N-VA werpt zich graag op als een partij die liberaler is dan alle andere liberalen. Het vrije ondernemerschap is heilig en het ontslagrecht kan niet soepel genoeg zijn. Tot zo’n ondernemer beslist om een politieke medestander van de N-VA af te danken. Dan is het kot te klein en bemoeit zelfs de Vlaamse minister-president Bourgeois er zich mee en dreigt de voorzitter himself ermee om met het bedrijf te breken.
Over het ontslag van Karl Drabbe bij uitgeverij Pelckmans vloeit heel wat inkt. Het gerucht dat de man werd afgedankt wegens zijn Vlaams-nationalistische positie werd in Vlaams-nationalistische kringen uitvergroot om er een heus schandaal van te maken. Geert Bourgeois stelde over het ontslag: “De effectieve redenen, daar heb ik geen inkijk in, maar het lijkt er steeds meer op dat het ontslag het gevolg is van zijn politiek-ideologische overtuiging. Als dat zo is dan is dat een schandvlek voor Pelckmans. De uitgeverij zou een toonbeeld moeten zijn van verlichting, van ruimdenkendheid.” Eerder verklaarde N-VA over zijn economisch standpunt dat het de “ondernemende Vlaming zuurstof” wil geven waarbij “de overheid niet alles moet regelen.”(1) Niet alles, maar blijkbaar wel het ontslagrecht inzake partijmilitanten. En het verlichte karakter van uitgevers van boeken uiteraard.
Op 5 juni stelden enkele N-VA-kopstukken hun plannen voor de Belgische arbeidsmarkt voor.(2) Daarin is het stimuleren van arbeidsmobiliteit een centraal punt: “Landen met een hoge arbeidsmobiliteit hebben ook een hogere werkzaamheidsgraad. Daarom moeten werknemers vaker, makkelijker en sneller van job kunnen veranderen. Positieve effecten voor werknemers zijn onder meer: een bredere inzetbaarheid (polyvalentie), een groter palet aan competenties, kennis van meerdere jobs, vertrouwdheid met diverse bedrijfsculturen. Daarbij hoort wel voldoende loopbaanbescherming: geen job voor het leven, maar werk voor het leven.”
Werknemers moeten vaker, makkelijker en sneller van job veranderen voor N-VA, maar dit geldt niet voor Karl Drabbe. Die ziet op deze manier zijn ‘bredere inzetbaarheid’, ‘groter palet aan competenties’, ‘kennis van meerdere jobs’ en ‘vertrouwdheid met diverse bedrijfsculturen’ door de neus geboord worden. Van je vrienden moet je het hebben!
Over het ontslag zelf van Drabbe zullen we het hier niet hebben, wij zijn niet thuis in dat wereldje van commerciële uitgeverijen. Maar we hopen dat de wettelijke bescherming bij ontslag – een bescherming afgedwongen door de arbeidersbeweging en betwist door de diverse liberale vrienden van het patronaat – wordt nageleefd. Werknemers mogen geen wegwerpproducten zijn die eens uitgeperst bij het grof vuil worden gezet zonder enige vergoeding of bescherming. Zal N-VA na dit incident inzetten op jobzekerheid en bescherming van werknemers? Of zagen we de afgelopen dagen een eenmalig geval van steun aan een ontslagen werknemer en gaat de partij hierna terug over tot de neoliberale orde van pleidooien voor meer flexibele ‘arbeidsmobiliteit’? De vraag stellen, is ze beantwoorden.
Noten
(1) Zie: https://www.n-va.be/standpunten/economie-werk-en-ondernemen
