Tegen repressie. Een radicaal plan van publieke investeringen en democratische controle op de politie!

Betoging tegen repressie en politiegeweld vorig jaar in Brussel.
Betoging tegen repressie en politiegeweld vorig jaar in Brussel. Foto: MediActivista

Op 15 maart wordt op initiatief van de JOC (Franstalige tegenhanger van KAJ) voor het vijfde jaar op rij een betoging tegen politiegeweld georganiseerd. De afgelopen maanden kwamen er veel gevallen van politiegeweld en racisme naar boven, onder meer in Antwerpen, Brussel, Luik en Gent. De politici ondernemen niets om het probleem aan te pakken, integendeel.

Artikel door Boris uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

Het verstikkende klimaat na de vreselijke aanslagen in Parijs werd door de rechtse regering aangegrepen als een nieuwe kans om het repressieve beleid verder op te voeren en om de democratische rechten af te bouwen. De bevolking van Molenbeek en zeker de moslimgemeenschap in die gemeente werden gestigmatiseerd. De regering aarzelt niet om de racistische kaart te spelen tegen vluchtelingen uit Afghanistan, Syrië en Irak, terwijl die mensen op de vlucht gaan voor chaos en oorlog.

Het enige antwoord van de rechtse politici, maar ook van de officiële linkerzijde, op de kwestie van de veiligheid bestaat uit steeds meer repressie. Ze willen meer zwaarder bewapende agenten op de straten van de armste gemeenten van Brussel en in Vilvoorde. Dit repressieve antwoord kan in het beste geval een gevoel van veiligheid en sociale controle opleveren, maar zelfs dit antwoord botst op een gebrek aan middelen.

In de wijken rond de Brusselse kanaalzone is er een sociale woestijn met werkloosheidscijfers die onder de jongeren oplopen tot 45 à 50%. De desindustrialisering van de stad heeft daar een grote rol in gespeeld. De kinderen en kleinkinderen van migranten die naar hier kwamen als gastarbeiders, zowat de helft van de Brusselse jeugd, worden hier hard door geraakt.

Het beleid van de rechtse regering leidt tot sociale afbraak, ongelijkheid op school, discriminatie, sociale uitsluiting en de marginalisering van een deel van de bevolking. Het creëert een explosieve cocktail waarbinnen problemen van kleine criminaliteit en overlast ontwikkelen. Het is ook een ideale voedingsbodem voor een groei van reactionaire groepen van allerhande slag. Collectieve acties in de arme wijken, naar het voorbeeld van die op de werkvloer, zijn nodig om in te gaan tegen racisme en tegen de invloed van reactionairen zoals religieuze fundamentalisten.

Racistische politiecontroles, zoals die van de acteur Zouzou Ben Chikha in Gent, of racistische beledigingen en politiegeweld zullen onze veiligheid niet verbeteren. Het leidt integendeel tot een klimaat van geweld en het versterkt de vervreemding van de samenleving onder jongeren die ermee te maken krijgen.

Dit geweld blijft grotendeels onbestraft. Recent werden enkele agenten voor het Europees Hof van de Rechten van de Mens veroordeeld nadat ze door Belgische rechtbanken waren vrijgesproken voor het toebrengen van slagen aan minderjarigen. Wat gebeurt er met de klachten bij het Comité P dat toezicht houdt op de politie? Vaak wordt geen enkel gevolg gegeven aan die klachten. Bovendien benadrukken zelfs de VN dat het Comité P geen onafhankelijk orgaan is.

Sociale bewegingen worden evenmin met rust gelaten. Agenten worden samen met deurwaarders ingezet om stakersposten te breken. De praktijk van politieprovocateurs in betogingen komt steeds vaker voor. Onze ordedienst moest tijdens een betoging tegen de komst van Marine Le Pen naar Brussel in september vorig jaar nog enkele gemaskerde agenten vragen om de betoging te verlaten. Het strijdbare en vreedzame karakter van onze betoging zorgde ervoor dat die provocateurs geen rellen konden uitlokken.

Om het probleem van politiegeweld aan te pakken, moeten we de controle op de politie weghalen bij de politici die een repressief opbod voeren, machtsmisbruik ongestraft laten en de ordediensten zelfs inzetten tegen onze stakersposten en betogingen. Er is nood aan een democratische controle door de gemeenschap en de georganiseerde arbeidersbeweging. Enkel dan kunnen we ervoor zorgen dat de politie efficiënt ingezet wordt in het belang van de meerderheid van de bevolking.

Een op de vier Afro-Amerikaanse kinderen die in de VS geboren wordt, belandt ooit in de gevangenis. De linkse Amerikaanse presidentskandidaat Bernie Sanders verklaarde dat dit enkel kan opgelost worden door die jongeren een degelijke job en kwaliteitsvol onderwijs te bieden. Er is een sociaal antwoord nodig op sociale problemen. Een massaal programma van publieke investeringen in scholen, sociale huisvesting, … zou toelaten om de tekorten aan te pakken en zou duizenden degelijke jobs creëren. Het zou iedereen een toekomstperspectief bieden.

-> 15 maart om 18u aan Brussel Noord: betoging tegen politiegeweld

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie

Reacties zijn gesloten.