Het voorstel van de Dienst Vreemdelingenzaken om de politie op vraag van de dienst en zonder toestemming van een rechter een woning te laten betreden om mensen-zonder-papieren op te pakken, vond voorzichtige weerklank bij staatssecretaris Theo Francken (N-VA) en afkeuring bij andere regeringspartijen. Dat een dergelijk voorstel ernstig wordt genomen, is er eigenlijk al ver over.
Als het van de DVZ afhangt, is geen huiszoekingsbevel meer nodig om mensen op te pakken om te deporteren. Rechten die voor iedereen gelden en zelfs door de grondwet bepaald zijn, hoeven toch niet toegepast te worden voor mensen-zonder-papieren, lijkt de redenering te zijn. Voor Theo Francken is dat geen probleem, maar zelfs voor zijn liberale regeringspartners gaat het te ver. Het gaat overigens niet alleen om het betreden van een woning om iemand op te pakken, maar ook om een echte huiszoeking te verrichten. In de media stelde een woordvoerder van DVZ: “Soms vermoeden we dat iemand een geldig paspoort heeft, maar laat hij dat thuis liggen en wil hij er niemand om sturen, zodat hij zijn repatriëring voor zich uit kan schuiven.”
Er zijn heel wat wantoestanden waarbij mensen-zonder-papieren in de val gelokt worden om toch maar het land uitgezet te worden. De nieuwe regering wil meer mensen uitwijzen en dit met minder middelen. Er wordt bespaard door bijvoorbeeld chartervluchten in te zetten via het Europees agentschap dat de buitengrenzen van Europa bewaakt. En er worden ook extra inkomsten gezocht door bijvoorbeeld bij gezinshereniging een taks te vragen.
Een huiszoeking zonder gerechtelijk bevel, een hard deportatiebeleid. Die mensen-zonder-papieren hebben de pech dat ze geen grote fraudeurs zijn die via Luxemburg en andere belastingparadijzen allerhande constructies hebben opgezet om de gemeenschap op te lichten. Dan kunnen ze in het ergste geval nog steeds hun vervolging afkopen, zoals in de diamantzaak Omega Diamonds gebeurde. Terwijl N-VA-staatssecretaris voor fraudebestrijding Elke Sleurs benadrukt dat ze respectvol wil omgaan met fraudeurs, is er bij mensen-zonder-papieren van respect geen sprake. En dan hebben ze vaak nog niets fout gedaan ook. Tenzij vluchten op zoek naar een toekomst tegenwoordig een misdrijf is.
Voor de miljarden van grote bedrijven geldt een systeem van open grenzen, dat geld kan overal naartoe reizen zonder enige beperking. Voor wie geen miljarden heeft, sluit Fort Europa de grenzen en dreigt deportatie. Via Luxemburg worden al jarenlang belastingcadeaus uitgedeeld aan grote bedrijven. Allerhande constructies zorgen ervoor dat de grote bedrijven amper nog belastingen betalen, zo verhuisde Colruyt enkele miljarden naar Luxemburg om op een winst van 87 miljoen euro uiteindelijk amper 5.000 euro belastingen te betalen. De prioriteiten van dit systeem worden helemaal duidelijk als je weet dat het gerecht na de onthullingen van LuxLeaks effectief in actie is geschoten. Maar dan wel om de klokkenluider op te sporen en te vervolgen.
Dit beleid rijdt voor de allerrijksten, de grote bedrijven en de topkapitalisten. Zij krijgen een rode loper uitgerold om hun vrijheid van uitbuiting en winstmaximalisatie optimaal te kunnen benutten. En al wie daarbij in de weg loopt, wordt hard aangepakt. De slachtoffers van het asociale beleid, zowel hier als in de neokoloniale wereld, worden steeds repressiever aangepakt. Tegen dit systeem is verzet noodzakelijk. Uitbuiting en ongelijkheid zijn eigen aan het kapitalisme, de bijhorende repressie om de ongelijkheid in stand te houden en te kunnen vergroten eveneens. Regels en rechten worden aangepast naargelang het de allerrijksten uitkomt. Dit kunnen we veranderen door consequent te strijden tegen het kapitalisme en voor een socialistisch alternatief, een systeem dat vertrekt van de behoeften en noden van de overgrote meerderheid van de bevolking.
