De betoging van de 100.000 op 7 oktober en de provinciale staking in Luik op 19 oktober hebben het nog maar eens bevestigd: het ontbreekt de arbeiders en bedienden niet aan wil om te strijden tegen deze rechtse regering! Noch in het Noorden, noch in het Zuiden van het land! Noch in de publieke, noch in de privé-sectoren. Samen kunnen we winnen!
Artikel door Eric Byl voor de novembereditie van ‘De Linkse Socialist’
De regering had hooghartig aangekondigd dat ze de betogers op 7 oktober zou tellen. Ook zij had immers de ontgoocheling opgemerkt bij veel werknemers over het magere resultaat van het nochtans prachtige actieplan van vorig jaar. Na de betoging moest ze echter haar toon milderen.
Tijdens die betoging was de sfeer omgeslaan van ontgoocheling naar enthousiasme naarmate de kaap van de 70.000, dan 90.000 en uiteindelijk 100.000 betogers gerond werd. Niet dat de ontgoocheling bij veel arbeiders in de bedrijven niet zou bestaan, integendeel. Maar wat de vakbonden, de delegees, de militanten en ook links onderschat hadden, was het effect van het voorbije actieplan op het engagement van een hele laag syndicalisten. Indien we het actieplan van vorige winter niet hadden meegemaakt, dan zouden we nog denken dat het uit incompetentie is dat de vakbondsleiders er niet in slagen de regering ten val te brengen. We weten nu dat het is omdat ze geen alternatief hebben en het niet eens geraken over een actieplan om de krachtsverhoudingen te doen kantelen.
Hoe reageert de regering daarop? Met alsmaar meer zelfvertrouwen en arrogantie! De 100 euro extra zakgeld waarvoor we zelf opdraaien met onze sociale zekerheid, compenseert in niets wat we verloren door de indexsprong, het optrekken van de pensioenleeftijd en de afbouw van onze openbare diensten die steeds duurder worden. Daar moet nu ook nog een suikertaks af, een turteltaks van 100 euro per gezin en talloze andere tariefverhogingen. Het sociaal akkoord van de groep van 10 doet daar de uitbreiding van de RVA-controles naar deeltijdsen en het openbreken – in het voordeel van de patroons – van het ‘wettelijk’ minimumrendement op aanvullende pensioenen bij. Maar als we sommige vakbondsleiders moeten geloven, zouden we met de patroons front moeten vormen om ervoor te zorgen dat de regering het overleg respecteert! Hoe zijn we daar aanbeland?
De Waalse ABVV-leiding heeft de verdienste te blijven aandringen op een nieuw actieplan van de grootte-orde van dat van vorig najaar. De ACV-top blijft echter vasthouden aan onderhandelingen, hoewel die tot nog toe enkel sociale afbraak hebben opgeleverd. De Vlaamse ABVV-top durft niet in gang te schieten zonder het Vlaams ACV. En de Waalse ABVV-leiding laat dan weer net dat na waardoor haar actieplan realiteit zou kunnen worden: zowel op interprofessioneel vlak als op de werkplaatsen algemene vergaderingen die open staan voor iedereen. Daar zou men kunnen bespreken hoe het verder moet nu de onderhandelingen niets opleveren. Men zou er een actieplan van de basis kunnen uitwerken om alle krachten te verenigen. Met dat plan zouden de interprofessionele werkingen van de bonden naar de wijken kunnen trekken om ook de niet-gesyndiceerde bevolking te mobiliseren.
Dat dit vandaag niet gebeurt, laat ruimte aan al wie de regering hoopt uit te zitten tot aan de volgende verkiezingen. Wij denken dat dit een catastrofale strategie is, waardoor de regering stakers en niet stakers kan verdelen, de vakbonden tegen elkaar kan opstoken, de communautaire tegenstellingen kan uitspelen en tegelijk ons verzet kan afschilderen als sabotage en vandalisme. Voor rechts is dat het gedroomde scenario om er bij de volgende verkiezingen nog sterker uit te komen. Het is deze strategie waardoor de regering het aandurft om zelfs de rechters en de politie die ze tegen de stakers inzet, tegelijk hard aan te pakken. Zowat 10.000 jobs bij de politie wil ze schrappen door politietaken toe te vertrouwen aan cowboys uit de privé. De enige strategie die een einde kan maken aan deze antisociale besparingstsunami is een actieplan zoals hierboven beschreven met als uitdrukkelijk doel deze regering ten val te brengen!
