Zondag vindt ‘De Grote Parade’ van Hart boven Hard plaats. LSP roept op om deel te nemen aan deze belangrijke betoging die duidelijk kan maken dat het verzet tegen het asociale beleid springlevend is en waar tegelijk de discussie over alternatieven kan gevoerd worden. Afspraak komende zondag vanaf 13u, vertrek van de parade om 14u aan het Noordstation in Brussel.
Eerder publiceerden we een interview met David Murgia, de woordvoerder van Tout Autre Chose (Franstalige tegenhanger van Hart boven Hard). Hieronder een kopie daarvan.
Tout Autre Chose, de Franstalige tegenhanger van Hart boven Hard
Op 11 december werd de Franstalige tegenhanger van Hart boven Hard voorgesteld. Onder de naam Tout Autre Chose werden de eerste acties gehouden tijdens de nationale algemene staking van 15 december. Er werd ook geprotesteerd tegen de uitsluiting van werklozen met een zogenaamde inschakelingsuitkering, een asociale maatregel die nog van de regering-Di Rupo komt en op 1 januari in werking trad. Deze actie werd samen gehouden met Acteurs des Temps Présents, Hart boven Hard en het netwerk Stop Artikel 63§2. We spraken over Tout Autre Chose met David Murgia, een van de woordvoerders van de beweging.
Van waar komt Tout Autre Chose?
“In Vlaanderen werd de beweging Hart boven Hard opgezet als reactie op onder meer de besparingen in de culturele sector. Het ging om maatregelen van de Vlaamse regering die erg hard aankwamen. Hart boven Hard oversteeg al snel het strikt culturele kader om een kritiek te brengen op het volledige besparingsbeleid, ook dat van de federale regering. Op de nationale betoging van 6 november was Hart boven Hard erg zichtbaar aanwezig. Er werden hierna nog acties opgezet die de stakingen en het verzet tegen het besparingsbeleid versterkten en tegelijk het democratisch debat aanzwengelen.
“Tout Autre Chose volgt de oproep van Hart boven Hard, beide initiatieven werken samen. Op elke bijeenkomst van Hart boven Hard zijn er vertegenwoordigers van Tout Autre Chose en vice versa. In Brussel is er een gezamenlijke werkgroep opgezet die een eerste vergadering hield op 18 januari. Het gaat om een nationale beweging tegen de maatregelen van de federale regering. Er wordt een grote actie voorzien op 29 maart in Brussel.”
Wat wordt met het initiatief beoogd?
“Het klopt dat er langs Franstalige kant al een erg diverse dynamiek tegen het besparingsbeleid is. Zo is er de alliantie D19-20 [aanvankelijk opgezet voor het protest tegen het Europees besparingsverdrag en het Transatlantisch vrijhandelsverdrag, noot van de redactie], Acteurs des Temps Présents [gesteund door onder meer de metaalcentrale van het ABVV in Brussel en Wallonië, noot van de redactie], … Tout Autre Chose wil de standpunten en acties van die bewegingen eveneens naar voor brengen en ervoor zorgen dat diegenen die tegen de heersende ideologie ingaan meer gehoor krijgen.
“Een van de eerste doelstellingen is het bieden van een antwoord op het heersende discours dat stelt dat er geen alternatief is, dat we langer moeten werken omdat we langer leven, … We willen wijzen op de ideeën die daarachter zitten en oproepen tot discussie over alternatieven, waarbij we onder alle lagen van de bevolking het debat willen aanwakkeren.
“Er zijn een aantal belangrijke discussies nodig, onder meer over fiscaliteit. België staat immers bekend als belastingparadijs voor het kapitaal en een fiscale hel voor werkenden. Maar het blijft daar niet bij. We willen ook de wijze waarop de democratie vandaag werkt in vraag stellen, waarbij we grotere nadruk willen leggen op collectief uitgewerkte democratische beslissingen in plaats van unilaterale beslissingen van de machtigen. We willen het debat over een rechtvaardige verdeling van rijkdom voeren, waarbij het solidaire welzijn niet ten koste mag gaan van wie elders woont of van toekomstige generaties. We mogen niet toelaten dat een handvol mensen zich de voordelen van collectieve inspanningen toe-eigenen.”
Hoe werd dit initiatief onthaald?
“We kregen snel toegang tot de media, ook de buitenlandse, en het initiatief werd ruim verspreid via sociale media. Het geeft aan dat onze vaststellingen breed gedragen worden. Er waren al gauw een duizendtal volgers voor de facebookgroep en duizenden mensen tekenden de online oproep. Dat is belangrijk. Ons aantal geeft ook legitimiteit aan onze standpunten.
“De eerste actie van Tout Autre Chose vond plaats tijdens de nationale algemene staking. Er werd een fietstocht langs stakersposten georganiseerd in Brussel, net zoals Hart boven Hard dit onder meer in Gent en Antwerpen deed. Op de avond van de staking was er in Luik een informatievergadering.
“De uitdaging is nu om ervoor te zorgen dat mensen het initiatief opnemen waardoor het vorm krijgt. Zo willen we bijdragen aan de golf van verzet waarop al wie tegen het besparingsbeleid wil ingaan kan bouwen.”
De oproep van Tout Autre Chose
De basistekst van Tout Autre Chose gaat terecht in tegen “de politiek van de sterken die de zwakken verpletteren. Dit beleid is onrechtvaardig, werkt niet en brengt ons tot een gewelddadige samenleving (…) Het besparingsbeleid faalt stelselmatig om de eigen zogenaamde doelstellingen te bereiken. De Europese landen waar dit recept opgelegd wordt, kennen een grotere armoede, ongelijkheid en ook geweld. We willen geen samenleving die bang is van de andere, bang voor zichzelf en bang voor de toekomst. We zeggen stop aan deze stap achteruit.” Er wordt verder gegaan: “We denken dat het niet volstaat om in verzet te gaan, verworvenheden te verdedigen, een uitgeblust maatschappijmodel te behouden. We moeten opkomen voor iets totaal anders.” LSP kan zich daar enkel maar in vinden.
We kunnen ons vinden in de stelling dat er “geen begrotingsprobleem is, maar slechts een fiscaal probleem.” We erkennen natuurlijk dat er een fiscaliteit met twee snelheden bestaat in België. Maar we gaan een stap verder: de huidige crisis zit ingebakken in het functioneren van het kapitalisme zelf. We moeten gedurfde voorstellen bespreken die ons toelaten om te breken met de dictatuur van de markten.
Het klopt dat “de ideeën van solidariteit, consensus en sociaal overleg in vraag gesteld worden.” We zijn het daarmee eens en grijpen deze kans aan om een balans op te maken van het overleg tussen de zogenaamde sociale partners (met name vakbonden en werkgevers). In de jaren voor het begin van de crisis en de komst van de regeringen onder leiding van Di Rupo en Michel was er ook sprake van sociale achteruitgang. We konden allemaal vaststellen dat het niet mogelijk is om een ‘consensus’ te vinden tussen twee werelden met zulke verschillende belangen als die van de arbeid en die van het kapitaal.
Tout Autre Chose roept op om “samen te bouwen aan een totaal andere samenleving die de weg van de solidariteit terugvindt.” We willen de uitdaging aangaan en in het debat tussenkomen met een pleidooi voor een strijdbaar syndicalisme en een strijd tegen het besparingsbeleid die gekoppeld wordt aan de strijd voor een antikapitalistische alternatief op basis van democratische controle en beheer van de economie, een socialistische samenleving.
