Al jaren klaagt het personeel van de volledige zorgsector over de werkomstandigheden. Met onderbezetting, lage lonen, stijgende werkdruk, steeds meer autoritair management … zijn de problemen in de sector bijzonder groot. Dit is een sector die weet dat het besparingsbeleid dramatische gevolgen heeft voor de kwaliteit van de zorg. Bij het begin van de regering-Michel kwamen nogmaals verregaande besparingen op de reeds zwaar getroffen zorgsector. Tegenover de talrijke werkonderbrekingen, stakingen en betogingen bleef het establishment minachtend onverschillig.
door Karim, delegee ACOD-Brugmann en lid van ‘De Zorg in Actie’, uit het maandblad ‘De Linkse Socialist’. Neem een abonnement op onze krant!
Zorgpersoneel is uitgeput
De Covid-19 pandemie legt de nalatigheid van de overheden in de zorgsector bloot. De besparingen van de afgelopen jaren en het feit dat niet geluisterd werd naar de bekommernissen in de sector, maakten de gevolgen van de pandemie erger.
Het zorgpersoneel zet zich enorm in. Er was een nooit eerder geziene toestroom. Het uitgeputte en onderbezette zorgpersoneel moest bijzonder ernstige en complexe situaties beheren. De woonzorgcentra werden grotendeels aan hun lot overgelaten zonder apparatuur, opleiding en wekenlang zonder tests. Dit heeft geleid tot doden onder de bewoners en het personeel.
Technisch gezien was het mogelijk om iedereen in de beste omstandigheden te verzorgen. Maar dan hadden de overheden moeten luisteren naar de eisen die het zorgpersoneel al jaren verdedigt. Dat gebeurde niet en vervolgens moest datzelfde personeel opdraaien voor de gevolgen van een totaal gebrek aan voorbereiding door de overheden.
Regering moet terugkomen op aanval op zorgpersoneel
Alsof de regering het nodig vond om nog wat extra zout in de wonde te strooien, kwam minister De Block met twee Koninklijke Besluiten in het kader van de volmachten. Het eerste ging over de opeising van verplegend personeel, het tweede over het delegeren van bepaalde verpleeghandelingen aan personeel dat daar niet voor opgeleid is. Het doel was om het personeelstekort op te vangen als voorbereiding op een tweede besmettingsgolf. Deze voorbereiding gebeurde door de arm van het zorgpersoneel om te wringen. Na weken van buitengewone inzet, werd dit terecht als een belediging en een vernedering ervaren.
De opvallende actie van het personeel van het Sint-Pietersziekenhuis in Brussel bij een bezoek van premier Wilmès, in combinatie met stakingsaanzeggingen, maakte dat de regering moest terugkrabbelen. De toepassing van de twee KB’s is opgeschort. Dat is een eerste overwinning, maar de strijd stopt daar niet bij. Wie dacht dat het ongenoegen bij het personeel beperkt was tot die KB’s vergist zich.
Het verzet opbouwen
Voor alle werkenden in de eerste lijn en al wie al jaren getroffen wordt door het asociale beleid, is het van cruciaal belang om vertrouwen in onze collectieve kracht te winnen. Het is mogelijk om overwinningen te boeken.
De strijd voor meer publieke middelen voor gezondheidszorg en voor de sociale zekerheid, is bijzonder belangrijk. We moeten in actie gaan om op dit terrein overwinningen af te dwingen. Daartoe moeten we ons zo breed mogelijk mobiliseren, om talrijk te betogen en waar mogelijk stakingen te organiseren. Gezondheid belangt ons allen aan, zowel het personeel in de sector als de bevolking in het algemeen.
Laten we bouwen aan een sterke beweging die opkomt voor meer middelen voor de zorg, betere arbeidsvoorwaarden en degelijke gezondheidszorg voor iedereen! We kunnen overwinningen bekomen als we ons organiseren. Mobiliseer mee naar de grote zorgbetoging van de actiegroep ‘De Zorg in Actie’ (La Santé en Lutte). Als het dan mogelijk en verantwoord is om te betogen, zien we elkaar op 13 september in Brussel!
