Tweede actieplan nodig!
We zijn nog niet bekomen van de verschrikkelijke terreur op de luchthaven van Zaventem en in metro Maalbeek of we worden al geconfronteerd met een nieuwe aanval op onze sociale rechten. De regering behoudt haar focus, ‘het dagelijkse leven gaat door’.
Artikel door Els Deschoemacker voor de mei-editie van ‘De Linkse Socialist’
Een parlementaire onderzoekscommissie krijgt de taak om in de nasleep van de terreur elke mogelijke kritiek of bevraging vanuit de bevolking omtrent het beleid te pareren of op de lange baan te schuiven. Dat de aanslagen zouden passen in een sociaal-economische en internationale context van oorlogsvoering, dat de politici dus mee verantwoordelijkheid dragen, moet kost wat kost ontkend worden. Als belangrijkste regeringspartner tracht vooral N-VA het af te doen als individuele daden, maar dan wel gesteund door significante bevolkingsgroepen. Knoop dat maar eens aaneen.
Achter dat rookgordijn schuilen de echte prioriteiten van de regering, in de woorden van de premier: “dat deze coalitie ons de kans biedt structurele hervormingen door te voeren die het DNA van ons land veranderen.” Michel heeft het niet over het DNA van de rijkste Belgische families met hun onweerstaanbare drang om belastingen te ontwijken. Zij ontlopen elke maatschappelijke bijdrage en beroven de sociale zekerheid en onze openbare diensten van vele miljarden. De regering wil ons wijsmaken dat deze families en bedrijven minder zouden ontwijken als de belastingsdruk lager zou liggen! Al de fiscale achterpoortjes zijn ontworpen, op maat gemaakt en gelegaliseerd door dezelfde politici. Voor deze coalitie betekent het DNA van ons land veranderen vooral komaf maken met de sociale bescherming en levensstandaard van de meerderheid van de bevolking, waarvoor lang en hard gestreden werd.
Bovenop de besparingen bij de aanvang van deze regering, zoals de indexsprong, de verlaging van de sociale bijdragen en de vele lastenverhogingen voor gezinnen zoals de Turteltaks, duurder hoger onderwijs etc, … komt er een nieuwe golf van besparingen, extra taksen en structurele hervormingen. De 38-urenweek kan nu zonder overloon een 45-urenweek worden. “Maar”, aldus Kris Peeters, het ‘sociale’ gezicht van de regering, “dit was maar een vingeroefening. In juli gaan we pas écht diep snijden.” De Hoge Raad van Financien schat dat het om 9 miljard gaat met alle regeringen samen.
Wanneer houdt dit op?! Niet!! De inzet van deze regering is ondubbelzinnig de verdediging van het Belgische kapitalisme in de internationale ratrace, en dat gaat zoals overal ten koste van de werkende klasse. Om mogelijke weerstand monddood te maken, zullen hoorzittingen in het parlement nagaan hoe het stakingsrecht ‘moderner’ – lees onschadelijk – gemaakt kan worden.
Een tweede actieplan is nodig, maar om te winnen moeten belangrijke lessen getrokken worden uit het eerste. Het beleid bijsturen bleek een illusie, het doel moet voortaan de val van de regering zijn. De eerste concentraties op 19 en 20 april waren beloftevol, hopelijk komt er nog eind deze maand een massale gemeenschappelijke betoging. Na de zomer moet dat uitmonden in een actieplan dat de regering doet vallen. Elke aarzeling van onze kant zal de regering aangrijpen om nog verder te gaan. We moeten op de werkvloer, in onze wijken, scholen en universiteiten de discussie op gang brengen over welke strijd en welk programma vereist is. We moeten aansluiten bij het verzet dat elders in Europa en in de wereld ijvert voor een maatschappij vrij van oorlog, terreur en uitbuiting. Een maatschappij vrij van kapitalisme!
