenemen. De werkloosheid blijft stijgen en onder de eerst getroffenen zitten erg veel jongeren.
Lucas Gillis
Tijdens de werkgelegenheidsconferentie in 2003 gaven onze politici zelf toe dat de werkloosheidsgraad (van volledig uitkeringsgerechtigde werklozen) in Vlaanderen 12,5%, in Brussel 22,5% en in Wallonië 29% bedraagt. En dan spreken ze nog niet over de leefloontrekkers of over de werklozen die niet in de statistieken voorkomen. Ons aller Frank Vandenbroucke, "socialistisch" Minister van Werk en Pensioenen, heeft oplossingen in petto! Hij wil 25.000 jobs creëren via de dienstencheques. Die gaan echter voorbij aan de reële noden in de samenleving. Het uiteindelijke doel is om de idee van werk aan een volwaardig salaris te ondermijnen. Nochtans is werk met een volwaardig contract een duur betaalde verworvenheid!
Een ander ideetje van deze verlichte socialist is de verscherpte controle op de werklozen, besloten op de superministerraad van afgelopen januari in Gembloux. Uiteindelijk willen ze – zo blijkt uit interne nota’s – 30.000 werklozen schrappen tegen 2007… Voor ons is de conclusie duidelijk: de regering is niet geïnteresseerd in het creëren van jobs aan een volwaardig loon, maar wel in het besparen op de sociale uitgaven via het uitsluiten van uitkeringsgerechtigden en het verplicht doen aanvaarden van superflexibele jobs.
Het is niet de SP.a of de PS die ons zal overtuigen van het sociaal karakter van dit beleid, via maatregelen met een dubbele bodem zoals de Rosetta-plannen. Misschien herinnert de lezer zich nog wat deze plannen concreet inhielden: terwijl ze schijnbaar dienden om de tewerkstelling van jongeren aan te moedigen, ging het in feite om het leveren van goedkope, jonge arbeidskrachten en staatssubsidies (door ons betaald dus) aan die bedrijven die deze jongeren misbruikten. De politici trachten ons dit soort maatregelen te doen slikken, net zoals ze dat trachten te doen met de bedrijfssluitingen, door te verwijzen naar de wereldcrisis en Europa. In werkelijkheid bestaan er wel alternatieven op deze problemen: arbeidsduurvermindering tot 32 uur zonder loonsverlies en met bijkomende aanwervingen, de nationalisatie zonder schadeloosstelling van die bedrijven die ontslaan of sluiten en het ongedaan maken van de ontmanteling van onze openbare diensten.
Dit zal natuurlijk onmogelijk zijn in een systeem dat systematisch tracht haar winsten te maximaliseren. Het is wel mogelijk in het kader van een socialistische samenleving, gericht op de noden van de bevolking. Maar om naar zo’n maatschappij te gaan, zal er wel een strijd gevoerd moeten worden tegen het kapitalisme. Daarom roepen we iedereen op om terug te vechten en aan te sluiten bij LSP/ MAS, de enige partij die een alternatief biedt op de huidige politiek!
