Non-Profit
Op donderdag 13 oktober ging er een actie door van de witte woede in Brussel met als doelwit de hoofdzetel van Becoprivé (een commerciële werkgeversfederatie die vooral instellingen in Brussel en Waals Brabant vertegenwoordigt: Kliniek Basiliek, Medisch Centrum Europa Lambermont, Kliniek Park Leopold, Kliniek Edith Cavell, Polykliniek Bois de la Pierre en het Ziekenhuis Braine-l’Alleud – Waterloo, ook alle commerciële rusthuizen, ongeveer 12% van alle rusthuizen in Vlaanderen en bijna de helft in Brussel) Wie dacht dat na het sluiten van het federaal akkoord met de regering alles in kannen en kruiken was, moeten we teleurstellen. Immers, dit akoord moet nog in aparte CAO’s gegoten worden.
Een correspondent
Vanaf de allereerste CAO over de arbeidsduurvermindering geeft het al problemen: dat voorspelt al niet veel goeds voor de volgende CAO’s. Twee werkgeversfederaties staken stokken in de wielen: AFIS en Becoprivé. AFIS, de wergeversfederatie van de Waalse socialistische zuil verzette zich tegen het feit dat de onderhandelingen tussen vakbonden en werkgevers over de CAO over arbeidsduurvermindering het federaal akkoord met de regering nog verbeterde: o.a. er zijn nog enkele extra categoriën bijgekomen van functies die recht hebben op arbeidsduurvermindering. Uiteindelijk ging AFIS door de knieën en tekende het dinsdag de CAO.
Maar Becoprivé blijft volharden in de boosheid. En dit heeft niet enkel gevolgen voor het personeel dat onder Becoprivé valt! Omdat de CAO niet algemeen verbindend verklaard kan worden hebben de werknemers die werken in een instelling die niet aangesloten is bij een werkgeversfederatie ook geen recht op de nieuwe CAO! Reden genoeg dus om actie te voeren aan hun hoofdzetel. Een paar honderd militanten verzamelden voor de Becoprivé-villa. In tegenstelling tot de traditionele non-profit acties was er nu geen ‘groene zee met een rode staart’ maar was het ABVV overduidelijk het sterkst vertegenwoordigd, wat eigenlijk normaal is aangezien Brussel het bastion is van de BBTK-SETCa in de ziekenhuizen. Ondanks het feit dat het een federale actie was, had het LBC maar miniem gemobiliseerd. Zoals eerder vemeld, is Becoprivé vooral een Brusselse en Waalse aangelegenheid, wat misschien de minieme aanwezigheid van de LBC verklaarde. De CNE was beter vertegenwoordigd en de liberalen waren met een tiental militanten afgezakt.
De politie versperde aanvankelijk de toegang tot het terrein. Na een speech van de vakbondsleiding werd de villa bestookt met eieren. Militanten van de CNE maakten gebruik van een onbewaakt moment bij de ordediensten om door het politiecordon te breken en de rest van de betogers volgde enthousiast. De agenten waren wel nog snel genoeg om de deuren te blokkeren. Dus waren we verplicht om de villa vanuit de tuin te belegeren. We eisten dat er een vakbondsdelegatie werd ontvangen door Becoprivé. Na enige tijd werd de directeur opgetrommeld en werd hij onder begeleiding van politie met honden het huis binnengeleid.
Het resultaat van het overleg was te verwachten: Becoprivé weigert nog steeds de CAO te ondertekenen. Zij zullen zich beraden op de bestuursvergadering van 24 oktober. Het is onnodig te zeggen dat deze koppige houding een regelrechte provocatie is. Een stakingsaanzegging wordt dan ook ingediend voor 25 oktober. Dan zal er overgegaan worden tot een ‘harde staking’ in de Becoprivé-ziekenhuizen indien zij dan nog niet tot andere inzichten zijn gekomen. Onze collega’s van deze ziekenhuizen zullen alvast kunnen rekenen op de actieve solidariteit van de militanten van de Brusselse ziekenhuizen die wel de CAO ondertekend hebben. Wordt vervolgd!
