Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.
Staking Charité opgeschort na tien dagen
We brachten uitgebreid bericht uit van de staking bij Charité in Berlijn. Na 10 dagen werd deze opgeschort, niet gestopt. Charité is het grootste universitair ziekenhuis in Europa met 13.100 werknemers, 4000 artsen, 3000 bedden en meer dan 100 gebouwen. Tijdens de tweede stakingsweek bleven 1200 van de 3000 bedden leeg en vonden de patiënten dat ze beter verzorgd werden dan in “normale omstandigheden.” De nooddienst georganiseerd door de vakbond was dus zeer efficiënt. De onderhandelingen resulteerden in een kernpuntennota die voor de eerste keer een ernstige basis vormt voor verdere gesprekken. De nota gaat over het vastleggen van minimumbestaffing op de diensten (wat in Duitsland tot nu toe niet bestaat) en bindende procedures over hoe om te gaan in situaties van overbelasting door ofwel extra personeel in te zetten of in laatste instantie het arbeidsvolume te beperken.
Portugees voorbeeld
In Portugal zijn de afvalophalers in staking. En mensen dumpen hun afval aan de ingang van de banken, want die zijn er verantwoordelijk voor, samen met hun politieke vrienden, dat er geen geld meer is voor degelijke openbare diensten. Een interessant idee voor wanneer de mannen & vrouwen van Ivago nog eens moeten staken om respect te krijgen.
Spaans voorbeeld
Express.be schreef op 30 juni: “Vele van de linkse burgemeesters die in mei in Spanje werden verkozen hebben hun ambtstermijn aangevat met het verlagen van hun salaris. Een symbolische, maar o zo belangrijke geste, schrijft La Vanguardia: ‘De burgemeester van Barcelona, Ada Colau (foto), had tijdens haar verkiezingscampagne beloofd haar salaris gevoelig naar beneden te brengen. Ze voegt nu de daad bij het woord en volgt daarmee de ethische code van Comù, het politieke platform voor het welke ze opkwam. Ook de nieuwe burgemeester van Madrid, Manuela Carmena, heeft aangekondigd dat ze haar salaris gevoelig zal verlagen. Deze loonsverlagingen – in Barcelona van 110.000 euro naar 43.000 euro bruto per jaar (2.200 euro netto per maand) en in Madrid van 100.000 naar 40.000 euro bruto per jaar – zijn een grote stap voorwaarts voor links… Verder besparingen, in het gebruik van officiële wagens en andere kosten die aan het ambt zijn gelinkt, geven het goede voorbeeld aan een bevolking die intens heeft geleden onder de gevolgen van de crisis.’”
Besparingsbeleid maakt ons armer
De voorpagina van Knack zette een opmerkelijke kritiek op de rechtse regering neer.
Gevolgen van Griekse besparingsbeleid
Onderstaande afbeelding ging rond op sociale media en vat samen waar het besparingsbeleid in Griekenland voor staat. Is het verwonderlijk dat de Griekse bevolking weigert om nog jaren van dit beleid te ondergaan?
Bankiers rijker
De Tijd schreef op 3 juli: “Jamie Dimon, de CEO van de Amerikaanse bank JPMorgan, verdiende vorig jaar 27,6 miljoen dollar (25 miljoen euro) en is daarmee opnieuw de best betaalde bankier ter wereld. Dat berekende het onderzoeksbureau Equilar voor de krant Financial Times. Dimon heroverde de koppositie van Goldman Sachs-topman Lloyd Blankfein (22,2 miljoen dollar), die terugvalt naar de derde plaats en nu ook Morgan Stanley CEO James Gorman moet laten voorgaan met een salarispakket van 23,1 miljoen dollar. Dimon zag zijn salarispakket vorig jaar verdubbelen en verdiende 21 keer meer dan in 2009. In de jongste vijf jaar stond hij drie keer aan de top van de best verdienende bankiers. Opmerkelijk is dat Dimon opnieuw de koppositie neemt in een jaar waarop 40 procent van de JPMorgan-aandeelhouders tegen het nieuwe salarisplan van de bank stemde. Dimon bevindt zich wel nog ver onder het recordsalaris van 41 miljoen dollar dat Blankfein in 2008 kreeg. De mannen die de grootste 15 banken ter wereld leiden, kregen vorig jaar gemiddeld 14,5 miljoen dollar mee naar huis, 17 procent meer dan het jaar voordien. In het loonpakket zitten het basissalaris, cash bonussen, aandelenopties en andere voordelen meegerekend.” Een stijging met 17% op een jaar tijd, maatregelen als indexsprongen gelden duidelijk niet voor de topmanagers.
Geen geld voor zwembad
Het Nieuwsblad schreef op 1 juli: “De nieuwe besparingen in de Gentse zwembaden worden op veel onbegrip onthaald. In de Van Eyck, dat vanaf 1 september ’s ochtends dicht blijft, zijn de vaste ochtendzwemmers, jong én oud, in alle staten. ‘Miljoenen euro’s voor de Ghelamco Arena en een enorme klimmuur. Maar het bekendste zwembad van Gent fatsoenlijk open houden, dat lukt niet? Zelfs in Zomergem worden de zwemmers beter bediend!’ Het personeel dreigt ermee de baden uit protest dicht te houden.”
Interim
Het Nieuwsblad bracht op maandag 6 juli volgend stuk: “Een man die gedurende 30 jaar op interimbasis voor hetzelfde bedrijf werkte en hierbij meer dan 700 interimcontracten verzamelde, stapt woensdag naar de arbeidsrechtbank van de Parijse banlieu Bobigny. De 55-jarige man uit Mali diende klacht in tegen HR- en interimgroep Manpower en tegen het plaasterbedrijf waar hij werkte. De man werkte sinds 1982 bij zijn aankomst in Frankrijk voor Placopatre, een product van plaaster en plaasterproducten. Maar eind 2013 werd hij aan de deur gezet. ‘Enkel omdat hij een contract van onbepaalde duur vroeg’, stelt Régis Verbeke, een vakbondsman van Force Ouvrière die hem bijstaat. De man werkte als magazijnier en nadien als vorkheftruckchauffeur. Hij wou een vast contract omdat hij zo het recht zou krijgen om vrouw en kinderen over te laten brengen naar Frankrijk, aldus de vakbondsman bij Manpower. Volgens zijn advocaat presteerde de man van 1982 tot december 2013 703 interimcontracten, die in duur varieerden van twee dagen tot meerdere maanden. De Malinees wil dat de rechtbank al die contracten omzet naar een contract van onbepaalde duur. Zo zou hij zijn baan niet terugkrijgen, maar hoopt hij recht te hebben op tienduizenden euro’s schadevergoeding. Net als in België is interimwerk in Frankrijk niet toegestaan voor niet-tijdelijke tewerkstelling.”
