Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.
Maar 181
De Tijd schreef woensdag: “Het salaris van de CEO van een gemiddeld Amerikaans beursgenoteerd bedrijf klokte in 2013 af op 10,5 miljoen dollar. Anthony Petrello van het olie- en gasbedrijf Nabors Industries was de best betaalde CEO van alle bedrijven in de brede Amerikaanse beursindex S&P500. Hij rijfde 68,3 miljoen dollar binnen. Hij kon eenmalig 60 miljoen dollar cashen, omdat Nabors zijn oude contract wenste af te kopen. Dat gaf hem recht op ’te hoge bonussen’. Petrello is niet de enige met een megasalaris, blijkt uit onderzoek van het persbureau Associated Press en het onderzoeksbureau Equilar. In 2013 ving de gemiddelde CEO van een S&P500-bedrijf 10,5 miljoen dollar. Hij zit daarmee boven de magische grens van 10 miljoen dollar. (…) De loonkloof diept uit. In 2009 verdiende een CEO ‘maar’ 181 keer meer dan zijn werknemers. Nu is dat al 257.”
Economiestudenten
Economiestudenten staan niet bekend als de meest linkse rakkers. In tijden van economische crisis is er nochtans ook onder deze studenten een zekere radicalisering of worden minstens vragen gesteld. In Cambridge kwam het tot een open brief om te protesteren tegen het feit dat de theorie die ze moeten leren zo ver van de werkelijkheid afstaat. “Wat er in de wereld gebeurt, kunnen professoren niet verklaren want in theorie bestaan zulke situaties niet”, schrijven ze. De Morgen liet een Belgische student economie uit Cambridge aan het woord: “Ik ben economie gaan studeren als reactie op de financiële crisis. Ik wilde weten wat er gebeurd was. Maar tot mijn grote frustratie en ontgoocheling ben ik niets wijzer geworden. Helemaal niets. Ik doe een master in economie in Cambridge en het voorbije jaar ben ik niet één keer het woord bank of financiële instelling tegengekomen. De realiteit heeft geen enkele relevantie in onze studies. Het draait allemaal om cijfers en wiskundige modellen.”
30% jongeren werkt deeltijds
Op donderdag 22 mei titelde De Standaard op zijn voorpagina dat één op drie werkende jongeren in de privésector deeltijds werkt. SD Worx stelde vast dat in de privésector ongeveer een derde van alle werkenden deeltijds werkt, onder jongeren (minder dan 30 jaar) is dat niet anders. Het blijkt niet om een vrijwillige keuze te gaan, het is gewoon moeilijk om een voltijdse job te vinden. Op zes jaar is het aantal jongeren met een deeltijds contract met de helft toegenomen.
De week na de verkiezingen
Net in de week na de verkiezingen blijkt dat de staatsschuld van ons land 16 miljard hoger ligt dan gedacht en dat er in Vlaanderen geen overschot op de begroting is maar een tekort dat in 2016 oploopt tot 1,3 miljard euro. De nieuwe cijfers zouden het gevolg zijn van strengere Europese regels over wat wel en wat niet in de begroting wordt opgenomen. De concrete invulling van die strengere regels met bijhorend slecht nieuws werd uiteraard niet toevallig opgespaard tot de week na de verkiezingen.
Niet erg…
Zijn er gevestigde mediastemmen in ons land die durven zeggen dat de forse overwinning van het Franse Front National van Le Pen niet erg is, maar integendeel de PS onder druk kan zetten? Jawel, die stemmen bestaan. We lazen in de beurscommentaar van De Standaard afgelopen dinsdag: “Frankrijk wordt meer dan ooit geïsoleerd als de zieke man van de eurozone, die weigert echt te hervormen. Daarom vinden de beleggers het niet erg dat het Franse Front National zo sterk is vooruitgegaan in de Europese verkiezingen. Alles wat de Franse Parti Socialiste verder onder druk zet, is voor de beleggers goed.” Of hoe speculanten en andere kapitalisten niet aarzelen om op extreemrechts beroep te doen om een harder besparingsbeleid te eisen.
Bezorgd
In de categorie ‘onbedoeld cynisme’ won deze week een artikel van de website van De Tijd. De titel van het stuk dat afgelopen woensdag verscheen, luidde als volgt: “ECB bezorgd over goklust beleggers”. Inderdaad, de Europese Centrale Bank is bezorgd dat de beleggers grotere risico’s nemen in de zoektocht naar winst. En dat bedreigt de financiële stabiliteit in de eurozone. Alle gevestigde partijen die ons zeggen dat wij moeten besparen op onze lonen en uitkeringen om de economie vooruit te stuwen, liegen ons dus iets voor. Niet onze lonen en levensstandaard vormen een bedreiging voor de economische stabiliteit, maar wel de gokzucht van de speculanten en beleggers.
De hangmatten van N-VA
Jarenlang op kosten van de gemeenschap leven, dat is volgens de N-VA-retoriek onaanvaardbaar. Behalve als het over de eigen medewerkers gaat natuurlijk. Ook die worden met gemeenschapsmiddelen betaald en ze vormen stilaan een klein leger. Voor de verkiezingen telde N-VA reeds 160 personeelsleden, parlementaire medewerkers inbegrepen. Na deze verkiezingen komen er minstens 50 bij. Misschien kunnen de 39 medewerkers van Vlaams Belang die weg moeten, solliciteren? Een goed CV zal wel volstaan om werk te vinden.
Goed CV
Frank Thevissen haalde deze week de kranten met de wijze waarop hij werk vond. Als voormalige professor kan hij uiteraard een goed CV voorleggen. En het heeft gewerkt! Het OCMW van Lanaken heeft een geknipte job gevonden. Thevissen kan aan de slag als aardbeienplukker. De man was al vijf jaar werkloos, het OCMW merkte op dat hij op ’te hoge jobs’ mikte. De VDAB merkte op dat het voorstel van een job als aardbeienplukker normaal is. “De wet bepaalt alleen dat iemand in de eerste vijf maanden na ontslag een job moet worden aangeboden die in de lijn ligt van zijn of haar beroep of studies. Ben je jonger dan dertig, is dat maar drie maanden.”
Protest tegen Monsanto
Afgelopen zaterdag was er een internationale actiedag tegen Monsanto en tegen genetische manipulatie van ons voedsel. Ook in Brussel waren er enkele honderden aanwezigen, waaronder een delegatie van LSP. De rol van multinational Monsanto werd aangeklaagd, maar het probleem zit veel dieper. Dat werd terecht vastgesteld door enkele betogers op een actie in de VS waar volgende foto van verscheen.
