Dit weekend houden de Vlaamse liberalen een congres over het economisch programma van de partij. Op dit congres wordt gekozen voor een harde neo-liberale opstelling die het asociaal karakter van de VLD eens te meer benadrukt. Het hoeft geen verwondering te wekken dat de extremistische liberaal Boudewijn Bouckaert enthousiast was over de inhoud van de teksten…
Alles privatiseren
De VLD is voorstander van een verscherpt privatiseringsbeleid waarbij zowat alles moet worden uitbesteed aan ondernemingen voor wie enkel de winst telt en niet de dienstverlening. Zo stelt de partij voor om voor de ouderenzorg en de kinderopvang "meer ruimte te geven aan privatie initiatieven". Blijkbaar mogen die sociale diensten niet zozeer op de dienstverlening gericht zijn, maar wel op de winst. Ook voor de infrastructuur is de partij een groot voorstander van publiek-private samenwerking, de term die thans steevast gebruikt wordt als men bedoelt dat iets uitverkocht wordt aan de privé. De VLD wil een dergelijke samenwerking voor de infrastructuur: wegen, spoorwegen, lucht- en zeehavens, maar ook breedband en andere communicatietechnologieën.
Als kers op de taart verklaart de VLD zich plots voorstander van het kiwi-model! Inderdaad, de kiwi’s hebben er enkele fans bijgekregen. Het congresdocument stelt: "Tevens wil VLD-Vivant het kiwi-model toepassen op de overheidstaken: via een openbare aanbesteding zal worden nagegaan of overheidstaken niet beter en goedkoper door de markt kunnen worden verricht." Zo wordt het kiwimodel aangewend om een algemene privatiseringsmaatregel (het gaat immers over "de overheidstaken") naar voor te brengen.
Aanvallen op onderwijs, pensioenen, werkloosheidsuitkeringen,…
Als er nog sociale verworvenheden zijn, dan staat de VLD vooraan om die eens aan te pakken. De werkloosheidsuitkering moet in de tijd beperkt worden, de pensioenleeftijd omhoog en het onderwijs moet meer gericht zijn op "topstudenten". Collectief overleg in de sectoren en de bedrijven moet worden afgebouwd.
Om de economie aan te zwengelen, wil de VLD gebruik maken van de "kansen" die de globalisering biedt. daartoe stelt de partij voor om met de "overheid en industrie" jaarlijks 3.000 beurzen ter beschikking te stellen van topstudenten die in het buitenland willen studeren. "Ook moeten jaarlijks 3000 buitenlandse topstudenten naar België worden uitgenodigd voor bijkomende opleiding. Deze uitwisseling moet het ondernemerschap en de internationale uitstraling van ons land verder bevorderen." Wie in de tekst van het VLD-congres iets zoekt over de overgrote meerderheid van de studenten, die niet behoren tot de laag van topstudenten, kan lang zoeken. Hun positie doet er blijkbaar niet toe.
Om de verhoging van de pensioenleeftijd goed te praten, spreekt de VLD over het "geven van een kans" aan 65-jarigen die actief willen blijven. De partij wil af van de vaste pensioenleeftijd. Voor werklozen ziet het er ook niet goed uit indien de VLD haar zin krijgt. "De duur van de werkloosheidsuitkering moet in verhouding staan tot de periode waarin men bijdragen heeft betaald. De hoogte van de uitkering staat in verhouding met de hoogte van de bijdragen. Wie langer werkt, heeft langer recht op een werkloosheidsvergoeding. Het recht op een werkloosheidsuitkering wordt zo principieel in de tijd beperkt, behalve voor zij die aantonen dat ze voldoende inspanningen leveren om opnieuw aan de slag te gaan. Wie geen werkloosheidsuitkering meer krijgt, valt terug op het leefloon." De partij komt dus op voor een beperking van de werkloosheidsuitkering en stapt mee in de retoriek dat uiteindelijk de werklozen zelf verantwoordelijk zijn voor de werkloosheid.
Een opvallend standpunt van de VLD is dat het af wil van het collectief overleg in de sectoren en bedrijven, de VLD kiest voor "een individuele in plaats van een collectieve aanpak". Dat getuigt van een enorme arrogantie, sinds wanneer meent de VLD zich te moeten mengen in de wijze waarop de vakbonden onderhandelingen voeren met het patronaat? Het sociaal overleg op sectorniveau is een manier om eenheid te verkrijgen tussen de werknemers van verschillende bedrijven, ook die bedrijven waar er geen vakbondswerking is. Dat is een sociale verworvenheid die afgedwongen is door de vakbonden en die moet verdedigd worden.
De reden waarom de VLD af wil van sociaal overleg in de sectoren en bedrijven is evident. "Werkgever en werkgever moeten op individuele basis kunnen afspreken hoeveel overuren de werknemer uit vrije wil wenst te presteren. De flexibiliteit die vandaag bestaat in collectieve regelingen wordt geïndividualiseerd." Met andere woorden: individuele afspraken om de werknemers meer uren te laten kloppen en de flexibiliteit verder op te drijven.
Neo-liberalen: dikke asocialen!
De richting van het VLD-congres geeft aan dat de partij staat voor een verscherping van het neo-liberaal beleid. De aanvallen die nu reeds doorgevoerd worden, gaan blijkbaar niet ver genoeg voor de partij. Daarom wil het nu de aanval inzetten op de openbare diensten, de sociale zekerheid, de werklozen en bovendien de arbeidsvoorwaarden verder ondermijnen. Dit VLD-congres bevestigt eens te meer dat neo-liberalen staan voor een asociaal beleid.
