In maart voert de LBC wekelijkse acties
OP 16 FEBRUARI betoogden zo’n 10.000 loontrekkenden uit de non-profit. Daarmee wil de sector druk zetten op de regering, om te onderhandelen over haar eisenbundel van december 2003 (zie ook "Sociale sector in actie"). Die wil eerst "onderzoeken welk vervolg er best komt op het meerjarenplan voor de non-profitsector dat in 2000 onderhandeld werd…". Kortom, ze wil de sector in allerlei werkgroepen aan de praat houden tot na de verkiezingen van 13 juni.
Eric Byl
Om dat te vermijden willen de bonden de druk op de ketel houden. De betoging van 16 februari bestond voor drie vierde uit LBC en CNE, het overige vierde wellicht nog eens voor drie vierde uit BBTK en Setca en een vierde daarvan uit ACLVB. Inzake strijdbaarheid moesten de groenen niet onder doen voor rood. Integendeel, de meeste LSP-militanten in de BBTK/Setca vertelden ons dat er niet of nauwelijks was gemobiliseerd door hun vakbond, terwijl de LSP-militanten in LBC en CNE al weken in de weer zijn. Vooral bij de LBC-militanten werd het LSP-pamflet goed onthaald.
Het geduld van de sector raakt op. Een BBTK-militant vertelt ons dat de lonen in de non-profit gemiddeld 17% lager liggen dan in andere sectoren. Dat werd bevestigd door een studie van het Hoger Instituut voor de Arbeid (HIVA). Daaruit blijkt dat – zelfs indien andere factoren voor loonverschillen als geslacht, opleidingsniveau en anciënniteit worden weggefilterd – verplegers, opvoeders en verzorgers nog steeds 9% minder verdienen dan vergelijkbare beroepscategorieën in andere sectoren. De sector eist onder meer de vervanging van de eindejaarspremie door een volwaardige dertiende maand en een verhoging van de vergoeding voor onregelmatige prestaties.
In de sociale akkoorden van 2000 zaten onder meer brugpensioen op 57 jaar en een eindeloopbaanregeling, die vanaf 45-jarige leeftijd toestaat meer verlof te nemen. De Vlaamse regering heeft dat nooit volledig uitgevoerd, officieel omdat de financiële middelen ontbraken. Het LBC-NVK eist dat de Vlaamse regering dat rechtzet en het akkoord van 2000 volledig naleeft. Voorts eist het LBC 25.000 extra arbeidsplaatsen, dat komt overeen met een verhoging van het personeelskader met 5%, en de invoering van de 36-uren werkweek met behoud van loon.
Om die eisen kracht bij te zetten en de vertragingsmaneuvers van de regering te omzeilen, meldt een LBC-militante ons dat het ACV in maart wekelijks een "dinsdag-actie" organiseert aan één van de bevoegde kabinetten. Op donderdag 1 april volgt dan een nationale betoging van het ACV. De maand maart zal alvast een maand van sociale actie worden met 3 manifestaties tegen de werkloosheidsmaatregelen van Vandenbroucke, wekelijkse manifestaties van de non-profit en een betoging op 20 maart tegen de bezetting van Irak. Geen wonder dat de spanning in de regering oploopt, zo dicht bij de verkiezingen.
