De patronale extremist Karel Van Eetvelt doet het weer. In een interview met de Nederlandse krant Financieel Dagblad haalt hij uit naar de PS die ‘iedere hervorming van de arbeidsmarkt, sociale zekerheid en belastingen’ zou blokkeren. Volgens Van Eetvelt stellen veel Vlaamse ondernemers nu hun hoop op de N-VA van Bart De Wever omdat ze denken dat N-VA in tegenstelling tot de andere partijen geen compromissen wil sluiten met de PS. Sociale onrust en armoede nemen de werkgevers er desnoods graag bij. Als de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking maar fundamenteel naar beneden gaat.
Met zijn nationalistische praat zit Van Eetvelt alvast op een zelfde lijn als zijn vrienden bij N-VA. Dat verschillende voorgangers aan de top van Unizo uiteindelijk een politieke loopbaan bij CD&V begonnen, betekent niet dat CD&V de enige partner is voor de kleine ondernemers. Met De Wever valt voor hen even goed te praten als met Kris Peeters. Beiden verdedigen dan ook de belangen van de werkgevers. Maar er is wel discussie over hoe agressief dat dient te gebeuren. Voor Van Eetvelt kan het niet agressief genoeg.
De uitspraken van Van Eetvelt zijn opvallend omdat er een stevige frustratie uit blijkt en een roep naar drastische maatregelen, ook al worden die niet gedetailleerd omschreven. Misschien moet Van Eetvelt dat wel eens doen. Hij mag eens uitleggen hoe hij exact onze levensstandaard wil kelderen. Volgens de voorman van Unizo zijn onze lonen te hoog, uitkeringen moeten eveneens naar beneden of zelfs verdwijnen, pensioen is wellicht iets voor 80-plussers die eerst zelf voor hun pensioen gespaard hebben, het werkritme moet drastisch omhoog, openbare diensten kunnen best verdwijnen,… Welke ‘verandering’ wil Van Eetvelt juist? Dat we allemaal met Oost-Europese Chinese lonen en arbeidsvoorwaarden leven? Is dat de concurrentiepositie die Unizo voor ogen heeft?
Van Eetvelt: “De socialisten in het Franstalige deel van België blokkeren elke fundamentele hervorming van de arbeidsmarkt, de sociale zekerheid en de belastingen, waardoor het lastig is om te ondernemen en de concurrentie wordt uitgehold.” Hij wijst ook op de hoge loonkosten in België, ook al moet hij erkennen dat de Belgische arbeiders productiever zijn. Dat wijst hij evenwel toe aan… de hoge loonkosten. “Onze bedrijven hebben als reactie hierop [de hoge loonkosten] veel geïnvesteerd in machines, waardoor wij productiever zijn, maar dat voordeel raken we snel kwijt.”
Dat de grote bedrijven in ons land recordwinsten boeken, België stilaan op de lijst van belastingparadijzen voor superrijken staat en de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking er op achteruit gaat, is Van Eetvelt blijkbaar ontgaan. Het moet allemaal veel sneller en drastischer. De regering doet dan wel ‘goede’ zaken als “een aanpassing van de index en bevriezing van de lonen”, maar dat “is veel te weinig”.
Eerder haalde een topman uit naar het ‘marxistische’ beleid van de regering. De betrokkene, Luc Bertrand van Ackermans & van Haaren, stelde achteraf dat deze uitspraak slechts bedoeld was om het debat in ‘evenwicht’ te brengen. Hij voegde eraan toe dat de begroting heel goed was. En ongetwijfeld vond hij het evenmin een probleem dat Di Rupo mee onderhandelde met de Vietnamese autoriteiten om een contract voor Ackermans & van Haaren binnen te slepen. Naar aanleiding van dat contract verklaarde Di Rupo: “U ziet het, sommigen zeggen dat ik marxist ben: dat is voor de goede zaak en om de ondernemingen te steunen, in dit geval Ackermans & van Haaren.” De media berichtten nog dat de werkgevers in de zaal waar Di Rupo deze opmerking maakte, moesten lachen en de premier op een applaus trakteerden. Het cynisme zit diep ingebakken in alle kringen van het establishment.
De PS verdedigt een beleid van aanvallen op de sociale zekerheid en de levensstandaard van de werkenden. De partij heeft maatregelen als de notionele intrestaftrek mee goedgekeurd. Maar een aantal werkgevers is ongeduldig en wil veel sneller snijden in onze levensstandaard. Het ritme van de neoliberale aanvallen is een voorwerp van debat in het establishment. Het is op dat vlak dat er verschillen zijn tussen N-VA en PS, waarbij Unizo duidelijk kant kiest in het debat. De afbraak van alle sociale rechten kan niet snel genoeg gaan.
Van Eetvelt stelt dat werkgevers bijzonder ver willen gaan en verwijst zelfs naar Spanje als voorbeeld. “Denk aan Spanje. Daar valt een bank om, met catastrofale gevolgen voor de staatsfinanciën. Dan verandert er iets; dat moet wel. Dat zou hier ook kunnen gebeuren, bijvoorbeeld met Dexia. Ik heb vorige week ondernemers voor het eerst horen zeggen: laat ons ook zo’n schok organiseren. Dat is redelijk dramatisch. Ik zei: jongens, dat zijn scenario’s die je niet moet nastreven. Je creëert armoede en sociale onrust en dat is voor een ondernemer ook geen leuke omgeving. Maar zij zeiden dat er echt iets moet veranderen, anders is het niet meer de moeite waard om te ondernemen. Ze zien niet meer genoeg potentieel om in Vlaanderen te kunnen groeien.” Ter info: meer dan de helft van de Spaanse jongeren zit zonder werk en zonder toekomst. De werkgevers die volgens de dominante retoriek ‘welvaart creëren’ zijn blijkbaar uit op het organiseren van miserie voor de meerderheid van de bevolking.
Met een neoliberale schok gaat onze levensstandaard regelrecht de dieperik in. En dat op een ogenblik dat al 15% van de bevolking in armoede leeft. Het Duitse model dat door werkgevers en N-VA zo wordt geprezen, heeft ertoe geleid dat intussen een kwart van de werkenden minder dan 10 euro per uur heeft en meer dan 10% van de werkenden het moet stellen met minder dan 400 euro per maand. Dat De Wever, Van Eetvelt en hun meelopers in diverse media die boodschap maar eens wat concreter brengen. Benieuwd hoeveel steun hen dat zal opleveren.
Meteen maakt Van Eetvelt duidelijk wat de rol van de N-VA is vanuit het standpunt van een deel van het patronaat. Zij zien de partij als neoliberale stormram. De ‘krachtige verandering’ waar De Wever voor staat is een stevige verslechtering van onze levenstandaard om de krachtige winsten van de werkgevers op peil te houden.
