Op de 1 Mei optocht in Hong Kong werd een belangrijke stap gezet door het CWI, de internationale organisatie waartoe LSP behoort. Op de betoging werd onze afdeling in Hong Kong officieel opgericht. Sinds de acties tegen de Wereldhandelsorganisatie in december vorig jaar is een werking aan de dag gelegd en nu werd publiek naar buiten gekomen met een eigen krant.
Watson Yu, CWI Hong Kong
Met onze rode spandoek in de aanslag namen we deel aan de betoging. Op de 1 Mei-optocht in Hong Kong waren er heel wat discussies en thema’s. De belangrijkste discussiepunten gingen over de lage lonen van de arbeiders.
Hong Kong is een erg kapitalistische metropool. Er leven in de stad meer dan 200.000 miljonairs op een totaal van zeven miljoen inwoners. Er is een massale invoer en uitvoer van kapitaal naar China. De stad is redelijk sterk ontwikkeld. Zo staat er één van de hoogste gebouwen van Azië (het zesde hoogste gebouw op wereldvlak). De economie kende in 1998 een belangrijke terugval, maar is nu opnieuw aan het groeien. Vorig jaar was er 7% groei. Hong Kong vormt dus een belangrijke factor voor het kapitalisme in de regio.
Maar Hong Kong is ook één van de meest gepolariseerde samenlevingen. De armste arbeiders verdienen zo weinig dat het bijna onmogelijk is om het hoofd boven water te houden. Een veiligheidsagent verdient gemiddeld zo’n 5000 Hong Kong dollars per maand (540 euro). Zowat één derde van de arbeiders (920.000 arbeiders) verdienen minder dan 970 euro per maand en volgens recente vakbondscijfers zijn er 700.000 arbeiders die meer dan 60 uur per week werken zonder dat de overuren betaald worden. Drie vijfden van een normaal arbeidersloon gaat naar de betaling van huur. De meeste mensen zijn geen eigenaar van hun (kleine) appartementen. De arbeiders worden uitgebuit door rijke huisjesmelkers die rijk worden op basis van de dure huurprijzen.
Er is zowat geen sociale zekerheid in het land en de prijzen voor onderwijs en gezondheidszorg stijgen. Met de plannen van de regering zou de prijs voor een verblijf in het ziekenhuis stijgen van 100 tot 500 HK dollars. Hiermee hoopt de regering dat meer arbeiders een ziekteverzekering zouden nemen bij private bedrijven.
Heel wat scholen worden gesloten door een gebrek aan investeringen. De lonen van de leraars in de publieke scholen gaan erop achteruit en heel wat jongeren worden uit de scholen geweerd. Enkel de beste studenten kunnen nog studeren. We zien in Hong Kong een kapitalisme met erge vormen van uitbuiting van de armen.
Nood aan een minimumloon
Met onze tussenkomst op de 1 Mei optocht concentreerden we ons op de eis van een minimumloon van 9.000 HK dollars per maand. Op de betoging die vertrok in Victoria Park werd ook het eerste nummer van ons blad verkocht, naast ander materiaal zoals het magazine Socialism Today en badges. Onze stand was vlak bij de ingang van het park en kon op heel wat aandacht rekenen. Migrante arbeiders, Chinese arbeiders en ook een aantal mensen van Europese afkomst kwamen naar de stand om meer te weten over het CWI en socialisme.
Heel wat van de betogers waren migrante arbeiders uit de Filippijnen of Indonesië. Deze migranten, waaronder veel vrouwen, werken in de stad vooral als kuisvrouwen, kinderoppassers en bijstandspersonen voor ouderen. De Asian Migrants Coordinating Body (AMCB), dat deze vrouwelijke arbeiders organiseert, vormde één van de grootste georganiseerde groepen op de betoging. Ze eisten onder meer een minimumloon, het afschaffen van de maandelijkse taks die van hun loon wordt afgetrokken omdat ze migranten zijn en het afschaffen van het verbod op de tewerkstelling van Nepalese migranten. Deze groep was bijzonder goed georganiseerd, ze droegen heel wat vlaggen mee en waren erg zichtbaar. Dat is erg opvallend omdat ze zichzelf organiseren. Met onze groep betoogden we tussen een groep Filippijnse en Indonesische arbeiders.
We verkochten op de betoging 110 exemplaren van onze nieuwe krant, ‘Arbeidersdemocratie’, en haalden 900 HK dollars aan steun op. Dat was meer dan we verwacht hadden.
De betoging was goed qua opkomst en we willen mee in verzet komen tegen de heerschappij van de kapitalistische elite in Hong Kong. Onze organisatie is nog erg nieuw, maar we proberen onze groep verder uit te bouwen.
