Het toepassen van een indexsprong vindt minister Homans (N-VA) “niet opportuun”. Voor alle duidelijkheid: ze heeft het niet over de lonen en uitkeringen, daarvoor is er immers “geen alternatief” behalve een indexsprong. Neen, de indexsprong moet enkel gelden op onze inkomsten.
De regering geeft aan dat ze wel degelijk bereid is om uitzonderingen toe te laten op de indexsprong. Uiteraard vallen toplonen sowieso niet onder dergelijke normen – concurrentie voor toplonen betekent vergelijken met hogere lonen, voor onze lonen met lagere lonen – maar nu is er nog een expliciete uitzondering gemaakt. Neen, niet voor wie een hongerloontje heeft. De regering wil de huurprijzen buiten de indexsprong houden.
Volgens Homans moet de overheid niet tussenkomen in de private huurmarkt waar de indexering contractueel tussen twee particuliere partijen is vastgelegd. En daar moet de overheid zich toch niet mee moeien?
Zelfs de huurprijzen in de sociale huisvesting zullen geïndexeerd worden. Zoniet “zouden we het ganse beleid op losse schroeven zetten. Door de indexering van de huurprijzen niet door te voeren, komen investeringen in bijkomende sociale woningen en renovaties in het gedrang”. Tenslotte stelt ze dat de indexering van de huurprijzen door de lage inflatie “wellicht niet zal voorvallen”.
De argumenten van Homans zijn interessant en perfect toepasbaar op de lonen in de private sector die worden bepaald aan de hand van “contractuele overeenkomsten” tussen werkgevers en werknemers, zowel individueel als collectief. Het niet indexeren van de lonen en uitkeringen zet de koopkracht van de gezinnen “op losse schroeven” waardoor “investeringen” in bijkomende uitgaven die de economie zouden stimuleren “in het gedrang komen”. Waarom komt de regering overigens met die indexsprong op een ogenblik dat de “age inflatie” de toepassing van deze maatregel enkele maanden voor zich uit duwt?
We zijn het voor een keer bijna eens met Liesbeth Homans: een indexsprong is inderdaad “niet opportuun”. Maar als het niet opportuun zou zijn voor onze uitgaven, waarom dan wel voor onze inkomsten? Dat is immers een regelrechte aanval op onze levensstandaard. Dat is natuurlijk de bedoeling van de rechtse regering. Maar de argumenten die Homans aanbrengt tegen een indexsprong van de huurprijzen zijn eveneens toepasbaar voor onze lonen en uitkeringen en doorprikken daarmee het argument dat ‘er geen alternatief is’.
- Handen af van de index en onze levensstandaard!
- Betaalbaar wonen door een massaal publiek programma van sociale woningen!
