Rijkeluiszoontje met aversie tegen mensen die voor hun levensstandaard en pensioenrechten opkomen, staat voor hard neoliberaal besparingsbeleid.
De afgelopen dagen maakte het Vlaams Belang bekend dat de “eindbaas” – mooi Vlaams voor Führer – van het neofascistische groepje Hitler-vereerders Schild & Vrienden opkomt op de Vlaams Brabantse Kamerlijst van de partij. Tijdens de laatste gemeenteraadsverkiezingen noemde Filip Dewinter het Vlaams Belang het “syndicaat” van de “eigen bevolking”. Dat was een verwijzing naar de gewone loontrekkenden die op de partij stemmen.
Door Peter (Leuven)
Een deel van de bevolking wordt na jaren van inleveringen, dalende koopkracht, besparingen allerhande,… aangetrokken door de slogans tegen vluchtelingen, mensen met een andere afkomst of religie,… van het Vlaams Belang, of zelfs nog steeds de N-VA. Hoewel deze laatste zelf mee de pensioenleeftijd verhoogde naar 67 jaar, een indexsprong doorvoerde en knipte in onze diensten. Maar welke belangen vertegenwoordigt Dries Van Langenhove met zijn elitaire club van studenten, Schild&Vrienden?
Stakers lastig vallen en vakbondsvlaggen verbranden: het anti-syndicaat Schild & Vrienden
Het Vlaams Belang probeert een onmogelijke spreidstand uit te voeren. Ze denken de belangen van de rijkste 1%, van de Vlaamse en andere bazen, te kunnen verzoenen met de belangen van de werkenden. Het VB bracht de laatste jaren soms zelfs een sociaal geluid, bv. rond de eis voor een hoger minimumpensioen of nog door steun uit te spreken aan de beweging van gele hesjes. Op die manier probeert het zich te onderscheiden van de neoliberale en asociale N-VA. Klein probleem: met Van Langenhove en co haalt het VB een rijkeluiszoon en zijn elitaire club van neoliberale vrienden binnen. Het sociale gelaat van het VB is praat voor de vaak: ze hebben geen alternatief op de besparingen en de groeiende armoede van het kapitalisme.
Van Langenhove maakte naam met stunts waarbij o.a. stakende vakbondsleden in Gent werden lastig gevallen. Hij plakte hen als de elitaire stakingsbreker die hij is – met een camera in zijn kielzog – stickers op de rug van Schild & Vrienden. Dat getrol met een handvol volgelingen werd vervolgens op internet gesmeten. Schild & Vrienden viel ook een ABVV-lokaal binnen in Gent, waarbij een vakbondsvlag werd gestolen. De vlag werd nadien in een IS-achtig filmpje – met gemaskerde S&V’ers – ritueel verbrand. Deze antisyndicale en asociale anti-arbeidersclub haalt het Vlaams Belang nu met vlag en wimpel binnen. Zeg me wie je vrienden zijn en ik zal zeggen wie je bent!
Het KVHV waaruit Schild & Vrienden voortkomt, was altijd een groep van bevoorrechte studenten. Ze staken hun misprijzen voor gewone werkenden nooit onder stoelen of banken. In 2014 was Antwerps KVHV-leider Wouter Jambon voorstander van het hogere inschrijvingsgeld in het hoger onderwijs: “we moeten van de idee af dat hogere studies vanzelfsprekend zijn” (Knack, 28/7/14). Volgens het KVHV – waar Van Langenhove als tiener bij aansloot – draagt duurder onderwijs noodzakelijk bij tot “elitevorming.”
De woede van veel werkenden is terecht. Maar we zullen als werkende klasse naar boven moeten trappen – naar de rijken die onze koopkracht en rechten afbreken en ons via hun mediagroepen proberen te verdelen – willen we stappen vooruit zetten.
Orban als voorbeeld: 6-daagse werkweek weer ingevoerd
Van Langenhove en extreemrechts beschouwen de Hongaarse premier Orban als hun grote voorbeeld. Schild & Vrienden vond het “een grote eer” om de Hongaarse regering te ontmoeten. Orban wordt vandaag geconfronteerd met massale protesten van werkenden en jongeren op straat. Hij ving stemmen met slogans tegen vluchtelingen, maar nu komt zijn echte agenda boven. Orban drukt in Hongarije de terugkeer naar de 6-daagse werkweek door! Hartelijk dank, zeggen de patroons. Orban leidde een deel van de werkenden om de tuin wat de echte oorzaak van de sociale miserie aangaat. Die ligt bij de rijkste 1% en het kapitaal: ze persen ons uit en stelen rijkdommen uit de arme landen. Hun politici voeren oorlogen die mensen op de vlucht jagen.
We moeten het kapitaal laten betalen voor de miserie die het veroorzaakt. Belast de multinationals om vluchtelingen op te vangen en de sociale zekerheid te herfinancieren. Schrap de miljardencadeaus aan lastenverlagingen. Leg beslag op een deel van het slapend kapitaal – bv. 50% – in de belastingparadijzen. Gebruik dit om onze lonen te verhogen en om de economie democratisch te gaan plannen volgens onze behoeften.
We moeten samen vechten voor een andere maatschappij waarin niemand moet vluchten, in lage lonen wordt gedwongen of een laag pensioen ontvangt. Dit kan enkel als de immense rijkdommen die nu liggen te slapen in de belastingparadijzen en de controle over de economie zelf in handen komen van de werkende klasse. Een democratisch geplande economie, echt democratisch socialisme, is nodig om een verdere en diepe crisis van het kapitalisme af te wenden. Enkel op deze manier kunnen we de groei van een gewelddadige, fascistische beweging de pas afsnijden.
Vlaams Belang: van “staken schaadt, werken baat” naar sociale hypocrisie
Het Vlaams Belang is een hypocriete antisyndicale partij. Het pleitte destijds als enige voor rechtspersoonlijkheid voor de vakbonden. Op die manier zouden de bazen ons gewoon failliet kunnen procederen als we actie voeren. In de jaren ’80 en ’90 wou het Belang ons nog laten werken zoals “werkmieren” in Japan. In 2005 pakte het VB nog uit met een bijzonder hard neoliberaal economisch programma.
Van zo’n partij van Orban-aanhangers zouden we de sociale slogans moeten geloven vandaag?
Een linkse massapartij, gericht tegen het winstsysteem, is nodig
De gele hesjes tonen het. Als de vakbondsleiders niet uit een radicaler vaatje tappen, zal de beweging hen voorbijschieten. We hebben vakbonden nodig die bij elke stap de basis democratisch raadplegen en mee laten beslissen. Strijd genoeg de afgelopen jaren. Maar geen eengemaakte beweging helaas om de regering te doen vallen. En in één moeite voor een regering van de werkenden te mobiliseren, gekozen vanuit de beweging, die de rijkdommen kan opeisen voor de werkende klasse zelf.
De linkse PVDA kende gelukkig een doorbraak in de verkiezingen. Ze zou de voortrekker kunnen zijn van brede meetings die alle verzet tegen de sociale afbraak bundelen. Van duizenden vakbondsleden, wijk- en klimaatactivisten, jongeren, andere antineoliberale stromingen, … Daarvoor hebben we een open discussie nodig over de weg vooruit en de eisen, het programma, … voor zo’n breed sociaal front.
Het creëren van zo’n breed debat is geen verzwakking maar een versterking van de beweging. Net zoals in de syndicale strijd de oproep voor personeelsvergaderingen tijdens de stakingsbeweging van 2014, waar ze plaatsvonden, een glimps toonde van wat mogelijk is. Op dezelfde manier roepen we vandaag op voor democratische comités in de scholen om een massale klimaatbeweging onder jongeren op te bouwen.
Zo’n brede meetings zouden het begin kunnen vormen van een actieve campagne in de wijken, bedrijven en scholen voor een massale betoging voor de verkiezingen in mei. Om zo de sociale thema’s van werk, degelijke lonen en pensioenen, tegen racisme en verdeeldheid, voor het redden van het milieu, voor een toekomst voor jongeren,… bovenaan de agenda te plaatsen. Volgens LSP en Actief Linkse Studenten en Scholieren is dit enkel mogelijk als we de enorme rijkdommen via een socialistische planning investeren in een sociale, zinvolle en milieuvriendelijke toekomst voor allen.
