Geen uitdoof-scenario, maar een actieplan om het generatiepact weg te staken

Offensief programma tegen de aanvallen van regering en patronaat nodig

Zowel ABVV als ACV hebben het “aangepaste” Generatiepact afgewezen. Daarmee vertolken ze het enorme ongenoegen dat leeft aan de basis. Die beseft immers dat ondanks de superwinsten van de bedrijven, dit generatiepact het eerste is in een lange reeks. De basis wou harde actie, liefst een algemene staking van langer dan 24 uur, om het generatiepact van tafel te vegen. Het zogenaaamde “actieplan” dat de vakbondsleidingen hebben opgesteld is echter een klap in het aangezicht van diegenen die staakten en betoogden op 7 en 28 oktober. Dit is geen actieplan, maar een uitdoof-scenario!

LSP-pamflet

Op alle vakbondsvergaderingen, zowel van ABVV als van ACV, waaraan LSP-militanten deelnamen, was de actiebereidheid groot. Daar waar tot stemming werd overgegaan over een nieuwe algemene staking, was een overgrote meerderheid voor. Dat werd bevestigd tijdens de “informatieronde” van 25 november. De staalreus Duferco was al voordien gedurende 2 dagen in staking gegaan. FN en een aantal andere Luikse bedrijven gingen spontaan dicht op de informatiedag. De staking “light” van het ABVV bij VW-Vorst werd door 90% van de werknemers opgevolgd. Stemmingen over staking bij Bekaert en Picanol bevestigden dit beeld.

Het is ronduit een leugen als ACV-topman Cortebeeck verklaart dat de overgrote meerderheid niet meer bereid is tot staken.

EERST ONDERHANDELEN…

Volgens Cortebeeck was de ABVV-staking van 7 oktober ook al voorbarig. “Eerst onderhandelen, dan staken” luidde zijn “strategie”. Hij had er zelfs een dure publiciteitscampagne voor over om de staking te breken.

We hebben gezien wat “onderhandelen” heeft opgeleverd. De regering heeft de kans om na 28 oktober te onderhandelen misbruikt om een verdeel-en-heerspolitiek te voeren. Er werd geprobeerd de beweging te doen landen door specifieke voorstellen aan de metaalsector waar het behoud van de bestaande CAO’s tot 2010 erop neerkomt dat een brugpensioen op 55 mogelijk blijft. Voor de chemie en de bouw hadden de toegevingen minder reële impact. De zogenaamde onderhandelingsmarge over de gelijkgestelde periodes en de lijst van zware beroepen, bleek vooral een lege doos. Er kwam nooit een concrete invulling.

In ruil voor deze beperkte toegevingen, kreeg het patronaat de zogenaamde notionele taks. Daardoor daalt de gemiddelde belastingsvoet voor ondernemingen van 34% tot 26%. Dit geschenk kwam er bovenop de voorziene lastenverlagingen en de daling van patronale bijdragen voor jonge werknemers (minister Van Velthoven gaf toe dat dit een geschenk is voor het patronaat).

De toegevingen aan de metaalsector volstaan niet. Ook die sector heeft er belang bij dat de regeling in het Generatiepact inzake herstructureringen van tafel wordt geveegd. Bovendien zullen de sectoren die vandaag minder geraakt worden, harder worden aangepakt in de komende besparingsrondes. Nu reeds wordt aangekondigd dat er een vervolg komt op het Generatiepact.

VERDEELDHEID AAN DE TOP BEANTWOORDEN MET ÉÉNHEID AAN DE BASIS

De pogingen van regering en patronaat om de beweging te verzwakken door ze te verdelen, moesten beantwoord worden met de grootst mogelijke vakbondseenheid aan de basis.Er staat immers veel op het spel. Het gaat niet meer alleen over de technische elementen in het Generatiepact, maar ook om de aanhoudende neoliberale aanvallen op de arbeiders en hun gezinnen. Bovendien staat ook de positie van de vakbonden op het spel.

… DAN INFORMEREN

Cortebeeck beweerde na de povere “onderhandelingen” dat de basis eerst moest worden geïnformeerd. Alsof de arbeiders niet tussen de lijnen kunnen lezen. Voor alle duidelijkheid: de basis weet dat dit pact slechts een eerste aanzet is. We weten ook dat zelfs brugpensioen op 58 voor patronaat en regering zo snel mogelijk uit de weg moet. Niemand zal nog voor brugpensioen kiezen als hij/zij weet dat men binnen de 6 maand elders aan de slag moet. Wie laatst aan de slag is gegaan, zal er bijgevolg als eerste uit vliegen. Welke geschenken de regering het patronaat ook geeft, met het generatiepact zal de jeugdwerkloosheid alleen maar toenemen.

ZWAKHEID ZET AAN TOT AGRESSIE

Het getreuzel van Cortebeeck is regering en patronaat niet ontgaan. Hoe meer hij de beweging afblokt hoe driester hun eisen. De afschaffing van de index staat al op hun verlanglijstje en intussen wordt afgedankt dat het een lieve lust is, nu ook bij Inbev.

HET ABVV ALLEEN?

ABVV-kopman Verboven zou wel te vinden zijn voor een algemene staking. Dat is alvast zo voor de overgrote meerderheid van de ABVV-centrales en zeker voor de basis, ook die van het ACV. Het ABVV-apparaat wijst er echter op dat ze niet zomaar in staat is de staking van 7 oktober nog eens over te doen. Zeker als het vakbondsfront alweer uiteen valt, zal de regering al haar middelen inzetten om wegblokkades deze keer onmogelijk te maken. Bovendien zullen ook de patroons naar believen gebruik maken van juridische middelen om stokken in de wielen te steken. Anderzijds geloven wij niet dat de ACV-basis deze keer met evenveel getrouwheid de afbreekstrategie van haar top zal volgen. Als we de ACV-basis mee krijgen, zijn wegblokkades niet meer nodig.

Uitdoof-scenario doorkruisen met initiatief door basis

De enige manier om het Generatiepact alsnog van tafel te vegen bestaat erin de druk aan de basis op te voeren. Het uitdoof-scenario van de top biedt hiertoe nog een aantal mogelijkheden.

We weten dat de regionale manifestaties van 2 december en de door Cortebeeck aangekondigde “originele en zichtbare jongerenbetoging” van 6 december afleidingsmanoeuvres zijn. Veel basismilitanten willen bij die acties een welgemeende “fuck you” laten horen. Toch roepen we op om massaal deel te nemen aan die acties en er luidkeels de roep naar een langdurige algemene staking vanaf 13 december te laten horen.

Het belangrijkste moment worden echter de sectorale stakingen op 8 december. Dan moeten we Cortebeeck, de regering en het patronaat van antwoord dienen door massaal te staken en druk te zetten op de vakbondsleiding om ook na het weekend door te gaan.

Regering, patronaat en Cortebeeck hopen ons te ontmoedigen. Ze willen dat we ontgoocheld de handdoek in de ring gooien. We mogen dit niet laten gebeuren. Zelfs als de regering er deze keer mee weg kopmt, dan nog staan ons de komende weken en maanden nieuwe aanvallen van het patronaat te wachten. Bouw daarom mee met LSP aan een netwerk van strijdsyndicalisten.

ABVV/FGTB en ACV/CSC: breek met de “bevoorrechte partners”

Nieuwe arbeiderspartij is nodig!

WAT ALS DE REGERING VALT?

Indien er na een regeringsval een nieuwe regering komt die dezelfde besparingen wil doorvoeren, moet geantwoord worden met nieuwe acties. Dat is de manier waarop de dokwerkers reeds jarenlang de liberalisering van de havenarbeid tegenhouden. Iedere nieuwe Europese poging tot liberalisering, stuit op hard verzet. Met als resultaat dat de geplande liberalisering er nog steeds niet is!

Tegenover de aanhoudende aanvallen is er nood aan een offensief vakbondsprogramma. In de jaren 1950 stelden de vakbonden het idee van “structuurhervormingen” voorop. Waarom wordt nu niet offensief naar buiten gekomen met eisen zoals een 32-urenweek zonder loonsverlies met bijkomende aanwervingen als antwoord op de werkloosheid, een vermogensbelasting op de grote fortuinen,…

POLITIEKE VERTEGENWOORDIGING?

De Morgen schrijft: “Deze regering heeft af te rekenen met een zeer sterke buitenparlementaire oppositie, maar die beweging ‘van de straat en de fabrieken’ krijgt geen parle-mentaire weerklank.” De regeringspartijen steunen het Gene-ratiepact, de officiële oppositiepartijen vinden dat het niet ver genoeg gaat. Allemaal verdedigen ze een neoliberaal beleid waarbij de arbeiders en hun gezinnen het slachtoffer zijn.

LSP meent dat er moet worden nagedacht over arbeiderskandidaten bij de politieke verkiezingen. Arbeiders die vanuit hun actieve betrokkenheid bij de beweging tegen het Generatiepact de eisen van deze beweging ook op het politieke terrein verdedigen.

Dit kan gekoppeld worden aan een conferentie rond het opzetten van een linkse arbeiderslijst op basis van een losse federatieve structuur die voldoende ruimte laat voor arbeiders van verschillende achtergronden (zowel ABVV/FGTB als ACV/CSC).

LSP wil die discussie populariseren en werkt daartoe met een petitie voor een nieuwe arbeiderspartij (zie: www.arbeiderspartij.be). Deze petitie is een instrument om de discussie te voeren op de werkvloer en in de syndicale beweging. Daarmee willen we richting geven aan de zoektocht naar een politiek verlengstuk die is ingezet.

INTERESSE?

Contacteer ons via info@socialisme.be. Telefoon: 02/345 61 81