Nadat de rechtse reactionairen van KVHV uithaalden naar wie opkomt voor zijn of haar levensstandaard en dus in staking ging tegen het asociale beleid, vonden ze nog plaats voor wat afkeer tegen migranten. Walen, vrouwen, holebi’s, migranten, vakbondsleden, werklozen, studenten die geen hoger inschrijvingsgeld willen betalen, … De ‘zwarte’ lijst van vijanden van de zelfverklaarde ‘Vlaamse elite’ wordt steeds langer.
De Duitse beweging ‘Pegida’ die duizenden mensen mobiliseerde tegen de ‘islamisering’, dient uiteraard als voorbeeld voor extreemrechts in ons land. Het Vlaams Belang was er als eerste bij om dit te ondersteunen, maar de partij kreeg al gauw navolging. Ook het KVHV, de kweekvijver van de N-VA, beroept zich op Pegida. En er circuleert zelfs al een ‘Vlaamse Pegida’ op Facebook. Als extreemrechts in ons land zich op Duitse voorbeelden beroept, is waakzaamheid geboden.
Het KVHV stapt met haar steun aan de Pegida-beweging in het verhaal van de ‘islamisering’ van het ‘avondland’. Pogingen om het protest af te doen als het werk van de ‘gewone man’ komen nogal vreemd over van een studentenclub die zichzelf uitdrukkelijk als elitair voordoet. Moest het KVHV enige bekommernis hebben voor wat de gewone man in ons land wil, dan zouden ze zich niet ledig houden met het aanvallen van stakersposten zoals ze dit deden aan het station Gent St Pieters.
Ook is het vreemd dat wordt geprobeerd om de ‘patriottische Europeanen tegen de islamisering van het avondland’ af te doen als een gematigde groepering die zich “bewust distantieert van elke vorm van totalitarisme”. Neen, dit is een beweging die gestimuleerd door het racisme in de gevestigde media en mee aangestuurd door allerhande extreemrechtse en populistische elementen een zekere mobilisatie kon bekomen in één Duitse stad. Vervolgens sprongen doorheen Duitsland, en daarbuiten, allerhande rechtse extremisten op de kar in de hoop overal een beweging tegen migranten te kunnen opzetten. Maar elders blijft het protest beperkt of uit het zich enkel in geweld, denk maar aan de aanvallen op moskeeën in Zweden.
Het protest tegen Pegida begint stilaan vorm te krijgen. Maandag waren er grote betogingen met alles samen zowat 50.000 aanwezigen, een pak meer dan wat Pegida op de been kreeg. Toch is er nog heel wat werk aan de winkel om het verzet tegen racisme te koppelen aan strijd tegen het hele besparingsbeleid dat leidt tot tekorten waarop verdeeldheid gemakkelijker ingang vindt. Het is belangrijk om tegen racisme in te gaan omdat het de arbeidersbeweging verzwakt. De sociale problemen worden niet gecreëerd door mensen met een bepaalde huidskleur of religie, maar als gevolg van hoe het huidige systeem functioneert. Daar in verspreide slagorde tegen ingaan, verzwakt ons.
Er wordt gesteld dat Pegida is ontstaan door de afkeer tegenover de misdaden van Islamitische Staat in Syrië en tegen de erg marginale steun voor dergelijke groepen onder migranten in West-Europa. Dat Koerdische protesten in Duitsland door IS-aanhangers werden aangevallen, werd gebruikt om het gevaar van extremisten in Duitsland naar voor te brengen. Ongetwijfeld is er een ontwikkeling van extremisme. Hopelijk zal dit niet dezelfde vormen aannemen als het racistische geweld in Duitsland, met meer dan 120 doden sinds 1990. Hopelijk zal dit niet ontwikkelen tot groepen als de nazistische NSU die racistische moorden pleegde waarbij bescherming van bovenaf werd gesuggereerd.
IS, Taliban en co zijn reactionaire rechtse groeperingen. Voor een antwoord hierop moeten we niet op de rechterzijde rekenen, integendeel. Ook in ons land waren er acties van Koerden tegen het geweld van IS. Enkel radicaal links was op die acties aanwezig, en dan nog niet eens alle linkse organisaties en partijen. Waar groeperingen als IS en Taliban bestaan, zijn het niet de rechts-liberalen die ertegen in verzet gaan. Het Pakistaanse establishment bijvoorbeeld heeft jarenlang samengewerkt met de Taliban. Neen, het zijn linkse militanten en het is de arbeidersbeweging die de strijd tegen dergelijke reactionaire rechtse groeperingen organiseert.
Diegenen die op internationaal vlak de islamofobie voor het eerst gestimuleerd hebben (want laat ons daar duidelijk in zijn, dat is niet extreemrechts bij ons dat zoals het Vlaams Blok destijds in het eerste 70-puntenprogramma amper of zelfs niet over de islam sprak), zijn diegenen die na de val het Oostblok een nieuw vijandsbeeld nodig hadden. Ze konden daarvoor beroep doen op de monsters die ze zelf mee gecreëerd hadden in het Midden-Oosten, denk maar aan de Taliban, om zeker na de aanslagen van 11 september 2001 in de VS een haatcampagne tegen alle moslims te beginnen. Het oude racisme tegen ‘gastarbeiders’ en ‘vreemdelingen’ werd van een nieuw laagje vernis voorzien, plots waren het de ‘moslims’. Het is in de nasleep van de neoconservatieve campagne tegen moslims dat ook extreemrechts op die kar sprong en er zowat zijn core-business van maakte.
Dat er na decennia van propaganda tegen migranten enerzijds vooroordelen ontwikkelen bij een deel van de bevolking en er anderzijds radicalisering is bij een kleine groep migrantenjongeren, is niet verwonderlijk. Dit heeft niets met religie of cultuur te maken, het heeft niets met afkomst of huidskleur te maken. Het zijn uitingen van een samenleving in crisis waarbij groeiende delen van de bevolking volledig uit de boot vallen en het establishment er alle baat bij heeft dat de discussie niet over haar rol gaat maar over migranten, werklozen of andere groepen. Deze crisis werd niet veroorzaakt door migranten of werklozen, maar door de wijze waarop dit systeem is georganiseerd met de inherente groeiende ongelijkheid. Pogingen om tegen racisme in te gaan zonder de oorzaken van die ongelijkheid te bestrijden, zijn tot mislukken gedoemd. Wij staan voor een strijdbaar antiracisme dat ook ingaat tegen het kapitalisme. Zoals de 50 jaar geleden vermoorde Malcolm X al stelde: ‘You can’t have capitalism without racism’.
