CD&V en VLD proberen elkaar te raken door te wijzen op elkaars verantwoordelijkheid inzake het financieren van het koningshuis en meer bepaald het geven van royale geschenken aan prins Laurent. Ze hebben beiden gelijk aangezien alle traditionele partijen mee verantwoordelijk zijn voor de geldstromen naar het koningshuis.
Zowel de regionale als de federale regeringen dragen bij tot de financiering van het koningshuis. Jaarlijks worden miljoenen euro belastingsgeld doorgegeven aan de koning en zijn familie. De reden waarom zij zoveel krijgen, is hun loutere afstamming en de protocolaire functies die de koning en zijn gezin uitoefenen. Naar aanleiding van het proces wegens fraude en misbruik van middelen van het leger voor persoonlijke verrijking, staat het inkomen van prins Laurent ter discussie.
Vooral VLD en CD&V proberen de verantwoordelijkheid voor de gulle schenkingen aan Laurent in elkaars schoenen te schuiven. De federale regering kent Laurent sinds 2001 een jaarlijkse dotatie toe van 272.000 euro, maar inmiddels is dat bedrag door indexering reeds toegenomen tot meer dan 300.000 euro. Vanuit de regionale regeringen komt er bovendien een inkomen via de milieu-instelling Kint.
CD&V en VLD verwijten elkaar de verantwoordelijkheid voor die regeling. Nochtans is het duidelijk dat het werd opgezet vanuit CD&V-kringen, maar ook gesteund werd vanuit de VLD en SP.a. Wie is dan verantwoordelijkheid? De traditionele partijen zijn hypocriet op dit vlak. Ook CD&V is hypocriet. Nu Laurent onder vuur ligt, wordt diens dotatie in vraag gesteld. Maar eerder keurde de partij zonder problemen de dotatie van prinses Astrid goed.
Naar aanleiding van het proces dat vandaag in Hasselt start rond de fraude bij de verbouwingen aan de villa van prins Laurent (maar ook andere frauduleuze praktijken met geld van het leger), is de aandacht gevestigd op de enorme middelen van het koningshuis.
Laurent is niet de enige die kan profiteren van ons belastingsgeld. Prins Filip kreeg toen hij trouwde opslag. Van 365.000 euro per jaar tot 788.000 euro en een éénmalig cadeautje van 250.000 euro. Dat lijkt ons niet slecht, 10 miljoen oude Belgische frank als trouwcadeau van de regering! Voor dat geld zouden wij zeker ook overwegen om in het huwelijk te treden…
Het was overigens opvallend dat er bij de trouw van Filip geen kritische stemmen te horen waren over die afscheidspremie toen Filip vaarwel zegde aan het vrijgezellenbestaan. Bij de afscheidspremies bij Volkswagen was dat wel even anders. Nochtans ging het daar maximaal om 144.000 bruto (tegenover 250.000 euro netto bij de prins). En dan was de prins uiteraard zijn job nog niet kwijt (wat de invulling van die job ook moge wezen…).
Prinses Astrid en prins Laurent krijgen een jaarlijks cadeau van 273.000 euro (geïndexeerd is dat intussen meer dan 300.000 euro). Dat is 25.000 euro per maand. 12 miljoen Belgische franken per jaar! Bovendien zijn deze dotaties belastingsvrij! De 25.000 euro per maand is dus netto…
Wij zijn tegen deze verspilling. Aangezien de middelen die toegekend worden van ons belastingsgeld komen, stellen we ons bovendien de vraag waarom wij geen enkele inspraak hebben. De traditionele partijen lopen het koningshuis achterna en maken op die manier duidelijk dat er wel degelijk nog een zekere macht uitgaat van die (onverkozen) instelling. Wij hebben daar een probleem mee. Als de koninklijke figuren nogmaals beweren solidair te zijn met de armsten en de zwaksten in de samenleving moeten ze misschien maar eens afstand doen van hun rijkelijk leven om te werken zoals diegenen met wie ze beweren solidair te zijn. Als ze niet willen werken, zal meteen duidelijk worden dat een werkloosheidsuitkering of leefloon niet bepaald volstaat om een goed leven te leiden.
